الأنعام ٤٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(←تفسیر) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::قُل|قُلْ]] [[کلمه غیر ربط::قُل| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::أَ|أَ]] [[شامل این ریشه::ا| ]][[شامل این کلمه::رَأَيْتَکُم|رَأَيْتَکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::رَأَيْتَکُم| ]] [[شامل این ریشه::رئى| ]][[ریشه غیر ربط::رئى| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این کلمه::إِن|إِنْ]] [[شامل این ریشه::ان| ]][[شامل این کلمه::أَتَاکُم|أَتَاکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::أَتَاکُم| ]] [[شامل این ریشه::اتى| ]][[ریشه غیر ربط::اتى| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این کلمه::عَذَاب|عَذَابُ]] [[کلمه غیر ربط::عَذَاب| ]] [[شامل این ریشه::عذب| ]][[ریشه غیر ربط::عذب| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهِ]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::بَغْتَة|بَغْتَةً]] [[کلمه غیر ربط::بَغْتَة| ]] [[شامل این ریشه::بغت| ]][[ریشه غیر ربط::بغت| ]][[شامل این کلمه::أَو|أَوْ]] [[شامل این ریشه::او| ]][[شامل این کلمه::جَهْرَة|جَهْرَةً]] [[کلمه غیر ربط::جَهْرَة| ]] [[شامل این ریشه::جهر| ]][[ریشه غیر ربط::جهر| ]][[شامل این کلمه::هَل|هَلْ]] [[کلمه غیر ربط::هَل| ]] [[شامل این ریشه::هل| ]][[ریشه غیر ربط::هل| ]][[شامل این کلمه::يُهْلَک|يُهْلَکُ]] [[کلمه غیر ربط::يُهْلَک| ]] [[شامل این ریشه::هلک| ]][[ریشه غیر ربط::هلک| ]][[شامل این کلمه::إِلاّ|إِلاَّ]] [[شامل این ریشه::الا| ]][[شامل این کلمه::الْقَوْم|الْقَوْمُ]] [[کلمه غیر ربط::الْقَوْم| ]] [[شامل این ریشه::قوم| ]][[ریشه غیر ربط::قوم| ]][[شامل این کلمه::الظّالِمُون|الظَّالِمُونَ]] [[کلمه غیر ربط::الظّالِمُون| ]] [[شامل این ریشه::ظلم| ]][[ریشه غیر ربط::ظلم| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::قُل|قُلْ]] [[کلمه غیر ربط::قُل| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::أَ|أَ]] [[شامل این ریشه::ا| ]][[شامل این کلمه::رَأَيْتَکُم|رَأَيْتَکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::رَأَيْتَکُم| ]] [[شامل این ریشه::رئى| ]][[ریشه غیر ربط::رئى| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این کلمه::إِن|إِنْ]] [[شامل این ریشه::ان| ]][[شامل این کلمه::أَتَاکُم|أَتَاکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::أَتَاکُم| ]] [[شامل این ریشه::اتى| ]][[ریشه غیر ربط::اتى| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این کلمه::عَذَاب|عَذَابُ]] [[کلمه غیر ربط::عَذَاب| ]] [[شامل این ریشه::عذب| ]][[ریشه غیر ربط::عذب| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهِ]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::بَغْتَة|بَغْتَةً]] [[کلمه غیر ربط::بَغْتَة| ]] [[شامل این ریشه::بغت| ]][[ریشه غیر ربط::بغت| ]][[شامل این کلمه::أَو|أَوْ]] [[شامل این ریشه::او| ]][[شامل این کلمه::جَهْرَة|جَهْرَةً]] [[کلمه غیر ربط::جَهْرَة| ]] [[شامل این ریشه::جهر| ]][[ریشه غیر ربط::جهر| ]][[شامل این کلمه::هَل|هَلْ]] [[کلمه غیر ربط::هَل| ]] [[شامل این ریشه::هل| ]][[ریشه غیر ربط::هل| ]][[شامل این کلمه::يُهْلَک|يُهْلَکُ]] [[کلمه غیر ربط::يُهْلَک| ]] [[شامل این ریشه::هلک| ]][[ریشه غیر ربط::هلک| ]][[شامل این کلمه::إِلاّ|إِلاَّ]] [[شامل این ریشه::الا| ]][[شامل این کلمه::الْقَوْم|الْقَوْمُ]] [[کلمه غیر ربط::الْقَوْم| ]] [[شامل این ریشه::قوم| ]][[ریشه غیر ربط::قوم| ]][[شامل این کلمه::الظّالِمُون|الظَّالِمُونَ]] [[کلمه غیر ربط::الظّالِمُون| ]] [[شامل این ریشه::ظلم| ]][[ریشه غیر ربط::ظلم| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|قُلْ أَ رَأَيْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَکُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=بگو: «آیا خود را دیدید (که) اگر عذاب خدا ناگهان یا آشکارا به شما در رسد، آیا جز گروه ستمگران (کسی) هلاک خواهد شد؟» | |-|صادقی تهرانی=بگو: «آیا خود را دیدید (که) اگر عذاب خدا ناگهان یا آشکارا به شما در رسد، آیا جز گروه ستمگران (کسی) هلاک خواهد شد؟» | ||
