تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۴۴: تفاوت میان نسخه‌ها

و هم افراد فدایى و آماده كشته شدن را بيدار مى كند و تشنه جهاد می سازد. چون مى فهمند كه در برابر شهادت، به حياتى طيّب و نعمتى دائم و رضوانى از خدا مى رسند. در حقيقت خطاب در آيه، نظير خطاب به رسول خدا «ص» است، كه می فرمايد: «الحَقُّ مِن رَبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ المُمتَرِينَ: حق از ناحيه پروردگار توست، پس زنهار كه از دودلان مباش...». با اين كه رسول خدا «ص» هم می دانست كه حق از ناحيه خداست و هم به آيات پروردگارش يقين داشت و اولين موقن بود، ولیكن اين گونه خطاب ها، كلامى است كنايه اى. می خواهد بفرمايد: آن قدر مطلب، يقينى و روشن است كه حتى خطور و تصور بر خلافش را هم تحمل نمى كند.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۵۲۳ </center>

<span id='link524'><span>