۲۰٬۸۸۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۴۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى صحيح «وسط» بودن امت، در آیه شریفه
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
اين بود اجمال گفتار ما در اين مقام، و إن شاء اللّه تعالى، تفصيل هر يك از اين مجملات، در محل مناسبش خواهد آمد. | اين بود اجمال گفتار ما در اين مقام، و إن شاء اللّه تعالى، تفصيل هر يك از اين مجملات، در محل مناسبش خواهد آمد. | ||
== غرض خداوند از تغییر قبله== | |||
«'''وَ مَا جَعَلنَا القِبلَةَ الَّتِى كُنتَ عَلَيهَا إلَّا لِنَعلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن | «'''وَ مَا جَعَلنَا القِبلَةَ الَّتِى كُنتَ عَلَيهَا إلَّا لِنَعلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيهِ'''»: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۴۸۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۴۸۸ </center> | ||
در اين آيه شريفه، دو سؤال است: | در اين آيه شريفه، دو سؤال است: | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
يكى اين كه: چرا فرمود: «ما بدانيم»، و نفرمود «من بدانم»؟ دوم اين كه: مگر خدا نمى داند كه می خواهد با تغيير قبله، علم حاصل كند؟ | يكى اين كه: چرا فرمود: «ما بدانيم»، و نفرمود «من بدانم»؟ دوم اين كه: مگر خدا نمى داند كه می خواهد با تغيير قبله، علم حاصل كند؟ | ||
در جواب سؤال اول می گویيم: مراد به اين كه مى فرمايد: «لِنَعلَمَ: تا بدانيم»، با اين كه خدا يكى است، يا علم رسل و انبياء است، مثلا از اين باب كه بزرگان وقتى سخن مى گويند، از | در جواب سؤال اول می گویيم: مراد به اين كه مى فرمايد: «لِنَعلَمَ: تا بدانيم»، با اين كه خدا يكى است، يا علم رسل و انبياء است، مثلا از اين باب كه بزرگان وقتى سخن مى گويند، از جانب خود و اطرافيان خود سخن می گويند، و تكيه كلامشان «ما» است. مثل اين كه امير لشكر می گويد: ما فلانى را كشتيم، و فلانى را زندان كرديم، با اين كه اين كارها را خود امير نكرده، بلكه كاركنانش كرده اند. | ||
در جواب از سؤال دوم می گویيم: مراد، علم عينى و فعلى خدای تعالى است، كه با خلقت و ايجاد حاصل می شود، نه آن علم كه قبل از ايجاد داشته است. | در جواب از سؤال دوم می گویيم: مراد، علم عينى و فعلى خدای تعالى است، كه با خلقت و ايجاد حاصل می شود، نه آن علم كه قبل از ايجاد داشته است. | ||
