۲۰٬۳۳۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۶ بخش۳۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←گفتارى پيرامون بندگى و بنده دارى
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
پس عقل حكم مى كند به اين كه: مولا مى تواند به هر نحوى كه بخواهد، در بنده خود تصرف كند، و تنها تصرفاتى را تجويز نمى كند كه زشت و مستهجن باشد، آن هم نه از جهت رعايت حال و احترام بنده، بلكه از جهت رعايت احترام خود مولى و اين كه اين گونه تصرفات، زيبندۀ ساحت مولويت نيست، و لازمۀ اين معنا، اين است كه بنده نيز، بايد در آنچه كه مولايش او را بدان تكليف كرده و از او خواسته، اطاعت و پيروى كند، و براى او، در هيچ عملى كه خوشايند مولايش نيست، هيچ گونه استقلالى نخواهد بود. | پس عقل حكم مى كند به اين كه: مولا مى تواند به هر نحوى كه بخواهد، در بنده خود تصرف كند، و تنها تصرفاتى را تجويز نمى كند كه زشت و مستهجن باشد، آن هم نه از جهت رعايت حال و احترام بنده، بلكه از جهت رعايت احترام خود مولى و اين كه اين گونه تصرفات، زيبندۀ ساحت مولويت نيست، و لازمۀ اين معنا، اين است كه بنده نيز، بايد در آنچه كه مولايش او را بدان تكليف كرده و از او خواسته، اطاعت و پيروى كند، و براى او، در هيچ عملى كه خوشايند مولايش نيست، هيچ گونه استقلالى نخواهد بود. | ||
چنان كه آيه شريفه «بَل عِبَادٌ مُكرَمُونَ لَا يَسبِقُونَهُ بِالقَولِ وَ هُم بِأمرِهِ يَعمَلُونَ» نيز، تا اندازه اى به اين معنا اشاره دارد. و همچنين، آيه شريفه: «ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً عَبداً مَملُوكاً لَا يَقدِرُ عَلَى شَئٍ وَ مَن رَزَقنَاهُ مِنَّا رِزقاً حَسَناً فَهُوَ يُنفِقُ مِنهُ سِرّاً وَ جَهراً هَل يَستَوُونَ». | چنان كه آيه شريفه «بَل عِبَادٌ مُكرَمُونَ * لَا يَسبِقُونَهُ بِالقَولِ وَ هُم بِأمرِهِ يَعمَلُونَ» نيز، تا اندازه اى به اين معنا اشاره دارد. و همچنين، آيه شريفه: «ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً عَبداً مَملُوكاً لَا يَقدِرُ عَلَى شَئٍ وَ مَن رَزَقنَاهُ مِنَّا رِزقاً حَسَناً فَهُوَ يُنفِقُ مِنهُ سِرّاً وَ جَهراً هَل يَستَوُونَ». | ||
و ما اگر بخواهيم جهاتى را كه قرآن شريف در مسأله «عبوديت» متعرض شده، همه را مورد بحث قرار دهيم، بايد كه در طىّ چند فصل، راجع به آن بحث كنيم. | و ما اگر بخواهيم جهاتى را كه قرآن شريف در مسأله «عبوديت» متعرض شده، همه را مورد بحث قرار دهيم، بايد كه در طىّ چند فصل، راجع به آن بحث كنيم. | ||
