۲۰٬۳۸۴
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۹ بخش۴۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى اين كه فرمود: با صادقين باشيد
| خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
«'''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ'''»: | «'''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ'''»: | ||
كلمه «صدق»، در اصل به معناى اين است كه گفتار و يا خبرى كه داده مى شود با خارج مطابق باشد، و آدمى را كه خبرش مطابق با واقع و خارج باشد، «صادق» مى گويند. وليكن از آن جایى كه به طور استعاره و مجاز اعتقاد و عزم و اراده را هم قول ناميده اند. در نتيجه | كلمه «صدق»، در اصل به معناى اين است كه گفتار و يا خبرى كه داده مى شود با خارج مطابق باشد، و آدمى را كه خبرش مطابق با واقع و خارج باشد، «صادق» مى گويند. وليكن از آن جایى كه به طور استعاره و مجاز اعتقاد و عزم و اراده را هم قول ناميده اند. در نتيجه «صدق» را در آن ها نيز استعمال كرده، انسانى را هم كه عملش مطابق با اعتقادش باشد و يا كارى كه مى كند با اراده و تصميمش مطابق باشد، و شوخى نباشد، «صادق» ناميده اند. | ||
و اطلاق امر به تقوا و اطلاق كلمه «صادقين» و همچنين اين كه به طور مطلق فرموده: با صادقين باشيد - با اين كه معيت و با كسى بودن به معناى همكارى كردن و پيروى نمودن است - همه قرينه هایى هستند كه دلالت مى كنند بر اين كه مقصود از «صدق»، معناى مجازى و وسيع آن است، نه معناى لغوى و خاص آن. | و اطلاق امر به تقوا و اطلاق كلمه «صادقين» و همچنين اين كه به طور مطلق فرموده: با صادقين باشيد - با اين كه معيت و با كسى بودن به معناى همكارى كردن و پيروى نمودن است - همه قرينه هایى هستند كه دلالت مى كنند بر اين كه مقصود از «صدق»، معناى مجازى و وسيع آن است، نه معناى لغوى و خاص آن. | ||
