۲۰٬۵۷۴
ویرایش
خط ۲۲۱: | خط ۲۲۱: | ||
<span id='link348'><span> | <span id='link348'><span> | ||
و سخن او، ناشى از بی دقتى در معناى «حق»، و در معناى قسم دادن به «حق» است. | |||
و سخن | |||
توضيح | توضيح اين كه: به طور كلّى، معناى «سوگند دادن»، اين است كه: اگر در خبر سوگند می خوريم، خبر را و اگر در انشاء كه دعا قسمى از آن است، سوگند می خوريم، انشاء خود را مقيد به چيزى شريف و آبرومند كنيم، تا اگر خبر يا انشاء ما دروغ باشد، شرافت و آبروى آن چيز لطمه بخورد. يعنى در خبر با بطلان صدق آن و در انشاء با بطلان امر و نهى، يعنى امتثال نكردن آن، و در دعا با مستجاب نشدن آن، كرامت و شرافت آن چيز باطل شود. | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲۷ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲۹}} | {{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲۷ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲۹}} | ||
[[رده:تفسیر المیزان]] | [[رده:تفسیر المیزان]] |
ویرایش