۲۰٬۱۹۷
ویرایش
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
۴ - در مواردى كه مى خواست دست به كارى زند كه خير دنيا و آخرتش، در آن بود. | ۴ - در مواردى كه مى خواست دست به كارى زند كه خير دنيا و آخرتش، در آن بود. | ||
و سكوتش از «تقدير» اين بود كه: مى خواست همه مردم را به يك چشم ديده و به گفتار همه به يك نحو استماع فرمايد. و اما سكوتش در | و سكوتش از «تقدير» اين بود كه: مى خواست همه مردم را به يك چشم ديده و به گفتار همه به يك نحو استماع فرمايد. و اما سكوتش در «تفكر»، عبارت بود از: تفكر در اين كه چه چيزى باقى است و چه چيزى فانى. | ||
مؤلف: اين روايت را، صاحب كتاب مكارم الاخلاق، از كتاب محمّد بن اسحاق بن ابراهيم طالقانى، به طريقى كه او به حسنين «عليهما السلام» دارد، نقل كرده. مرحوم مجلسى هم در بحارالانوار فرموده كه اين روايت، از اخبار مشهور است. عامّه هم، آن را در بيشتر كتاب هاى خود نقل كرده اند. سپس مؤلف اضافه مى كند كه بر طبق مفاد اين روايت و يا بعضى از مضامين آن، روايات بسيارى از صحابه رسول خدا «صلى الله عليه و آله» نقل شده است. | مؤلف: اين روايت را، صاحب كتاب مكارم الاخلاق، از كتاب محمّد بن اسحاق بن ابراهيم طالقانى، به طريقى كه او به حسنين «عليهما السلام» دارد، نقل كرده. مرحوم مجلسى هم در بحارالانوار فرموده كه اين روايت، از اخبار مشهور است. عامّه هم، آن را در بيشتر كتاب هاى خود نقل كرده اند. سپس مؤلف اضافه مى كند كه بر طبق مفاد اين روايت و يا بعضى از مضامين آن، روايات بسيارى از صحابه رسول خدا «صلى الله عليه و آله» نقل شده است. |
ویرایش