گمنام

تفسیر:المیزان جلد۷ بخش۴۳: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۰۲: خط ۱۰۲:
<span id='link276'><span>
<span id='link276'><span>


==ايمان و عمل در موقع روبرو شدن با عذاب الهى يا هنگام مرگ ، سودى ندارد. ==
==ايمان و عمل در موقع روبرو شدن با عذاب الهى، يا هنگام مرگ، سودى ندارد ==
يَوْمَ يَأْتى بَعْض ءَايَتِ رَبِّك ...
«'''يَوْمَ يَأْتى بَعْض آيَاتِ رَبِّك ...'''»:
اين آيه اثر و خاصيت روز بروز و ظهور اين آيات را كه در حقيقت خصوصيت و اثر خود آيات نيز هست شرح مى دهد، به اين بيان كه ايمان در روز ظهور آيات وقتى مفيد است كه آدمى در دنيا و قبل از ظهور آيات نيز به طوع و اختيار ايمان آورده و دستورهاى خداوند را عملى كرده باشد. و اما كسى كه در دنيا ايمان نياورده و يا اگر آورده در پرتو ايمانش خيرى كسب نكرده و عمل صالحى انجام نداده ، و در عوض ‍ سرگرم گناهان بوده چنين كسى ايمانش ، كه ايمان اضطرارى است ، در موقع ديدار عذاب و يا در موقع مرگ سودى به حالش نمى دهد، همچنانكه فرموده : «''' و ليست التوبة للذين يعملون السيئات حتى اذا حضر احدهم الموت قال انى تبت الان '''» .
 
نكته لطيفى كه علاوه بر نظم بديع و بى سابقه در آيه بكار رفته اين است كه سه مرتبه كلمه «''' ربك : پروردگارت '''» در آيه تكرار شده ، و اين بدان خاطر است كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم ) را در برابر دشمنانش تاءييد كرده باشد، چون مشركين هميشه در برابر آنجناب بداشتن بتها افتخار و مباهات مى كردند، خداى تعالى خواست تا آن جناب هم پروردگار خود را به رخ آنان بكشد، و به چنين مددكارى افتخار نمايد، و در نتيجه در كار دعوت خود پشتگرم باشد، اگر مؤ ثر واقع شد و كارى از پيش برد كه چه بهتر و گر نه از ناحيه قضاى فصل و حكمى كه خداوند ميان او و ميان دشمنانش مى كند دلگرم بوده باشد.
اين آيه، اثر و خاصيت روز بروز و ظهور اين آيات را - كه در حقيقت خصوصيت و اثر خود آيات نيز هست - شرح مى دهد. به اين بيان كه ايمان در روز ظهور آيات، وقتى مفيد است كه آدمى در دنيا و قبل از ظهور آيات نيز، به طوع و اختيار ايمان آورده و دستورهاى خداوند را عملى كرده باشد.  
 
و اما كسى كه در دنيا ايمان نياورده و يا اگر آورده، در پرتو ايمانش، خيرى كسب نكرده و عمل صالحى انجام نداده، و در عوض، سرگرم گناهان بوده، چنين كسى ايمانش، كه ايمان اضطرارى است، در موقع ديدار عذاب و يا در موقع مرگ، سودى به حالش نمى دهد. همچنان كه فرموده: «و ليست التوبة للذين يعملون السيئات حتى إذا حضر أحدهم الموت قال إنّى تبت الآن».
 
