۲۰٬۵۷۴
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۳۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←توضيحى درباره استكبار در مقابل مخلوق و درمقابل خالق
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
<span id='link261'><span> | <span id='link261'><span> | ||
«'''وَ المَلَائِكَةُ وَ هُم لَا يَستَكبِرُونَ '''» - «استكبار» و «تكبّر» از انسان، به اين است كه خود را بزرگ شمرده و در موضعى قرار دهد كه لايق آن نيست. و از همين جهت جزء رذائل اخلاقى شمرده شده، ليكن همين كلمه، گاهى بر بزرگى خداى سبحان اطلاق مى شود، با اين كه كبرياى او به حق است، و او، هم «كبير» و «متعال» است و هم متكبّر، ولى مستكبر بر او اطلاق نمى شود، و شايد از نظر لفظ، اطلاقش صحيح نباشد. | |||
«''' | |||
پس از اين جا معلوم شد كه استكبار هميشه مذموم است، - ولى | زيرا «استكبار»، به معناى طلب بزرگى است، و لازمۀ طلب كردن نداشتن است، و خلاصه كسى استكبار مى كند كه بخواهد به صرف ادعا، خود را از ديگرى بزرگتر بداند و اين، مذموم است. | ||
و اما «تكبّر» به معناى ظهور با كبرياء است، چه اين كه متكبّر، فى نفسه داراى آن باشد، مانند خداى سبحان كه در اين صورت، تكبّرش، تكبّر حق است، و چه نداشته باشد و صرفا از راه غرور مدعى آن شود، كه تكبّرش، تكبّر باطل و مذموم است. مانند تكبّر غير خدا. | |||
پس از اين جا معلوم شد كه استكبار هميشه مذموم است، - ولى تكبّر در هر جا كه اطلاق شود، مذموم نيست، بلكه در غير خدا مذموم است. | |||
<span id='link262'><span> | <span id='link262'><span> | ||
==توضيحى درباره استکبار در مقابل مخلوق و در مقابل خالق == | ==توضيحى درباره استکبار در مقابل مخلوق و در مقابل خالق == | ||
و اين استكبار، يا استكبار شخص نسبت به مخلوق است و يا استكبار نسبت به خالق. | و اين استكبار، يا استكبار شخص نسبت به مخلوق است و يا استكبار نسبت به خالق. | ||
