۲۰٬۴۰۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۱۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←اتهام زنا به بانوان مؤمنه و محصنه، لعنت در دنيا و آخرت و عذابى عظيم، در پی دارد
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
«'''يَومَ تَشهَدُ عَلَيهِم ألسِنَتُهُم وَ أيدِيهِم وَ أرجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعمَلُون'''»: | «'''يَومَ تَشهَدُ عَلَيهِم ألسِنَتُهُم وَ أيدِيهِم وَ أرجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعمَلُون'''»: | ||
ظرف «يوم»، متعلق است به «عذاب عظيم» در آيه قبل. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۱۳۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۱۳۵ </center> | ||
و مراد از جملۀ «مَا كَانُوا يَعمَلُون»، به مقتضاى اطلاقى كه دارد، مطلق اعمال زشت است - همچنان كه ديگران هم گفته اند - نه خصوص نسبت هاى زشت و ناروا، تا شهادت زبان و دست و پا، شهادت به عمل رمى و نسبت ناروا باشد. | و مراد از جملۀ «مَا كَانُوا يَعمَلُون»، به مقتضاى اطلاقى كه دارد، مطلق اعمال زشت است - همچنان كه ديگران هم گفته اند - نه خصوص نسبت هاى زشت و ناروا، تا شهادت زبان و دست و پا، شهادت به عمل رمى و نسبت ناروا باشد. | ||