|-|معزی=بگو آیا دیدستید اگر بیاید شما را عذاب خدا ناگهان یا آشکارا آیا نابود میشوند جز گروه ستمکاران | |-|معزی=بگو آیا دیدستید اگر بیاید شما را عذاب خدا ناگهان یا آشکارا آیا نابود میشوند جز گروه ستمکاران | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">Say, “Have you considered? if Allah's punishment descended on you suddenly or gradually, would any be destroyed except the wrongdoing people?”</div> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = | |-|</tabber> | ||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/006047.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/006047.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = [[نازل شده در سال::18|٦ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::47|٤٧]] | قبلی = الأنعام ٤٦ | بعدی = الأنعام ٤٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::15|١٥]] | حرف = }} | |||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً»: ناگهان و بدون انتظار. مانند: عذاب قوم لوط. یا آشکارا و با انتظار. مانند: عذاب قوم نوح و فرعون. | «بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً»: ناگهان و بدون انتظار. مانند: عذاب قوم لوط. یا آشکارا و با انتظار. مانند: عذاب قوم نوح و فرعون. | ||
خط ۲۲: | خط ۳۰: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
== نزول == | |||
'''محل نزول:''' | |||
این آیه در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ۴، ص ۴۲۱.</ref> | |||
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۳۳۴.</ref> | |||
هنگامى كه رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم به مدینه هجرت فرمود. بعضى از اصحاب گرفتار كسالت و امراض مختلف شدند و شكایت نزد پیامبر بردند. این آیه نازل گردید و به آنها فهمانید كه این گونه گرفتاریها از اثر تغییر آب و هوا مربوط به این جهان و دنیا بوده و از بین رفتنى است ولى عذاب دردناك سراى دیگر و گرفتارى جهان دیگر مخصوص ستمكاران و تباهكاران خواهد بود كه باقى ماندنى است.<ref> البرهان فی تفسیرالقرآن.</ref> | |||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۷#link42 | آيات ۵۵ | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۸#link43 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۷#link42 | آيات ۳۷ - ۵۵ سوره انعام]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۸#link44 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۸#link43 | دلایل اين كه مشركان از پيامبر اکرم «ص»، درخواست معجزه كردند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۸#link45 | پاسخ به چند | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۸#link44 | گفتاری پیرامون اجتماعات حیوانی]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۸#link45 | پاسخ به چند سؤال در مورد حشر حيوانات، در قیامت]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link47 | اختلاف | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link47 | بیان اختلاف فاحش موجود در مبادى و اسباب اختیار، در انسان]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link49 | چند احتمال در معناى «كتاب»، در آیه «مَا فَرَّطنَا فِى الكِتَابِ مِن شَئٍ»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link49 | چند احتمال در معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link50 | نقد سخنانی كه در معناى آيه و محشور شدن حيوانات غير انسانى گفته شده]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link50 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link51 | نكته اى كه در توصيف مشركان به گنگى و كورى و كرى وجود دارد]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link51 | نكته اى كه در توصيف | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link52 | روى آوردن به خدا، در شداید و سختی ها، از فطريات بشر است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link52 | در | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link53 | نكاتى چند كه از توضيحات قبلى روشن گرديد]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۹#link53 | نكاتى چند كه از توضيحات قبلى روشن گرديد | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link54 | بيان عدم منافات آيه مورد بحث، با آیه «وَ مَا دُعَاء الكَافِرِينَ الّا فِی ضَلَالٍ»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link54 | بيان عدم منافات آيه مورد | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link55 | فلسفه ابتلاء امت های قبل از امت اسلام، به «بَأسَاء» و «ضَرّاء»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link55 | ابتلاء | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link57 | فساد اين گفتار كه امت های گذشته، حتّى در شدائد توانفرسا، زير بار توحيد نرفته اند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link58 | عجز شركاى ادّعایى و بت های مشرکان، از هر تصرفى در عالَم]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link57 | فساد اين گفتار كه | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link59 | مشركان، همان ستمكارانند و جز به خاطر ظلمشان، عذاب نمى شوند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link58 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link60 | مراد از «خزائن الله»، در آیه شریفه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۰#link59 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link61 | مراد از نفى علم غيب از لسان پيامبر «ص»، در آیه شریفه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link60 | مراد از | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link63 | فرق بين پيامبر «ص» و ديگر مردمان، مانند فرق بينا و نابيناست]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link61 | مراد از نفى علم غيب | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link64 | وجه نفی مطلق «شفاعت»، در آیه «لَيسَ لَهُم مِن دُونِهِ وَلِىٌّ وَ لَا شَفِيعٌ»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link66 | برحذر داشتن رسول خدا «ص» از راندن مؤمنان فقير]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link63 | فرق بين پيامبر | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link67 | نظر راغب اصفهانى، در مورد معناى «وجه» و «وَجهُ ربّك» و امثال آن]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link64 | وجه | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link69 | معناى جمله: «حساب آنان بر تو و حساب تو، بر آنان نیست»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link70 | فاصله طبقاتى بين مردم، امتحانى الهى است]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link66 | برحذر داشتن رسول خدا | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link71 | چند نکته که از آیه شریفه استفاده می شود]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link67 | نظر راغب | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link72 | بحث روایتی]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link74 | چند روايت در مورد سنت «املاء» و «استدراج»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link69 | معناى جمله : | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link75 | رواياتى پيرامون درخواست اشراف از پيامبر «ص»، كه فقراء را از خود دور كند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link70 | فاصله طبقاتى بين | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link76 | توضيحى درباره روش تطبيق، در تفسير آيات قرآن و روايات شأن نزول]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۱#link71 | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲# | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link74 | چند روايت در مورد سنت | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link75 | رواياتى پيرامون درخواست اشراف | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link76 | توضيحى درباره روش | |||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۳۸#link161 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۳۸#link161 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ «47» | |||
بگو: چه خواهيد كرد اگر عذاب خداوند، به طور پنهان و ناگهانى يا آشكارا به سراغ شما آيد، آيا جز گروه ستمگران هلاك خواهند شد؟ | |||
---- | |||
«1». تفسير نورالثقلين. | |||
جلد 2 - صفحه 461 | |||
===نکته ها=== | |||
شايد مراد از «بَغْتَةً» به هنگام خواب در شب و مراد از «جَهْرَةً» به هنگام كار در روز باشد. | |||
