۲۰٬۳۸۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۲۰ - ۳۴ سوره لقمان
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
از اين جا به ماقبل داستان لقمان رجوع شده، و همين خود دليل است بر اين كه خطاب (آيا نمى بينيد) به مشركان است، هر چند كه ذيل آيه اشعار دارد بر عموميت خطاب. | از اين جا به ماقبل داستان لقمان رجوع شده، و همين خود دليل است بر اين كه خطاب (آيا نمى بينيد) به مشركان است، هر چند كه ذيل آيه اشعار دارد بر عموميت خطاب. | ||
بنابراين، صدر آيه تتمه كلام رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم»، و متصل است به جملۀ «هَذَا خَلقُ الله فَأرُونِى مَا ذَا خَلَقَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ»، و ديگر التفاتى در جمله «ألَم تَرَوا» نيست. | |||
و بنابر تقديرى كه آيه مورد بحث جزو كلام خداى تعالى باشد، آن وقت در جمله «ألَم تَرَوا»، التفاتى از سياق غيبت در جمله «بَلِ الظَّالِمُونَ فِى ضَلَالٍ مُبِين»، به سياق خطاب، به كار رفته است، و التفات در مثل اين گونه موارد از باب شدت يافتن و جد گوينده، و عصبانيتش از جهل شنوندگان، و اصرارشان بر گمراهى است، كه هيچ راهنمايى سودى به ايشان نمى بخشد، و هيچ اشارتى در حالشان مؤثر واقع نمى شود. | و بنابر تقديرى كه آيه مورد بحث جزو كلام خداى تعالى باشد، آن وقت در جمله «ألَم تَرَوا»، التفاتى از سياق غيبت در جمله «بَلِ الظَّالِمُونَ فِى ضَلَالٍ مُبِين»، به سياق خطاب، به كار رفته است، و التفات در مثل اين گونه موارد از باب شدت يافتن و جد گوينده، و عصبانيتش از جهل شنوندگان، و اصرارشان بر گمراهى است، كه هيچ راهنمايى سودى به ايشان نمى بخشد، و هيچ اشارتى در حالشان مؤثر واقع نمى شود. | ||
