تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲۰: تفاوت میان نسخه‌ها

و در تفسير عياشى، از ابى الحسن «عليه السلام» روايت آمده كه فرمود: صبر در اين آيه، به معناى روزه است، و هرگاه امر ناگوارى براى كسى پيش آيد، روزه بگيرد تا برطرف شود. چون خدای تعالى فرمود: «وَ استَعِينُوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلَاةِ وَ إنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إلّا عَلَى الخَاشِعِينَ». و «خاشع»، به معناى كسى است كه در نماز خود، حالت ذلت به خود بگيرد، و منظور از «خاشعان» در اين آيه، رسول خدا «ص» و امير المؤمنين «عليه السلام» است.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۳۱ </center>

و در تفسير عياشى نيز، از على «عليه السلام» روايت كرده كه در ذيل آيه «الَّذِينَ يَظُنُّونَ أنَّهُم مُلَاقُوا رَبِّهِم» الخ فرموده: يعنى يقين دارند به اين كه مبعوث می شوند، و مراد به «ظنّ» در اين آيه، «يقين» است.

مؤلف: اين روايت را صدوق نيز نقل كرده.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۳۲ </center>

<span id='link268'><span>

==آيات ۴۷ - ۴۸ سوره بقره ==

يَا بَنى إِسرائيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتىَ الَّتى أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَنّى فَضَّلْتُكُمْ عَلى الْعَالَمِينَ(۴۷)