مثل آيهى «أَتاها أَمْرُنا لَيْلًا أَوْ نَهاراً» «1»، شايد مراد از «بَغْتَةً»، عذابهاى بىمقدّمه باشد و مقصوداز «جَهْرَةً»، عذابهايى كه آثارش از روز اوّل آشكار شود، مثل ابرهاى خطرناك كه بر سر قوم عاد فرود آمد. چنانكه در جاى ديگر مىخوانيم: «قالُوا هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ» «2» سؤال: اين آيه مىگويد: تنها ظالمان از عذاب الهى هلاك مىشوند، در آيهاى ديگر «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً» «3» فراگيرى فتنه و شعلههاى عذاب نسبت به همه بيان شده و هشدار داده شده است، چگونه مفهوم اين دو آيه قابل جمع است؟ | |||
پاسخ: هر فتنهاى هلاك نيست. در حوادث تلخ، آنچه به ظالمان مىرسد هلاكت و قهر است، و آنچه به مؤمنان مىرسد، آزمايش و رشد است. | |||
===پیام ها=== | |||
1- پيامبر براى بيدارى وجدانها، مأمور به سؤال وپرسش از آنان است. «قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ» | |||
2- از سركشى خود و مهلت الهى مغرور نشويد، شايد عذاب خدا ناگهانى فرارسد. «بَغْتَةً» | |||
3- وقتى عذاب خدا آيد، هلاكت قطعى است، نه خودشان و نه ديگران قدرت دفاع ندارند. «عَذابُ اللَّهِ- يُهْلَكُ» | |||
4- كيفرهاى الهى، به خاطر ظلم مردم و عادلانه است. يُهْلَكُ ... الظَّالِمُونَ | |||
5- اعراض از دعوت انبيا، ظلم است. «هُمْ يَصْدِفُونَ- الظَّالِمُونَ» | |||
---- | |||
«1». يونس، 24؛ تفسير روحالمعانى. | |||
«2». احقاف، 24؛ تفسير اطيبالبيان. | |||
«3». انفال، 25. | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج2، ص: 462 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47) | |||
بعد از تصريف آيات و ظهور آن: | |||
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ: بگو اى كافران چه مىبينيد و چه | |||
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 274 | |||
مىكنيد اگر بيايد به شما عذاب الهى در دنيا بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً: ناگهان و بىمقدمهاى كه شما را بر آن آگاه كند، يا آشكارا و علانيه كه علامت نزول آن ظاهر گردد. يا «بغتة» آنست كه شب فرود آيد و «جهرة» آنكه در روز واقع شود. عياشى از حضرت صادق عليه السّلام: اخذ بنى اميّة بغتة و يؤخذ بنى العبّاس جهرة «1». | |||
هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ: هلاك نشوند مگر قومى كه مشركانند (مراد بر هلاكت سخط و تعذيب است و لهذا صحيح است استثناء مفرغ از آن) و جايز است هلاكت مؤمن با اطفال مطلقا به شآمت كفار، چه هلاك آنها نه بر وجه سخط است، بلكه حكمت در هلاكت ايشان، رسيدن به درجه عظمى است كه بدون هلاك از آن محرومند؛ و در حقيقت عذاب عذبست زيرا راحت ابدى را دريابد. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47) | |||
ترجمه | |||
بگو خبر دهيد مرا اگر بيايد شما را عذاب خدا ناگهانى يا آشكارا آيا هلاك كرده ميشوند مگر گروه ستمكاران. | |||
تفسير | |||
عذاب ناگهانى آنستكه بدون مقدمه و اماره باشد و عذاب آشكارا آنستكه مقدمه و اماره داشته باشد كه قبلا ارائه داده شود و چون امر بىمقدمه و بدون اماره مخفى است مقابل با آشكار قرار داده شده است و هلاكت بعذاب مخصوص بستمكاران بنفس و غير است و اين دليل است بر آنكه عذاب كننده عالم عادل حكيم مقتدر است و نبايد از عذاب او مأمون بود و قمى ره فرموده اين آيه نازل شد وقتى پيغمبر (ص) از مكه بمدينه هجرت فرمود چون اصحاب مبتلاى بسختى معيشت و مرض شدند و بآنحضرت شكايت نمودند يعنى نميرسد شما را مگر تنگى معاش و مرض در دنيا و اما عذاب اليم مهلك مخصوص بستمكاران است. | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 323 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قُل أَ رَأَيتَكُم إِن أَتاكُم عَذابُ اللّهِ بَغتَةً أَو جَهرَةً هَل يُهلَكُ إِلاَّ القَومُ الظّالِمُونَ (47) | |||
بگو اي پيغمبر آيا بشما كفار و مشركين نشان دهم و اعلام كنم که اگر آمد شما را عذاب الهي (صيحه و صاعقه و خسف و غيره و امراض مهلكه مثل وباء و طاعون و تسلط ظالم و امثال اينها) بناگاه يا بعلانيه آيا هلاك ميكند مگر قوم ظالمين را. | |||
قُل أَ رَأَيتَكُم ارائه نشان دادن است و رؤيت ديدن است و اطلاق ميشود برؤيت بچشم قلب که درك كنند و بفهمند و علم پيدا كنند مثل قضاياي سابقين که بتوسط كتب تواريخ و اخبار متواتره و آيات قرآني و اخبار معصومين انسان علم پيدا ميكند و همچنين اخبار از آينده مثل معاد و خصوصيات قيامت و قبر و عالم برزخ که بوسيله آيات و اخبار معرفت پيدا ميشود و در مقام خبر از پيشآمد است. | |||
