تفسیر:المیزان جلد۶ بخش۴۲: تفاوت میان نسخه‌ها

و در این معنا، آیات زیاد دیگری است که از آن ها بر می آید: جمیع آثار مترتبه بر اعمال، از ثواب و عقاب، همه در حقیقت مترتب بر حالاتی است که دل ها از راه عمل کسب می کنند، و اعمال، تنها و تنها واسطه این ترتب اند. آنگاه در آیات دیگری بیان می کند که آن جزایی که مردم در برابر عمل خود به زودی با آن مواجه می شوند، در حقیقت، همان عمل ایشان است، و چنان نیست که خدای تعالی، مانند مجتمعات بشری عملی را در نظر گرفته و جزای معینی را ردیف آن قرار داده و به سبب جعل و قرارداد، این را اثر آن کرده باشد، بلکه محفوظ ماندن عمل در نزد خدای تعالی، به محفوظ ماندن نفس عامل است و اثر عمل در نفس عامل، همچنان محفوظ هست تا آن که در روز آشکار شدن نهانی ها، آن را اظهار نماید.