گمنام

تفسیر:المیزان جلد۷ بخش۴۳: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۳۰ فروردین ۱۴۰۴
خط ۳۰: خط ۳۰:
آنگاه فرمود: پس هر كه به اين سه آيه وفا كند، پاداشش با خدا است، و هر كه چيزى از آن را ناقص بگذارد و خداوند در دنيا عذابش كند، عقوبتش همان بوده است، و اگر عقوبتش را به آخرت بيندازد، در آخرت، اگر خواست او را مؤاخذه مى كند، و اگر نه او را عفو مى فرمايد.
آنگاه فرمود: پس هر كه به اين سه آيه وفا كند، پاداشش با خدا است، و هر كه چيزى از آن را ناقص بگذارد و خداوند در دنيا عذابش كند، عقوبتش همان بوده است، و اگر عقوبتش را به آخرت بيندازد، در آخرت، اگر خواست او را مؤاخذه مى كند، و اگر نه او را عفو مى فرمايد.


مؤلف: اين روايت بى اشكال نيست. براى اين كه از جمله احكامى كه در اين سه آيه ذكر شده، مسأله حرمت شرك به خدا است، كه عقوبت دنيوى از آن كفايت نمى كند و مرتكب آن در آخرت، مشمول مغفرت هم نمى شود. همچنان كه قرآن كريم صراحتا فرموده: «إنّ اللهَ لَا يَغفِرُ أن يُشرَكَ بِهِ». و نيز فرموده: «إنّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ مَاتُوا وَ هُم كُفَّارً أُولَئِكَ عَلَيهِم لَعنَةُ اللهِ وَ المَلَائِكَةِ وَ النَّاسِ أجمَعِينَ خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنهُمُ العَذَابُ وَ لَا هُم يُنظَرُونَ».
مؤلف: اين روايت بى اشكال نيست. براى اين كه از جمله احكامى كه در اين سه آيه ذكر شده، مسأله حرمت شرك به خدا است، كه عقوبت دنيوى از آن كفايت نمى كند و مرتكب آن در آخرت، مشمول مغفرت هم نمى شود. همچنان كه قرآن كريم صراحتا فرموده: «إنّ اللهَ لَا يَغفِرُ أن يُشرَكَ بِهِ». و نيز فرموده: «إنّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ مَاتُوا وَ هُم كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيهِم لَعنَةُ اللهِ وَ المَلَائِكَةِ وَ النَّاسِ أجمَعِينَ خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنهُمُ العَذَابُ وَ لَا هُم يُنظَرُونَ».


علاوه بر اين كه اين روايت، ظهور دارد در اين كه احكام نامبرده، اختصاص دارد به اين شريعت، مانند روايت ديگرى كه از پاره اى از صحابه و تابعين نقل شد، و سيوطى، يكى از آن ها را در الدّرالمنثور، از جمعى از ابن مسعود نقل كرده كه گفت: هر كه دوست دارد وصيت رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» را كه به خاتم آن جناب مُهر شده، نگاه كند، بايد آيات: «قُل تَعَالَوا أتلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُم عَلَيكُم... لَعَلَّكُم تَتَّقُونَ» را بخواند.  
علاوه بر اين كه اين روايت، ظهور دارد در اين كه احكام نامبرده، اختصاص دارد به اين شريعت، مانند روايت ديگرى كه از پاره اى از صحابه و تابعين نقل شد، و سيوطى، يكى از آن ها را در الدّرالمنثور، از جمعى از ابن مسعود نقل كرده كه گفت: هر كه دوست دارد وصيت رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» را كه به خاتم آن جناب مُهر شده، نگاه كند، بايد آيات: «قُل تَعَالَوا أتلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُم عَلَيكُم... لَعَلَّكُم تَتَّقُونَ» را بخواند.  
۱۹٬۳۰۲

ویرایش