إِن أَتاكُم بسبب كفر و شرك و مخالفت نبي و ارتكاب معاصي که موجب شود عَذابُ اللّهِ را و اينکه عذاب هم دو قسم است يك قسم اينكه آثار قبلي ندارد مثل موت، فجأه، صيحه، صاعقه، حدوث امراض مهلكه، خسف، زلزله اينها را بَغتَةً ميگويند و يك قسم آثار قبلي دارد که مشاهده ميشود مثل ابرهايي که ظاهر شد بر قوم عاد که گفتند هذا عارِضٌ مُمطِرُنا بَل هُوَ مَا استَعجَلتُم بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ احقاف آيه 23، و نيز ميفرمايد سَخَّرَها عَلَيهِم سَبعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيّامٍ حُسُوماً فَتَرَي القَومَ فِيها صَرعي كَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ خاوِيَةٍ حاقه آيه 7 و 8، و بسياري از موارد ديگر و اينکه قسم را تعبير فرموده أَو جَهرَةً اشكال- جهر مقابل اخفات است چرا بغتة فرموده جواب- چون بغتة در حال غفلت و عدم توجه است در حكم اخفات است و اگر تعبير بخفيه نموده بود توهم ميشد که مخفيانه نازل شده. | |||
جلد 7 - صفحه 73 | |||
هَل يُهلَكُ استفهام تقريري است يعني لا يهلك إِلَّا القَومُ الظّالِمُونَ كساني که بانبياء و مؤمنين ظلم كردند در ايذاء و تكذيب و قتل و امثال اينها. | |||
اشكال- اغلب موارد که اينکه نوع عذابها نازل ميشد كساني که ايمان آورده و بيتقصير بودند آنها را هم دامنگير ميشد. | |||
جواب- اولا اينکه دعوي بر خلاف واقع است زيرا در آيات شريفه در امم سابقه بسيار داريم که ميفرمايد ما مؤمنين را نجات داديم و ديگران را عذاب نموديم و ثانيا اگر عذاب دامنگير مؤمنين شد آنهم براي تقصير و معاصي که مرتكب شدند از ترك امر بمعروف و نهي از منكر و مداهنه با كفار چنانچه در حق قوم شعيب گفتند. | |||
و ثالثا اگر بيتقصير باشند خداوند اجر كامل بآنها خواهد داد که آنها راضي و خوشنود شوند مثل بلاهايي که بر انبياء ميرسد و ما در مجلد اول كلم الطيب در باب عدل حكم و مصالح نزول بليات را مفصلا بيان كردهايم رجوع بآنجا شود | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
خط ۱۰۵: | خط ۲۳۷: | ||
[[رده:عوامل انقراض جوامع]][[رده:اقسام عذابهاى خدا]][[رده:عذابهاى خدا]][[رده:ظلم شرک]][[رده:هشدار به ظالمان]][[رده:هلاکت ظالمان]][[رده:آثار ظلم]][[رده:موارد ظلم]][[رده:تدریجى]][[رده:عذاب دنیوى]][[رده:عذاب ناگهانى]][[رده:نشانه هاى عذاب]][[رده:شوم]][[رده:عصیان از قرآن]][[رده:سیره هدایتى محمد]][[رده:محمد و مشرکان]][[رده:مسؤولیت محمد]][[رده:فرجام مشرکان]][[رده:قضاوت وجدان]][[رده:موجبات هلاکت]][[رده:هلاکت با عذاب]] | [[رده:عوامل انقراض جوامع]][[رده:اقسام عذابهاى خدا]][[رده:عذابهاى خدا]][[رده:ظلم شرک]][[رده:هشدار به ظالمان]][[رده:هلاکت ظالمان]][[رده:آثار ظلم]][[رده:موارد ظلم]][[رده:تدریجى]][[رده:عذاب دنیوى]][[رده:عذاب ناگهانى]][[رده:نشانه هاى عذاب]][[رده:شوم]][[رده:عصیان از قرآن]][[رده:سیره هدایتى محمد]][[رده:محمد و مشرکان]][[رده:مسؤولیت محمد]][[رده:فرجام مشرکان]][[رده:قضاوت وجدان]][[رده:موجبات هلاکت]][[رده:هلاکت با عذاب]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأنعام ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأنعام ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 47 سوره أنعام | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 47 سوره أنعام,أنعام 47,قُلْ أَ رَأَيْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَکُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ,عوامل انقراض جوامع,اقسام عذابهاى خدا,عذابهاى خدا,ظلم شرک,هشدار به ظالمان,هلاکت ظالمان,آثار ظلم,موارد ظلم,تدریجى,عذاب دنیوى,عذاب ناگهانى,نشانه هاى عذاب,شوم,عصیان از قرآن,سیره هدایتى محمد,محمد و مشرکان,مسؤولیت محمد,فرجام مشرکان,قضاوت وجدان,موجبات هلاکت,هلاکت با عذاب,آیات قرآن سوره الأنعام | |||
|description=قُلْ أَ رَأَيْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَکُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۰:۵۰
کپی متن آیه |
---|
قُلْ أَ رَأَيْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَکُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ |
ترجمه
الأنعام ٤٦ | آیه ٤٧ | الأنعام ٤٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً»: ناگهان و بدون انتظار. مانند: عذاب قوم لوط. یا آشکارا و با انتظار. مانند: عذاب قوم نوح و فرعون.
