گمنام

تفسیر:المیزان جلد۶ بخش۹: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۳۷: خط ۳۷:
و خداوند، در بسيارى از آيات، كسانى را كه كفر بورزند و آيات خداى را تكذيب كنند، به خلود در آتش تهديد كرده. از آن جمله مى فرمايد: «وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أصحَابُ النَّارِ هُم فِيهَا خَالِدُونَ»، و همچنين آيات ديگر.  
و خداوند، در بسيارى از آيات، كسانى را كه كفر بورزند و آيات خداى را تكذيب كنند، به خلود در آتش تهديد كرده. از آن جمله مى فرمايد: «وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أصحَابُ النَّارِ هُم فِيهَا خَالِدُونَ»، و همچنين آيات ديگر.  


و ما، راجع به اينكه چه كسانى كافرند در تفسير جمله : «'''الا المستضعفين '''» بحثى گذرانيديم . و بعيد نيست از همين جهت در آيه مورد بحث كلمه «'''منهم '''» كه ظاهر در تبعيض است ، بكار ر فته باشد، احتمال هم دارد بكار رفتن اين كلمه براى اشاره به اين باشد كه پاره اى از نصارا به تثليث معتقد نيستند، و درباره مسيح جز اينكه يكى از بندگان خداست كه به رسالت مبعوث شده اعتقاد ديگرى ندارند، و اين احتمال بعيد نيست . چنان كه تاريخ نشان داده كه مسيحى هاى حبشه و نقاطى ديگر، اعتقاد به تثليث نداشتند.
و ما، راجع به اين كه چه كسانى كافرند، در تفسير جملۀ «إلَّا المُستَضعَفِينَ» بحثى گذرانيديم. و بعيد نيست از همين جهت در آيه مورد بحث، كلمۀ «مِنهُم» كه ظاهر در تبعيض است، به كار رفته باشد. احتمال هم دارد به كار رفتن اين كلمه، براى اشاره به اين باشد كه پاره اى از نصارا به تثليث معتقد نيستند، و درباره مسيح جز اين كه يكى از بندگان خداست، كه به رسالت مبعوث شده، اعتقاد ديگرى ندارند. و اين احتمال بعيد نيست، چنان كه تاريخ نشان داده كه مسيحى هاى حبشه و نقاطى ديگر، اعتقاد به تثليث نداشتند.




بنابر اين احتمال، معناى آيه چنين مى شود: اگر نصارا (مراد بعضى از ايشان است ، از باب نسبت دادن قول بعض به كل ) از حرفهاى كفرآميزى كه دارند دست بر ندارند هر آينه عذابى دردناك بعضى از آنان (قائلين به تثليث ) را خواهد گرفت .
بنابر اين احتمال، معناى آيه چنين مى شود: اگر نصارا (مراد بعضى از ايشان است، از باب نسبت دادن قول بعض به كلّ)، از حرف هاى كفرآميزى كه دارند، دست بر ندارند، هر آينه عذابى دردناك، بعضى از آنان (قائلان به تثليث) را خواهد گرفت.


و چه بسا اشخاصى كه اين آيه را از نظر اينكه مشتمل است بر كلمه «'''منهم '''» اينطور توجيه كرده اند كه : «'''من '''» در «'''منهم '''» براى تبعيض نيست بلكه تنها براى اين است كه بفهماند مفعول فعل در اصل ضمير بوده ، و بجاى آن ظاهر «'''الذين '''» بكار رفته و گرنه در اصل «'''ليمسنهم '''» بوده است ، اصل و جهت اينكه بجاى «'''هم '''» «'''الذين كفروا'''» بكار برده شده اين است كه بفهماند عقيده آنها كفر است ، و كفر هم سبب عذاب الهى است كه آنها را به آن تهديد فرموده است .
و چه بسا اشخاصى كه اين آيه را از نظر اين كه مشتمل است بر كلمۀ «مِنهُم»، اين طور توجيه كرده اند كه: «مِن» در «مِنهُم»، براى تبعيض نيست، بلكه تنها براى اين است كه بفهماند مفعول فعل، در اصل ضمير بوده، و به جاى آن، ظاهر «الَّذِينَ» به كار رفته، و گرنه در اصل «لَيَمَسَنَّهُم» بوده است، و جهت اين كه به جاى «هُم» «الَّذِينَ كَفَرُوا» به كار برده شده، اين است كه بفهماند عقيده آن ها كفر است، و كفر هم، سبب عذاب الهى است كه آن ها را به آن تهديد فرموده است.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۶ صفحه : ۱۰۵ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۶ صفحه : ۱۰۵ </center>
اين احتمال ، احتمال بدى نيست ، ليكن اگر اين اشكال پيش نيايد كه آيه از اول كفر آنان را ذكر كرده بود، و ديگر حاجت نبود كه براى تكفير آنها ضمير را برداشته و اسم ظاهر بجاى آن بكار ببرد، پس بايد گفت اين احتمال بعيد است ، و نظير همين قول است در بعد، احتمال اينكه من بيانيه باشد - و اين احتمال را بعضى از مفسرين داده اند - ليكن دليلى بر آن نيست .
اين احتمال، احتمال بدى نيست، ليكن اگر اين اشكال پيش نيايد كه آيه از اول كفر آنان را ذكر كرده بود، و ديگر حاجت نبود كه براى تكفير آن ها ضمير را برداشته و اسم ظاهر به جاى آن به كار ببرد، پس بايد گفت اين احتمال بعيد است. و نظير همين قول است در بعد، احتمال اين كه «مِن» بيانيه باشد - و اين احتمال را بعضى از مفسران داده اند - ليكن دليلى بر آن نيست.


«''' أَ فَلا يَتُوبُونَ إِلى اللَّهِ وَ يَستَغْفِرُونَهُ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ '''»:
«''' أَفَلا يَتُوبُونَ إِلى اللَّهِ وَ يَستَغْفِرُونَهُ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ '''»:


احتمال دارد اين استفهام مربوط به توبه و استغفار، و بياد آور مغفرت و رحمت خدا باشد، احتمال هم دارد انكار و توبيخ باشد، بنابراين معنايش اين مى شود: چرا توبه و استغفار نمى كنند و در طلب مغفرت و رحمت خدا بر نمى آيند؟
احتمال دارد اين استفهام مربوط به «توبه و استغفار، و به ياد آور مغفرت و رحمت خدا» باشد. احتمال هم دارد انكار و توبيخ باشد. بنابراين، معنايش اين مى شود: چرا توبه و استغفار نمى كنند و در طلب مغفرت و رحمت خدا بر نمى آيند؟
<span id='link53'><span>
<span id='link53'><span>


۱۹٬۳۰۲

ویرایش