تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲۹: تفاوت میان نسخه‌ها

اين، در خود بيان رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» است و در ملحقات بيان آن جناب، كه همان بيانات ائمه هدى «عليهم السلام» است، نيز مطلب از اين قرار است. زيرا به حكم حديث «ثقلين»، بيان ايشان هم، بيان رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» و ملحق به آن است. به خلاف ساير افراد، هر چند صحابه و يا تابعين و يا علماى امت باشند، كلامشان حجت نيست. براى اين كه آيه شريفه، شامل آنان نمى شود. نصّى هم كه بتوان به آن اعتماد نمود و دلالت بر حجيت على الاطلاق كلام ايشان كند، در كار نيست.

البته اين درباره بياناتى است كه به طور مشافهه و رو در رو از رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» و امامان «عليهم السلام» گرفته شده باشد. و اما اگر خود ما از آن حضرات چيزى نشنيده ايم، ولى ديگران آن را نقل مى كنند، در صورتى كه آن نقل به حدّ تواتر رسيده باشد و يا قرينه اى قطع آور يا نزديك به آن همراهش باشد، آن نقل هم حجت است. چون آن هم بيان ائمه «عليهم السلام» است.