نزول
محل نزول:
این آیه در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
هنگامى كه رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم به مدینه هجرت فرمود. بعضى از اصحاب گرفتار كسالت و امراض مختلف شدند و شكایت نزد پیامبر بردند. این آیه نازل گردید و به آنها فهمانید كه این گونه گرفتاریها از اثر تغییر آب و هوا مربوط به این جهان و دنیا بوده و از بین رفتنى است ولى عذاب دردناك سراى دیگر و گرفتارى جهان دیگر مخصوص ستمكاران و تباهكاران خواهد بود كه باقى ماندنى است.[۳]
تفسیر
- آيات ۳۷ - ۵۵ سوره انعام
- دلایل اين كه مشركان از پيامبر اکرم «ص»، درخواست معجزه كردند
- گفتاری پیرامون اجتماعات حیوانی
- پاسخ به چند سؤال در مورد حشر حيوانات، در قیامت
- بیان اختلاف فاحش موجود در مبادى و اسباب اختیار، در انسان
- چند احتمال در معناى «كتاب»، در آیه «مَا فَرَّطنَا فِى الكِتَابِ مِن شَئٍ»
- نقد سخنانی كه در معناى آيه و محشور شدن حيوانات غير انسانى گفته شده
- نكته اى كه در توصيف مشركان به گنگى و كورى و كرى وجود دارد
- روى آوردن به خدا، در شداید و سختی ها، از فطريات بشر است
- نكاتى چند كه از توضيحات قبلى روشن گرديد
- بيان عدم منافات آيه مورد بحث، با آیه «وَ مَا دُعَاء الكَافِرِينَ الّا فِی ضَلَالٍ»
- فلسفه ابتلاء امت های قبل از امت اسلام، به «بَأسَاء» و «ضَرّاء»
- فساد اين گفتار كه امت های گذشته، حتّى در شدائد توانفرسا، زير بار توحيد نرفته اند
- عجز شركاى ادّعایى و بت های مشرکان، از هر تصرفى در عالَم
- مشركان، همان ستمكارانند و جز به خاطر ظلمشان، عذاب نمى شوند
- مراد از «خزائن الله»، در آیه شریفه
- مراد از نفى علم غيب از لسان پيامبر «ص»، در آیه شریفه
- فرق بين پيامبر «ص» و ديگر مردمان، مانند فرق بينا و نابيناست
- وجه نفی مطلق «شفاعت»، در آیه «لَيسَ لَهُم مِن دُونِهِ وَلِىٌّ وَ لَا شَفِيعٌ»
- برحذر داشتن رسول خدا «ص» از راندن مؤمنان فقير
- نظر راغب اصفهانى، در مورد معناى «وجه» و «وَجهُ ربّك» و امثال آن
- معناى جمله: «حساب آنان بر تو و حساب تو، بر آنان نیست»
- فاصله طبقاتى بين مردم، امتحانى الهى است
- چند نکته که از آیه شریفه استفاده می شود
- بحث روایتی
- چند روايت در مورد سنت «املاء» و «استدراج»
- رواياتى پيرامون درخواست اشراف از پيامبر «ص»، كه فقراء را از خود دور كند
- توضيحى درباره روش تطبيق، در تفسير آيات قرآن و روايات شأن نزول
تفسیر نور (محسن قرائتی)
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ «47»
بگو: چه خواهيد كرد اگر عذاب خداوند، به طور پنهان و ناگهانى يا آشكارا به سراغ شما آيد، آيا جز گروه ستمگران هلاك خواهند شد؟
«1». تفسير نورالثقلين.
جلد 2 - صفحه 461
نکته ها
شايد مراد از «بَغْتَةً» به هنگام خواب در شب و مراد از «جَهْرَةً» به هنگام كار در روز باشد.
مثل آيهى «أَتاها أَمْرُنا لَيْلًا أَوْ نَهاراً» «1»، شايد مراد از «بَغْتَةً»، عذابهاى بىمقدّمه باشد و مقصوداز «جَهْرَةً»، عذابهايى كه آثارش از روز اوّل آشكار شود، مثل ابرهاى خطرناك كه بر سر قوم عاد فرود آمد. چنانكه در جاى ديگر مىخوانيم: «قالُوا هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ» «2» سؤال: اين آيه مىگويد: تنها ظالمان از عذاب الهى هلاك مىشوند، در آيهاى ديگر «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً» «3» فراگيرى فتنه و شعلههاى عذاب نسبت به همه بيان شده و هشدار داده شده است، چگونه مفهوم اين دو آيه قابل جمع است؟
پاسخ: هر فتنهاى هلاك نيست. در حوادث تلخ، آنچه به ظالمان مىرسد هلاكت و قهر است، و آنچه به مؤمنان مىرسد، آزمايش و رشد است.
