۱۹٬۲۰۱
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۶ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از «ناس» در آیه: «وَ اللهُ يَعصِمُكَ مِنَ النّاس»
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
و نيز مانند اين كه به كسى بگویى: «خيلى به وعده هاى مردم اعتماد مكن و خيلى به جمعيت آن ها غرّه مباش»، و غرضت از اين گفتار، اين باشد كه وعده كسانى قابل اعتماد و جمعيتشان مايه پشتگرمى است كه از فضلا و دارندگان ملكۀ وفا و ثبات عزم باشند، نه هر دو پایى كه كلمه انسان بر او صادق باشد. | و نيز مانند اين كه به كسى بگویى: «خيلى به وعده هاى مردم اعتماد مكن و خيلى به جمعيت آن ها غرّه مباش»، و غرضت از اين گفتار، اين باشد كه وعده كسانى قابل اعتماد و جمعيتشان مايه پشتگرمى است كه از فضلا و دارندگان ملكۀ وفا و ثبات عزم باشند، نه هر دو پایى كه كلمه انسان بر او صادق باشد. | ||
گاهى هم نه بر مدح دلالت دارد و نه بر ذمّ، و | گاهى هم نه بر مدح دلالت دارد و نه بر ذمّ، و اين، در جایى است كه گفتگو در چيزى باشد كه در آن تنها جنس انسانى، بدون ملاحظه چيز ديگرى دخيل باشد. مانند اين آيه: «يَا أيُّهَا النَّاسُ إنَّا خَلَقنَاكُم مِن ذَكَرٍ وَ أُنثَى وَ جَعَلنَاكُم شُعُوباً وَ قَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إنَّ أكرَمَكُم عِندَ اللهِ أتقَيكُم». | ||
زيرا در اين آيه شريفه، گفتگو از جنس انسانى است، نه از انسان فاضل و يا ناقص، و بعيد نيست كه در آيه مورد بحث هم به همين معنا باشد. يعنى مراد از «ناس» سواد مسلمين باشد. سوادى كه همه رقم اشخاص از مؤمن و منافق و بيماردل، به طور غير متمايز و آميخته با هم در آن وجود دارند. | زيرا در اين آيه شريفه، گفتگو از جنس انسانى است، نه از انسان فاضل و يا ناقص، و بعيد نيست كه در آيه مورد بحث هم به همين معنا باشد. يعنى مراد از «ناس» سواد مسلمين باشد. سوادى كه همه رقم اشخاص از مؤمن و منافق و بيماردل، به طور غير متمايز و آميخته با هم در آن وجود دارند. | ||
