۲۰٬۸۸۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۴۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بحث روايتى (شامل رواياتى در ذيل آيات گذشته )
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
<span id='link577'><span> | <span id='link577'><span> | ||
==بحث روايتى | ==<center> بحث روايتى </center>== | ||
در تفسير | در تفسير عياشى، از بعضى اصحاب ما، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه گفت: به آن جناب عرضه داشتم: در آيه «إنَّ الَّذِينَ يَكتُمُونَ»، منظور چه كسانند؟ | ||
فرمود: منظور مایيم - كه خدا ياريمان كند - چون اگر يكى از ما به امامت رسيد، نمى تواند و يا به عبارتى مجاز نيست مردم را از امام بعد از خود بی خبر بگذارد. بايد به مردم امام بعد از خود را معرفى نمايد. | |||
و از | و از امام باقر «عليه السلام»، در ذيل همين آيه روايت شده كه فرمود: منظور مایيم - و خدا ياريمان فرمايد. | ||
و از محمّد بن مسلم روايت شده كه گفت: امام فرمود: منظور اهل كتاب اند. | |||
و | همه اين روايات، از باب تطبيق مصداق بر آيه شريفه است و گرنه آيه شريفه مطلق است. | ||
و در | و در بعضى روايات، از على «عليه السلام» آمده كه: آيه شريفه را به «علماء» تفسير كرده. علمایى كه فاسد باشند. | ||
و در تفسير مجمع البيان، از رسول خدا «ص» روايت آورده كه در تفسير آيه فرموده: «هر كس از هر علمى سؤال شود و او علم آن را داشته باشد و كتمانش كند، روز قيامت، لگامى از آتش بر دهانش مى زنند»، و اين است معناى «أُولَئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَ يَلعنُهُمُ اللَّاعِنُونَ». | |||
مؤلف: اين دو خبر، بيان گذشته ما را تأييد مى كنند. | |||
و در تفسير عياشى، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه در ذيل جمله «وَ يَلعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ» فرموده: بعضى گفته اند: «لاعنان»، عبارتند از: جنبندگان زمين، ولى منظور مایيم. | |||
مؤلف: اين روايت اشاره دارد به مضمونى كه آيه: «وَ يَقُولُ الأشهَادُ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَّبُوا عَلَى رَبِّهِم ألَا لَعنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ: گواهان مى گويند: اين ها بودند كه به پروردگار خود دروغ بستند، اينك لعنت خدا بر ستمكاران باد»، آن را افاده مى كند. چون امامان «عليهم السلام»، گواهان روز قيامت اند، كه تنها ايشان مأذون در سخن گفتن هستند و به جز صلوات نمى گويند. | |||
و اين كه فرمود: «بعضى گفته اند: مراد جنبندگان زمين هستند»، منظور حديثى است كه از بعضى مفسران، از قبيل مجاهد و عكرمه و ديگران نقل شده، و اى بسا در بعضى از آن ها، قضيه را به رسول خدا هم نسبت داده باشند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۵۹۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۵۹۱ </center> | ||
و در تفسير عياشى، از امام صادق «عليه السلام» روايت آورده كه فرمود: آيه «إنَّ الَّذِينَ يَكتُمُونَ مَا أنزَلنَا مِنَ البَيِّنَاتِ وَ الهُدَى»، درباره على «عليه السلام» نازل شده. | |||
و در تفسير | |||
مؤلف: اين روايت هم، از باب جرى و تطبيق است. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۵۹۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۵۹۲ </center> | ||
<span id='link578'><span> | <span id='link578'><span> | ||
==آيات ۱۶۳ - ۱۶۷ سوره بقره == | ==آيات ۱۶۳ - ۱۶۷ سوره بقره == | ||
وَ إِلَهُكمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ(۱۶۳) | وَ إِلَهُكمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ(۱۶۳) | ||
