۲۰٬۳۳۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۱ بخش۳۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بحث روايتى: (رواياتى در ذيل آیات گذشته)
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
مؤلف: اين روايت را ثعلبى هم، در كتاب «الكشف»، از عطاء ابن سائب، از سعيد بن جبير، از ابن عباس، از رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» روايت كرده. | مؤلف: اين روايت را ثعلبى هم، در كتاب «الكشف»، از عطاء ابن سائب، از سعيد بن جبير، از ابن عباس، از رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» روايت كرده. | ||
و حاكم در مستدرك، به سند خود، از ابراهيم بن حكم بن ظهير، از پدرش، از حكم بن جرير، از ابى بريده اسلمى، روايت كرده كه رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» دستور داد طهور (آب) آوردند، در حالى كه على بن ابى طالب نزد او بود. رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» بعد از آن كه وضو گرفت، دست على را گرفته، به سينه خود چسبانيد و خواند: «إنَّمَا أنتَ مُنذِر». يعنى خود حضرت رسول «صلى اللّه عليه و آله و سلم». و آنگاه دست على را به سينه خود او گذاشت و خواند: «وَ لِكُلِّ قَومٍ هَادٍ». آنگاه به او فرمود: تو مشعل فروزان خلایق و غايت هدايت و امير قرائى و من بر اين شهادت مى دهم كه تو چنينى. | و حاكم در مستدرك، به سند خود، از ابراهيم بن حكم بن ظهير، از پدرش، از حكم بن جرير، از ابى بريده اسلمى، روايت كرده كه: | ||
رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» دستور داد طهور (آب) آوردند، در حالى كه على بن ابى طالب نزد او بود. رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» بعد از آن كه وضو گرفت، دست على را گرفته، به سينه خود چسبانيد و خواند: «إنَّمَا أنتَ مُنذِر». يعنى خود حضرت رسول «صلى اللّه عليه و آله و سلم». و آنگاه دست على را به سينه خود او گذاشت و خواند: «وَ لِكُلِّ قَومٍ هَادٍ». آنگاه به او فرمود: تو مشعل فروزان خلایق و غايت هدايت و امير قرائى و من بر اين شهادت مى دهم كه تو چنينى. | |||
مؤلف: اين روايت را ابن شهر آشوب، از كتاب «شواهد التنزيل» حاكم و از كتاب «مَا نُزِلَ مِنَ القُرآن فِى أميرالمؤمنين» مرزبانى نقل كرده. | مؤلف: اين روايت را ابن شهر آشوب، از كتاب «شواهد التنزيل» حاكم و از كتاب «مَا نُزِلَ مِنَ القُرآن فِى أميرالمؤمنين» مرزبانى نقل كرده. | ||
