۲۰٬۵۵۷
ویرایش
خط ۱۳۲: | خط ۱۳۲: | ||
اولاً: جبرئيل از پيش خود، قرآن را نمى آورد، بلكه به اذن خدا بر قلب تو نازل مى كند. پس دشمنى يهود با جبرئيل نبايد باعث شود كه از كلامی كه به اذن خدا مى آورد، اعراض كنند. | اولاً: جبرئيل از پيش خود، قرآن را نمى آورد، بلكه به اذن خدا بر قلب تو نازل مى كند. پس دشمنى يهود با جبرئيل نبايد باعث شود كه از كلامی كه به اذن خدا مى آورد، اعراض كنند. | ||
و ثانياً: | و ثانياً: قرآن، كتاب هاى بر حق و آسمانى قبل از خودش را تصديق مى كند و معنا ندارد كه كسى به كتابى ايمان بياورد، و به كتابى كه آن را تصديق مى كند، ايمان نياورد. | ||
و ثالثاً: قرآن، مايه هدايت كسانى است كه به وى ايمان بياورند. | و ثالثاً: قرآن، مايه هدايت كسانى است كه به وى ايمان بياورند. | ||
خط ۱۴۷: | خط ۱۴۷: | ||
بلكه قلب رسول خدا «ص»، خودش ظرف وحى خداست، نه اين كه جبرئيل در آن قلب دخل و تصرفى كرده باشد و خلاصه جبرئيل، صرفا مأمور رساندن است. | بلكه قلب رسول خدا «ص»، خودش ظرف وحى خداست، نه اين كه جبرئيل در آن قلب دخل و تصرفى كرده باشد و خلاصه جبرئيل، صرفا مأمور رساندن است. | ||
اين را هم بدان كه: آيات مورد | اين را هم بدان كه: آيات مورد بحث، در اواخرش چند نوع التفات به كار رفته، هرچند كه اساس و زمينه كلام خطاب به بنى اسرائيل است. چيزى كه هست وقتى خطاب، خطاب ملامت و سرزنش بود، و كلام هم به طول انجاميد، مقام اقتضاء مى كند كه گوينده، به عنوان اين كه من از سخن با شما خسته شدم، و شما لياقت آن را نداريد كه بيش از اين روى سخن خود به شما بكنم، لحظه به لحظه، روى سخن از آنان برگرداند، و متكلم بليغ بايد به اين منظور، پشت سرِ هم التفات به كار ببرد، تا بفهماند من هيچ راضى نيستم با شما سخن بگويم. از بس كه بدگوش و پست فطرت هستيد. از سوى ديگر، اظهار حق را هم نمی توانم ترك نموده و از خطاب به شما صرف نظر كنم. | ||
«'''عَدُوٌّ لِلكَافِرِينَ... '''»: در اين جمله، به جاى اين كه ضمير كفار را به كار ببرد و بفرمايد: «عَدُوٌّ لَهُم»، اسم ظاهر آنان را آورده، و نكته اش، اين است كه بر علت حكم دلالت كند و بفهماند اگر دشمن ايشان است، به خاطر اين است كه ايشان كافرند، و به طور كلى، خدای تعالى دشمن كفار است. | «'''عَدُوٌّ لِلكَافِرِينَ... '''»: در اين جمله، به جاى اين كه ضمير كفار را به كار ببرد و بفرمايد: «عَدُوٌّ لَهُم»، اسم ظاهر آنان را آورده، و نكته اش، اين است كه بر علت حكم دلالت كند و بفهماند اگر دشمن ايشان است، به خاطر اين است كه ايشان كافرند، و به طور كلى، خدای تعالى دشمن كفار است. |
ویرایش