پیام ها
1- پيامبر براى بيدارى وجدانها، مأمور به سؤال وپرسش از آنان است. «قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ»
2- از سركشى خود و مهلت الهى مغرور نشويد، شايد عذاب خدا ناگهانى فرارسد. «بَغْتَةً»
3- وقتى عذاب خدا آيد، هلاكت قطعى است، نه خودشان و نه ديگران قدرت دفاع ندارند. «عَذابُ اللَّهِ- يُهْلَكُ»
4- كيفرهاى الهى، به خاطر ظلم مردم و عادلانه است. يُهْلَكُ ... الظَّالِمُونَ
5- اعراض از دعوت انبيا، ظلم است. «هُمْ يَصْدِفُونَ- الظَّالِمُونَ»
«1». يونس، 24؛ تفسير روحالمعانى.
«2». احقاف، 24؛ تفسير اطيبالبيان.
«3». انفال، 25.
تفسير نور(10جلدى)، ج2، ص: 462
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47)
بعد از تصريف آيات و ظهور آن:
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ: بگو اى كافران چه مىبينيد و چه
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 274
مىكنيد اگر بيايد به شما عذاب الهى در دنيا بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً: ناگهان و بىمقدمهاى كه شما را بر آن آگاه كند، يا آشكارا و علانيه كه علامت نزول آن ظاهر گردد. يا «بغتة» آنست كه شب فرود آيد و «جهرة» آنكه در روز واقع شود. عياشى از حضرت صادق عليه السّلام: اخذ بنى اميّة بغتة و يؤخذ بنى العبّاس جهرة «1».
هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ: هلاك نشوند مگر قومى كه مشركانند (مراد بر هلاكت سخط و تعذيب است و لهذا صحيح است استثناء مفرغ از آن) و جايز است هلاكت مؤمن با اطفال مطلقا به شآمت كفار، چه هلاك آنها نه بر وجه سخط است، بلكه حكمت در هلاكت ايشان، رسيدن به درجه عظمى است كه بدون هلاك از آن محرومند؛ و در حقيقت عذاب عذبست زيرا راحت ابدى را دريابد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47)
ترجمه
بگو خبر دهيد مرا اگر بيايد شما را عذاب خدا ناگهانى يا آشكارا آيا هلاك كرده ميشوند مگر گروه ستمكاران.
تفسير
عذاب ناگهانى آنستكه بدون مقدمه و اماره باشد و عذاب آشكارا آنستكه مقدمه و اماره داشته باشد كه قبلا ارائه داده شود و چون امر بىمقدمه و بدون اماره مخفى است مقابل با آشكار قرار داده شده است و هلاكت بعذاب مخصوص بستمكاران بنفس و غير است و اين دليل است بر آنكه عذاب كننده عالم عادل حكيم مقتدر است و نبايد از عذاب او مأمون بود و قمى ره فرموده اين آيه نازل شد وقتى پيغمبر (ص) از مكه بمدينه هجرت فرمود چون اصحاب مبتلاى بسختى معيشت و مرض شدند و بآنحضرت شكايت نمودند يعنى نميرسد شما را مگر تنگى معاش و مرض در دنيا و اما عذاب اليم مهلك مخصوص بستمكاران است.
جلد 2 صفحه 323
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
قُل أَ رَأَيتَكُم إِن أَتاكُم عَذابُ اللّهِ بَغتَةً أَو جَهرَةً هَل يُهلَكُ إِلاَّ القَومُ الظّالِمُونَ (47)
بگو اي پيغمبر آيا بشما كفار و مشركين نشان دهم و اعلام كنم که اگر آمد شما را عذاب الهي (صيحه و صاعقه و خسف و غيره و امراض مهلكه مثل وباء و طاعون و تسلط ظالم و امثال اينها) بناگاه يا بعلانيه آيا هلاك ميكند مگر قوم ظالمين را.
قُل أَ رَأَيتَكُم ارائه نشان دادن است و رؤيت ديدن است و اطلاق ميشود برؤيت بچشم قلب که درك كنند و بفهمند و علم پيدا كنند مثل قضاياي سابقين که بتوسط كتب تواريخ و اخبار متواتره و آيات قرآني و اخبار معصومين انسان علم پيدا ميكند و همچنين اخبار از آينده مثل معاد و خصوصيات قيامت و قبر و عالم برزخ که بوسيله آيات و اخبار معرفت پيدا ميشود و در مقام خبر از پيشآمد است.
