۲۰٬۴۹۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۳۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←وجوه مختلف درباره مراد از «آن که در آتش است»، در آيه شريفه
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
و «مباركه» به معناى دادن خير بسيار است. گفته مى شود: «بَارَكَهُ»، و نيز «بَارَكَ عَلَيه»، و همچنين «بَارَكَ فِيهِ»، يعنى خير بسيارى به او پوشانيد و خلعت بسيارى به او آويخت. | و «مباركه» به معناى دادن خير بسيار است. گفته مى شود: «بَارَكَهُ»، و نيز «بَارَكَ عَلَيه»، و همچنين «بَارَكَ فِيهِ»، يعنى خير بسيارى به او پوشانيد و خلعت بسيارى به او آويخت. | ||
در سوره «طه»، وقتى در داستان موسى «عليه السّلام» به اين جا مى رسد، به جاى اين جمله در اين كه «چه ندايى از آتش برخاست»، فرموده: «فَلَمَّا أتَيهَا نُودِىَ يَا مُوسَى * إنِّى أنَا رَبُّكَ فَاخلَع نَعلَيكَ إنَّكَ بِالوَادِ المُقَدَّسِ طُوىً * وَ أنَا أختَرتُكَ فَاستَمِع لِمَا يُوحَى». از اين بيان چنين به نظر مى رسد كه منظور از «مَن حَولَهَا» در آيه مورد بحث، كسى است كه پيرامون آتش بوده، كه يا موسى به تنهايى بوده، يا اگر غير از او نيز بوده، موسى هم بوده است. و مراد از «مباركه» او، همان برگزيدن او بعد از تقديس او است. | در سوره «طه»، وقتى در داستان موسى «عليه السّلام» به اين جا مى رسد، به جاى اين جمله در اين كه «چه ندايى از آتش برخاست»، فرموده: «فَلَمَّا أتَيهَا نُودِىَ يَا مُوسَى * إنِّى أنَا رَبُّكَ فَاخلَع نَعلَيكَ إنَّكَ بِالوَادِ المُقَدَّسِ طُوىً * وَ أنَا أختَرتُكَ فَاستَمِع لِمَا يُوحَى». | ||
از اين بيان چنين به نظر مى رسد كه منظور از «مَن حَولَهَا» در آيه مورد بحث، كسى است كه پيرامون آتش بوده، كه يا موسى به تنهايى بوده، يا اگر غير از او نيز بوده، موسى هم بوده است. و مراد از «مباركه» او، همان برگزيدن او بعد از تقديس او است. | |||
و اما اين كه مراد از «مَن فِى النَّار: آن كه در آتش است»، كيست؟ | و اما اين كه مراد از «مَن فِى النَّار: آن كه در آتش است»، كيست؟ | ||
