تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۳۷: تفاوت میان نسخه‌ها

==نهى از دو صفت نفاق آور: سرگرمى به مال و اولاد، وبخل ورزى ==

«'''يا ايها الذين امنوا لا تلهكم اموالكم و لا اولادكم عن ذكر اللّه ...'''»

كلمه «'''تلهى '''» از مصدر «'''الهاء'''» گرفته شده ، و اين كلمه به معناى مشغول و سرگرم شدن به كارى و غفلت از كارى ديگر است ، و منظور از «'''الهاء اموال و اولاد از ذكر خدا'''» اين است كه اشتغال به مال و اولاد انسان را از ياد خدا غافل كند، چون خاصيت زينت حيات دنيا همين است كه آدمى را از توجه به خداى تعالى باز مى دارد همچنان كه فرمود: «'''المال و البنون زينه الحيوه الدنيا'''» و اشتغال به اين زينت دل را پر مى كند، و ديگر جايى براى ذكر خدا و ياد او باقى نمى ماند، و نيز غير از گفتار بى كردار، و ادعاى بدون تصديق قلبى برايش نمى ماند، و فراموشى پروردگار از ناحيه عبد باعث آن مى شود كه پروردگارش هم او را از ياد ببرد، همچنان كه فرمود: «'''نسوا اللّه فنسيهم '''» و اين خود خسرانى است آشكار، همچنان كه باز در صفت منافقين فرمود: «'''اولئك الذين اشتروا الضلاله با لهدى فما ربحت تجارتهم '''».

و در آيه مورد بحث به همين معنا اشاره نموده ، مى فرمايد: «'''و من يفعل ذلك فاولئك هم الخاسرون '''».

در اين آيه شريفه مال و اولاد را نهى كرده و فرموده : مال و اولادتان شما را از ياد خدا غافل نسازد در حالى كه بايد فرموده باشد: «'''شما سرگرم به مال و اولاد نشويد'''» و اين به خاطر آن بوده كه اشاره كند به اينكه طبع مال و اولاد اين است كه انسان را از ياد خدا غافل سازد، پس مؤ منين نبايد به آنها دل ببندند، و گرنه مؤ منين هم مانند سايرين از ياد خدا غافل مى شوند، پس نهى در آيه نهى كنايه اى است ، كه از تصريح موكدتر است .

وَ أَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتىَ أَحَدَكُمُ الْمَوْت ...

در اين جمله مؤ منين را امر مى كند به انفاق در راه خير، اعم از انفاق واجب مانند زكات و كفارات ، و مستحب مانند صدقات مستحبى . و اگر قيد «'''مما رزقناكم '''» را آورد براى اعلام اين حقيقت بود كه دستور فوق درخواست انفاق از چيزى كه مؤ منين مالكند و خدا مالك آن نيست نمى باشد، چون آنچه را كه مؤ منين مى كنند عطيه اى است كه خداى تعالى به آنان داده ،

و رزقى است كه رازقش او است ، و ملكى است كه او به ايشان تمليك فرموده ، آن هم تمليكى كه از ملك خود او بيرون نرفته پس در هر حال منت خداى تعالى راست .