۲۰٬۵۳۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۶ بخش۱۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←چند روايت درباره سوگند لغو
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
و در تفسير عياشى، از عبدالله بن سنان نقل شده كه گفت: از امام «عليه السلام» پرسيدم از مردى كه به زنش مى گويد: اگر از اين به بعد، من شربت حلال و يا حرامى بياشامم، تو طالق باشى، و يا به بردگان خود مى گويد: اگر چنين كنم، شما آزاد باشيد، آيا طلاق و عتق او، صحيح است؟ | و در تفسير عياشى، از عبدالله بن سنان نقل شده كه گفت: از امام «عليه السلام» پرسيدم از مردى كه به زنش مى گويد: اگر از اين به بعد، من شربت حلال و يا حرامى بياشامم، تو طالق باشى، و يا به بردگان خود مى گويد: اگر چنين كنم، شما آزاد باشيد، آيا طلاق و عتق او، صحيح است؟ | ||
حضرت فرمود: اما حرام، كه نبايد نزديكش برود، چه سوگند بخورد و چه نخورد. و اما حلالى كه | حضرت فرمود: اما حرام، كه نبايد نزديكش برود، چه سوگند بخورد و چه نخورد. و اما حلالى كه بر آن سوگند خورده، چون تحريم حلال است، آن نيز حرام نمى شود. بايد كه آن را بياشامد، زيرا حق ندارد حلالى را حرام كند. خداى تعالى مى فرمايد: «يَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أحَلَّ اللهُ لَكُم». پس در سوگندى كه بر ترك حلال خورده، چيزى بر او نيست. | ||
و مرحوم كلينى، در كافى، به سند خود، از مسعدة بن صدقه نقل كرده كه گفت: من از امام صادق «عليه السلام» شنيدم كه در ذيل آيه شريفه: «لَا يُؤاخِذُكُمُ اللهُ بِاللَّغوِ فِى أيمَانِكُم» مى فرمود: سوگند لغو، گفتن «نه والله» و «آرى والله» است، كه در هيچ چيزى عقد و التزام نياورد. | و مرحوم كلينى، در كافى، به سند خود، از مسعدة بن صدقه نقل كرده كه گفت: من از امام صادق «عليه السلام» شنيدم كه در ذيل آيه شريفه: «لَا يُؤاخِذُكُمُ اللهُ بِاللَّغوِ فِى أيمَانِكُم» مى فرمود: سوگند لغو، گفتن «نه والله» و «آرى والله» است، كه در هيچ چيزى عقد و التزام نياورد. | ||