نكته لطيفى كه علاوه بر نظم بديع و بى سابقه در آيه به كار رفته، اين است كه: سه مرتبه كلمه «ربك: پروردگارت» در آيه تكرار شده، و اين، بدان خاطر است كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) را در برابر دشمنانش تأييد كرده باشد. چون مشركان هميشه در برابر آن جناب، به داشتن بت ها، افتخار و مباهات مى كردند. خداى تعالى خواست تا آن جناب هم، پروردگار خود را به رُخ آنان بكشد، و به چنين مددكارى افتخار نمايد، و در نتيجه، در كار دعوت خود پشتگرم باشد. اگر مؤثر واقع شد و كارى از پيش برد، كه چه بهتر، و گرنه از ناحيه قضاى فصل و حكمى كه خداوند ميان او و ميان دشمنانش مى كند، دلگرم بوده باشد.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۷ صفحه : ۵۳۶ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۷ صفحه : ۵۳۶ </center>
خداى تعالى تنها به تكرار لفظ «''' ربك '''» اكتفا ننموده و مطلب را با جمله «''' قل انتظروا انا منتظرون '''» ختم نموده و فرموده : تو هم آن عذابى را كه ايشان انتظارش را دارند منتظر باش ، و به ايشان بگو كه : من منتظر رسيدن آنم ، شما هم منتظر باشيد كه بى شك خواهد آمد.
خداى تعالى، تنها به تكرار لفظ «ربك» اكتفا ننموده و مطلب را با جمله «قل انتظروا إنّا منتظرون» ختم نموده و فرموده: تو هم آن عذابى را كه ايشان انتظارش را دارند، منتظر باش، و به ايشان بگو كه: من منتظر رسيدن آنم، شما هم منتظر باشيد، كه بى شك خواهد آمد.
<span id='link277'><span>
<span id='link277'><span>
==امت اسلام هم مانند ساير امم روزى دچار عذاب گشته ومشمول قضاى به قسط و حكم خداوند مى شود. ==
==امت اسلام هم مانند ساير امم روزى دچار عذاب گشته ومشمول قضاى به قسط و حكم خداوند مى شود. ==
از اينجا معلوم مى شود آيه شريفه متضمن تهديد جدى است نه صورى ، و استفهام در آن همانطورى كه گفتيم انكارى است نه براى تهكم . پس اينكه بعضى از مفسرين در جواب آن كسى كه گفته استفهام در آيه براى تهكم است تهديد مزبور را صورى دانسته و گفته است : مطالب آيه امورى است واقعى نه اقتراح و تقاضاى مشركين براى اينكه لازمه اقتراح بودن اين است كه خداوند آنرا عملى نموده و امت اسلام را مانند ساير امتها به تقاضاى عذاب خود هلاك سازد، و حال آنكه خداوند امت نبى رحمت را هلاك نمى كند، جواب صحيحى نيست . زيرا آيات قرآنى بخوبى دلالت دارد بر اينكه امت اسلام هم مانند ساير امم روزى دچار عذاب گشته و به زودى مشمول قضاى به قسط و حكم فصل خداوند مى شوند، مانند آيه «''' و لكل امة رسول فاذا جاء رسولهم قضى بينهم بالقسط و هم لا يظلمون و يقولون متى هذا الوعد ان كنتم صادقين قل لا املك لنفسى ضرا و لا نفعا الا ما شاء الله لكل امة اجل '''» تا آنجا كه مى فرمايد «''' و يستنبؤ نك احق هو قل اى و ربى انه لحق و ما انتم بمعجزين ... '''» . پس جواب از تهكم بودن استفهام همان است كه ما داديم .
از اينجا معلوم مى شود آيه شريفه متضمن تهديد جدى است نه صورى ، و استفهام در آن همانطورى كه گفتيم انكارى است نه براى تهكم . پس اينكه بعضى از مفسرين در جواب آن كسى كه گفته استفهام در آيه براى تهكم است تهديد مزبور را صورى دانسته و گفته است : مطالب آيه امورى است واقعى نه اقتراح و تقاضاى مشركين براى اينكه لازمه اقتراح بودن اين است كه خداوند آنرا عملى نموده و امت اسلام را مانند ساير امتها به تقاضاى عذاب خود هلاك سازد، و حال آنكه خداوند امت نبى رحمت را هلاك نمى كند، جواب صحيحى نيست . زيرا آيات قرآنى بخوبى دلالت دارد بر اينكه امت اسلام هم مانند ساير امم روزى دچار عذاب گشته و به زودى مشمول قضاى به قسط و حكم فصل خداوند مى شوند، مانند آيه «''' و لكل امة رسول فاذا جاء رسولهم قضى بينهم بالقسط و هم لا يظلمون و يقولون متى هذا الوعد ان كنتم صادقين قل لا املك لنفسى ضرا و لا نفعا الا ما شاء الله لكل امة اجل '''» تا آنجا كه مى فرمايد «''' و يستنبؤ نك احق هو قل اى و ربى انه لحق و ما انتم بمعجزين ... '''» . پس جواب از تهكم بودن استفهام همان است كه ما داديم .
۱۹٬۳۲۱

ویرایش