۱۵٬۹۶۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۱۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←نتيجه توحيد، استغفار و ايمان، زندگى خوب و حيات پاکیزه دنيایى است
| خط ۱۷۶: | خط ۱۷۶: | ||
==نتيجه توحيد، استغفار و ايمان، زندگى خوب و حيات پاکیزه دنيایى است == | ==نتيجه توحيد، استغفار و ايمان، زندگى خوب و حيات پاکیزه دنيایى است == | ||
در نتيجه، برگشت معناى جملۀ «يُمَتِّعكُم مَتَاعاً حَسَناً»، بنابر اين كه كلمۀ «مَتَاعاً»، مفعول مطلق باشد، مثل اين است كه بگویيم: «يُمَتِّعكُم تَمتِيعاً حَسَناً بِالحَيَوةِ الحَسَنَةِ الدُّنيَوِيّة: شما را برخوردار مى كند برخوردارى خوبى از حيات نيك دنيوى. و «متاع حيات»، وقتى حسن و نيكو مى شود كه آدمى در آن حيات، به سوى سعادتى كه برايش امكان دارد، روانه شود، و خداى تعالى، او را به سوى آرزوهاى انسانی اش، كه همان تنعم به نعمت هاى دنيوى از قبيل: وسعت، امنيت، رفاه، عزّت و شرافت است، هدايت كند. | در نتيجه، برگشت معناى جملۀ «يُمَتِّعكُم مَتَاعاً حَسَناً»، بنابر اين كه كلمۀ «مَتَاعاً»، مفعول مطلق باشد، مثل اين است كه بگویيم: «يُمَتِّعكُم تَمتِيعاً حَسَناً بِالحَيَوةِ الحَسَنَةِ الدُّنيَوِيّة: شما را برخوردار مى كند برخوردارى خوبى از حيات نيك دنيوى. | ||
و «متاع حيات»، وقتى حسن و نيكو مى شود كه آدمى در آن حيات، به سوى سعادتى كه برايش امكان دارد، روانه شود، و خداى تعالى، او را به سوى آرزوهاى انسانی اش، كه همان تنعم به نعمت هاى دنيوى از قبيل: وسعت، امنيت، رفاه، عزّت و شرافت است، هدايت كند. | |||
پس اين «حيات حسنه»، در مقابل «عيش ضنك» و تنگى است كه آيه شريفه: «وَ مَن أعرَضَ عَن ذِكرِى فَإنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً» از آن خبر داده، مى فرمايد: كسى كه از ياد من روى بگرداند، معيشتى تنگ خواهد داشت. | پس اين «حيات حسنه»، در مقابل «عيش ضنك» و تنگى است كه آيه شريفه: «وَ مَن أعرَضَ عَن ذِكرِى فَإنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً» از آن خبر داده، مى فرمايد: كسى كه از ياد من روى بگرداند، معيشتى تنگ خواهد داشت. | ||
