۲۰٬۷۱۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۱ بخش۳۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←وجوهى كه مفسران در معناى «وَ مَا تَغِیضُ الأرحَام...» گفته اند
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
«'''وَ كُلُّ شَئٍ عِندَهُ بِمِقدَار'''» - «مقدار»، به معنى حدّ هر چيزى است كه با آن متعين شده و از غير خود ممتاز مى گردد. زيرا هيچ چيزى نيست كه لباس وجود به خود گرفته باشد كه فى نفسه و از غير خود متعين و ممتاز نباشد. چون اگر متعين نمى بود، وجود نمى يافت. | «'''وَ كُلُّ شَئٍ عِندَهُ بِمِقدَار'''» - «مقدار»، به معنى حدّ هر چيزى است كه با آن متعين شده و از غير خود ممتاز مى گردد. زيرا هيچ چيزى نيست كه لباس وجود به خود گرفته باشد كه فى نفسه و از غير خود متعين و ممتاز نباشد. چون اگر متعين نمى بود، وجود نمى يافت. | ||
و اين معنا، يعنى اين كه هر موجودى حدى داشته باشد كه از آن حد تجاوز نكند، يك حقيقتى است كه قرآن از روى آن پرده برداشته و مكرر خاطرنشان ساخته است. مانند: «قَد جَعَلَ | و اين معنا، يعنى اين كه هر موجودى حدى داشته باشد كه از آن حد تجاوز نكند، يك حقيقتى است كه قرآن از روى آن پرده برداشته و مكرر خاطرنشان ساخته است. مانند: «قَد جَعَلَ اللهُ لِكُلِّ شَئٍ قَدراً». و مانند: «وَ إن مِن شَئٍ إلّا عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَ مَا نُنَزِّلُهُ إلّا بِقَدَرٍ مَعلُوم» و همچنين آياتى ديگر. | ||
پس وقتى بنا شد هر چيزى محدود به حدى باشد كه از آن تجاوز نكند، و در نزد خدا و به امرا و محكوم به آن حد باشد، | پس وقتى بنا شد هر چيزى محدود به حدى باشد كه از آن تجاوز نكند، و در نزد خدا و به امرا و محكوم به آن حد باشد، | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
و به هيچ وجه از نزد خدا و احاطه او بيرون نرود، و هيچ چيز از علم او غايب نباشد. همچنان كه خودش فرمود: «إنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَئٍ شَهِيد». و نيز فرمود: «ألَا إنَّهُ بِكُلّ شَئٍ مُحِيط». و نيز فرمود: «لَا يَعزُبُ عَنهُ مِثقَالُ ذَرَّةٍ»، محال است كه خداى تعالى نداند كه هر ماده اى چه بارى دارد، و رحم ها چه مقدار كم و زياد مى كنند. | و به هيچ وجه از نزد خدا و احاطه او بيرون نرود، و هيچ چيز از علم او غايب نباشد. همچنان كه خودش فرمود: «إنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَئٍ شَهِيد». و نيز فرمود: «ألَا إنَّهُ بِكُلّ شَئٍ مُحِيط». و نيز فرمود: «لَا يَعزُبُ عَنهُ مِثقَالُ ذَرَّةٍ»، محال است كه خداى تعالى نداند كه هر ماده اى چه بارى دارد، و رحم ها چه مقدار كم و زياد مى كنند. | ||
بنابراين، ذيل آيه، يعنى جملۀ «وَ كَلُّ شَئٍ عِندَهُ بِمِقدَار»، تعليلى براى صدر آن، يعنى جملۀ | بنابراين، ذيل آيه، يعنى جملۀ «وَ كَلُّ شَئٍ عِندَهُ بِمِقدَار»، تعليلى براى صدر آن، يعنى جملۀ «اللهُ يَعلَمُ مَا تُحَمِّلُ كُلُّ أُنثَى...»، خواهد بود. | ||
اين آيه با آيه بعدى اش، نظير دنباله اى است براى آيه قبلى. زيرا مضمون آن ها، اين است كه خدا بر هر چيزى عالم است، و بر هر چيز قادر است، و دعا را به اجابت مى رساند، و هر چيزى براى او خاضع است. پس او سزاوارتر به ربوبيّت است، و نيز امر آيات به دست اوست. نه به دست تو، و تو منذرى بيش نيستى. | اين آيه با آيه بعدى اش، نظير دنباله اى است براى آيه قبلى. زيرا مضمون آن ها، اين است كه خدا بر هر چيزى عالم است، و بر هر چيز قادر است، و دعا را به اجابت مى رساند، و هر چيزى براى او خاضع است. پس او سزاوارتر به ربوبيّت است، و نيز امر آيات به دست اوست. نه به دست تو، و تو منذرى بيش نيستى. | ||
