۲۰٬۷۷۷
ویرایش
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
و منشأ اين نظريه محدّثين، اين است كه ايشان منكر عليت و معلوليت ميان موجودات اند، در حالی كه اگر اين احتمال پوچ و خيال واهى درست باشد، بايد فاتحه تمامى حقايق علمى و احكام علمى را خواند، تا چه رسد به معارف دينى، و آن وقت ديگر نوبت نمى رسد به اجسام لطيفى كه مورد كرامت خدا باشند و دست تأثير و تأثّر مادى و طبيعى به آن ها نرسد. | و منشأ اين نظريه محدّثين، اين است كه ايشان منكر عليت و معلوليت ميان موجودات اند، در حالی كه اگر اين احتمال پوچ و خيال واهى درست باشد، بايد فاتحه تمامى حقايق علمى و احكام علمى را خواند، تا چه رسد به معارف دينى، و آن وقت ديگر نوبت نمى رسد به اجسام لطيفى كه مورد كرامت خدا باشند و دست تأثير و تأثّر مادى و طبيعى به آن ها نرسد. | ||
==چند | ==چند نمونه از آيات قرآنى كه دلالت بر «برزخ» دارند== | ||
پس از آنچه | پس از آنچه گذشت، روشن گرديد كه: آيه شريفه بر حيات برزخى دلالت دارد و اين حيات برزخى، همان عالَم قبر است. عالَمى است متوسط ميان مرگ و قيامت كه در آن عالم، افراد يا متنعم هستند و يا معذّب، تا آن كه قيامت، قيام كند. | ||
و از جمله | و از جمله آياتی كه دلالت بر «برزخ» دارد، آيه مشابه با آيه مورد بحث است كه مى فرمايد: | ||
«وَ لَا تَحسَبَنَّ الذَّيِنَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللّهِ أموَاتاً بَل أحيَاءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقُونَ»: تو مپندار كسانی كه در راه خدا كشته شده اند، اموات هستند، بلكه زنده اند و نزد پروردگارشان روزى می خورند. «فَرِحِينَ بِمَا آتُاهُمُ اللّهُ مِن فَضلِهِ وَ يَستَبشِرُونَ بِالَّذِينَ لَم يَلحَقُوا بِهِم مِن خَلفِهِم ألَّا خَوفٌ عَلَيهِم وَ لَا هُم يَحزَنُونَ»: | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۵۲۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۵۲۵ </center> | ||
به آنچه خدا از فضل خود | به آنچه خدا از فضل خود به ايشان داده، خوشحال اند و به يكديگر مژده می دهند كه فلانى ها هم از دنبال ما خواهند آمد، در حالی كه ترس و اندوهى نداشته باشند، كه در سابق گفتيم: چگونه اين دو آيه، بر وجود «عالم برزخ» دلالت دارد. | ||
و اگر مفسّرانى كه گفته اند: «اين آيات، مربوط به شهداء بدر است»، در آن دقت كنند، خواهند ديد كه سياق آن ها دلالت دارد بر اين كه غيرشهداى بدر هم با شهداى بدر، در اين جهت شركت دارند و عموم مؤمنان بعد از مرگ، داراى چنين حياتى و تنعماتى هستند. | |||
و نيز از آياتی كه دلالت بر مطلوب ما دارد، آيه: | |||
«حَتَّى إذَا جَاءَ أحَدَهُمُ المَوتُ قَالَ رَبِّ ارجِعُونِ * لَعَلِّى أعمَلُ صَالِحاً فِيمَا تَرَكتُ كَلَّا إنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَ مِن وَرَائِهِم بَرزَخٌ إلَى يَومِ يُبعَثُونَ» است، كه مى فرمايد: | |||
تا آن كه مرگ يكى از ايشان برسد، آن وقت می گويد: پروردگارا! مرا برگردانيد، تا شايد عمل هاى صالح كنم و آنچه را نكرده ام جبران نمايم. حاشا! اين سخنى است كه او (از درِ بيچارگى) مى زند، تازه در پشت سر، برزخى دارند تا روزی كه مبعوث شوند. | |||
كه دلالت آن بر وجود حياتى متوسط ميان حيات دنيایى و حيات بعد از قيامت بسيار روشن است، و إن شاء اللّه، تمامى حرف هایى كه در اين آيه داريم، در تفسير خود آن خواهد آمد. | |||
باز از آياتی كه دلالت بر اين معنا دارد، آيات: | |||
«وَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرجُونَ لِقَاءَنَا لَولَا أُنزِلَ عَلَينَا المَلَائِكَةُ أو نَرَى رَبَّنَا لَقَد استَكبَرُوا فِى أنفُسِهِم وَ عَتَوا عُتُوّاً كَبِيراً * يَومَ يَرَونَ المَلَائِكَةَ لَا بُشرَى يَومَئِذٍ لِلمُجرِمِينَ وَ يَقُولُونَ حِجراً مَحجُوراً * وَ قَدِمنَا إلَى مَا عَمِلُوا مِن عَمَلٍ فَجَعلنَاهُ هَبَاءً مَنثُوراً * أصحَابُ الجَنَّةِ يَومَئِذٍ خَيرٌ مُستَقََرّاً وَ أحسَنُ مَقِيلاً * وَ يَومَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالغَمَامِ وَ نُزِّلَ المَلِائِكَةٌ تَنزِيلاً * المُلكُ يَومَئِذٍ الحَقُّ لِلرَّحمانِ وَ كَانَ يَوماً عَلَى الكَافِرِينَ عَسِيراً» است، كه چون ترجمه اش را به خوانى، به روشنى به دلالت آن بر وجود «عالم برزخ» پى مى برى. | |||
و | و اينك ترجمه آن: | ||
كه | و كسانی كه اميد ديدار ما را ندارند، می گويند: چرا ملائكه بر خود ما نازل نمی شود، و يا چرا پروردگارمان را نمى بينيم؟ راستى چقدر از خود راضى و در پيش خود طغيان كردند، و چه طغيانى بزرگ، روزى كه ملائكه را مى بينند. | ||
(و پر واضح است كه مراد به اين روز، اولين روزی است كه ملائكه را مى بينند و آن روزى است كه مرگشان مى رسد و به جان دادن مى افتند. چون آيات ديگر نيز بر اين معنا دلالت دارد). | |||
در آن روز ديگر براى مجرمان خوشى و بشارتى نيست و پى در پى امان می خواهند و ما به آنچه كرده اند، مى پردازيم و همه را هيچ و پوچ مى كنيم. مردمان بهشتى در آن روز، در بهترين قرارگاه و بهترين خوابگاه قرار مى گيرند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۵۲۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۵۲۶ </center> | ||
روز قيامت است و ملائكه پشت سر هم نازل | روزی كه آسمان پاره پاره می شود (و مراد به اين روز، روز قيامت است و ملائكه پشت سر هم نازل می شوند. در آن روز، ملك حقيقى تنها از آنِ رحمان است، و روزى است كه بر كافران بسيار سخت است. | ||
چون در اين آيات مى فرمايد كه قبل از پاره شدن | چون در اين آيات مى فرمايد كه قبل از پاره شدن آسمان، در قيامت اصحاب جنت، منزلگاهى دارند كه بهترين منزل ها است. پس بايد زندگى داشته باشند تا محتاج به منزل باشند و إن شاء اللّه توضيح و تفصيل سخن در ذيل خود اين آيات خواهد آمد. | ||
<span id='link526'><span> | <span id='link526'><span> | ||
ویرایش