إِن أَتاكُم بسبب كفر و شرك و مخالفت نبي و ارتكاب معاصي که موجب شود عَذابُ اللّهِ را و اينکه عذاب هم دو قسم است يك قسم اينكه آثار قبلي ندارد مثل موت، فجأه، صيحه، صاعقه، حدوث امراض مهلكه، خسف، زلزله اينها را بَغتَةً ميگويند و يك قسم آثار قبلي دارد که مشاهده ميشود مثل ابرهايي که ظاهر شد بر قوم عاد که گفتند هذا عارِضٌ مُمطِرُنا بَل هُوَ مَا استَعجَلتُم بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ احقاف آيه 23، و نيز ميفرمايد سَخَّرَها عَلَيهِم سَبعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيّامٍ حُسُوماً فَتَرَي القَومَ فِيها صَرعي كَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ خاوِيَةٍ حاقه آيه 7 و 8، و بسياري از موارد ديگر و اينکه قسم را تعبير فرموده أَو جَهرَةً اشكال- جهر مقابل اخفات است چرا بغتة فرموده جواب- چون بغتة در حال غفلت و عدم توجه است در حكم اخفات است و اگر تعبير بخفيه نموده بود توهم ميشد که مخفيانه نازل شده.
جلد 7 - صفحه 73
هَل يُهلَكُ استفهام تقريري است يعني لا يهلك إِلَّا القَومُ الظّالِمُونَ كساني که بانبياء و مؤمنين ظلم كردند در ايذاء و تكذيب و قتل و امثال اينها.
اشكال- اغلب موارد که اينکه نوع عذابها نازل ميشد كساني که ايمان آورده و بيتقصير بودند آنها را هم دامنگير ميشد.
جواب- اولا اينکه دعوي بر خلاف واقع است زيرا در آيات شريفه در امم سابقه بسيار داريم که ميفرمايد ما مؤمنين را نجات داديم و ديگران را عذاب نموديم و ثانيا اگر عذاب دامنگير مؤمنين شد آنهم براي تقصير و معاصي که مرتكب شدند از ترك امر بمعروف و نهي از منكر و مداهنه با كفار چنانچه در حق قوم شعيب گفتند.
و ثالثا اگر بيتقصير باشند خداوند اجر كامل بآنها خواهد داد که آنها راضي و خوشنود شوند مثل بلاهايي که بر انبياء ميرسد و ما در مجلد اول كلم الطيب در باب عدل حكم و مصالح نزول بليات را مفصلا بيان كردهايم رجوع بآنجا شود
برگزیده تفسیر نمونه
نکات آیه
۱- پیامبر (ص) مأمور برانگیختن داورى وجدان مشرکان بر چگونگى فرجام آنان در صورت نزول عذاب الهى (قل أرءیتکم ... هل یهلک)
۲- ظالمان در معرض نابودى با عذاب الهى هستند. (إن أتیکم عذاب اللّه بغتة أو جهرة هل یهلک إلا القوم الظلمون)
۳- عذاب ناگهانى و غافلگیرانه و عذاب غیر غافلگیرانه (تدریجى و با ظهور نشانه هاى عذاب)، از انواع عذابهاى الهى در دنیا (إن أتیکم عذاب اللّه بغتة أو جهرة)
۴- هلاکت با عذاب الهى تنها دامنگیر اقوام ستمگر مى شود. (هل یهلک إلا القوم الظلمون)
۵- ظلم موجب نابودى و هلاکت اقوام است. (هل یهلک إلا القوم الظلمون)
۶- شرک و تسلیم نشدن در برابر آیات روشن قرآن، ظلم است. (انظر کیف نصرف الأیت ثم هم یصدفون ... هل یهلک إلا القوم الظلمون) مخاطب فعل «أرءیتم» همان کسانى هستند که از آیات الهى اعراض کردند که از آنان به عنوان ظالم یاد شده است.
موضوعات مرتبط
- جامعه: عوامل انقراض جوامع ۵
- خدا: اقسام عذابهاى خدا ۳ ; عذابهاى خدا ۱، ۲، ۴
- شرک: ظلم شرک ۶
- ظالمان: هشدار به ظالمان ۲ ; هلاکت ظالمان ۲، ۴
- ظلم: آثار ظلم ۵ ; موارد ظلم ۶
- عذاب: تدریجى ۳ ; عذاب دنیوى ۳ ; عذاب ناگهانى ۳ ; نشانه هاى عذاب ۳
- فرجام: شوم ۱
- قرآن: عصیان از قرآن ۶
- محمّد (ص): سیره هدایتى محمّد (ص) ۱ ; محمّد (ص) و مشرکان ۱ ; مسؤولیت محمّد (ص) ۱
- مشرکان: فرجام مشرکان ۱
- وجدان: قضاوت وجدان ۱
- هلاکت: موجبات هلاکت ۵ ; هلاکت با عذاب ۲، ۴
منابع