۲۰٬۳۰۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←طريق جمع بين دو دسته آيات
| خط ۱۲۶: | خط ۱۲۶: | ||
دسته اول مانند آيه: «قُل لَا يَعلَمُ مَن فِى السَّمَاوَاتِ وَ الأرضِ الغَيبَ: بگو در آسمان ها و زمين هيچ كس غيب نمی داند». و آيه: «وَ عِندَهُ مَفَاتِحُ الغَيب لَا يَعلَمُهَا إلّا هُوَ: نزد اوست كليدهاى غيب، كه كسى جز خود او از آن اطلاع ندارد». | دسته اول مانند آيه: «قُل لَا يَعلَمُ مَن فِى السَّمَاوَاتِ وَ الأرضِ الغَيبَ: بگو در آسمان ها و زمين هيچ كس غيب نمی داند». و آيه: «وَ عِندَهُ مَفَاتِحُ الغَيب لَا يَعلَمُهَا إلّا هُوَ: نزد اوست كليدهاى غيب، كه كسى جز خود او از آن اطلاع ندارد». | ||
و از دسته دوم، مانند آيه: | و از دسته دوم، مانند آيه: «عَالِمُ الغَيبِ فَلَا يُظهِرُ عَلَى غَيبِهِ أحَداً إلّا مَن ارتَضَى مِن رَسُولٍ: خدا عالم غيب است و احدى را بر غيب خود مسلط نمی سازد، مگر كسى از فرستادگانش كه او را پسنديده باشد». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۳۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۳۷ </center> | ||
و همچنين، نسبت ميانه آن دو دسته آيات شفاعت، نظير نسبتى است كه ميان دو دسته آيات راجع به مرگ، و نيز دو دسته آيات راجعه به خلقت و رزق، و | و همچنين، نسبت ميانه آن دو دسته آيات شفاعت، نظير نسبتى است كه ميان دو دسته آيات راجع به مرگ، و نيز دو دسته آيات راجعه به خلقت و رزق، و تأثير و حكم و ملك و امثال آن است، كه در اسلوب قرآن بسيار زياد ديده می شود. يك جا مرگ بندگان و خلقتشان و رزقشان، و ساير نامبرده ها را به خود نسبت می دهد، و جایى ديگر براى غير خود اثبات مى كند، و قيد اذن و مشيت خود را بر آن اضافه مى نمايد. | ||
<span id='link274'><span> | <span id='link274'><span> | ||
