۲۰٬۱۷۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۶ بخش۴۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
از آن جمله: معتقد شدند كه خداى سبحان - كه قرآن كريم با جملۀ «لَيسَ كَمِثلِهِ شَئ: هيچ چيز شبيه او نيست» توصيف نموده - العياذ بالله - مانند يكى از انسان هاى متجبرى است كه خود را آزاد و غير مسؤول و ديگران را همه بنده و مسؤول خود مى داند. و از آن جمله معتقد شدند كه ترتب هر يك از مسببات بر اسباب خود و به وجود آمدن هر نتيجه اى از مقدمات خود و اقتضاى هر موجود مؤثر مادى و معنوى براى اثر خود، همه جزافى و بدون رابطه است. | از آن جمله: معتقد شدند كه خداى سبحان - كه قرآن كريم با جملۀ «لَيسَ كَمِثلِهِ شَئ: هيچ چيز شبيه او نيست» توصيف نموده - العياذ بالله - مانند يكى از انسان هاى متجبرى است كه خود را آزاد و غير مسؤول و ديگران را همه بنده و مسؤول خود مى داند. و از آن جمله معتقد شدند كه ترتب هر يك از مسببات بر اسباب خود و به وجود آمدن هر نتيجه اى از مقدمات خود و اقتضاى هر موجود مؤثر مادى و معنوى براى اثر خود، همه جزافى و بدون رابطه است. | ||
و لذاست كه مى گويند: اگر خداى تعالى، نبوت را به رسول خدا «صلى الله عليه و آله» ختم نموده و بر آن جناب قرآن نازل كرده، و اگر موسى «عليه السلام» را به تكلم با خود ممتاز ساخته، و عيسى «عليه السلام» را به تأييد به روح اختصاص داده، هيچ كدام به خاطر خصوصيتى در روح و نفوس شريف آن حضرات نبوده، بلكه خداى تعالى، خودش چنين خواسته كه يكى را به آن و يكى را به اين اختصاص | و لذاست كه مى گويند: اگر خداى تعالى، نبوت را به رسول خدا «صلى الله عليه و آله» ختم نموده و بر آن جناب قرآن نازل كرده، و اگر موسى «عليه السلام» را به تكلم با خود ممتاز ساخته، و عيسى «عليه السلام» را به تأييد به روح اختصاص داده، هيچ كدام به خاطر خصوصيتى در روح و نفوس شريف آن حضرات نبوده، بلكه خداى تعالى، خودش چنين خواسته كه يكى را به آن و يكى را به اين اختصاص دهد، و اگر با عصاى موسى، سنگ شكافته و آب جارى مى گردد، زدن آن حضرت خصوصيتى ندارد، بلكه عينا مانند زدن ماست، جز اين كه خدا خواسته كه آن جا سنگ شكافته و آب جارى بشود و در زدن ما نشود. | ||
و همچنين، اگر عيسى «عليه السلام» به مُردگان مى گويد: «برخيزيد به اذن خدا»! و آنان هم بر مى خيزند، خصوصيتى در گفتن وى نيست، بلكه گفتن او، عينا مثل گفتن ما مردم عادى است، جز اين كه خداى تعالى، بعد از گفتن او، مُردگان را زنده مى كند و در گفتن ما نمى كند، و همچنين است ساير معجزات انبياء «عليهم السلام». | و همچنين، اگر عيسى «عليه السلام» به مُردگان مى گويد: «برخيزيد به اذن خدا»! و آنان هم بر مى خيزند، خصوصيتى در گفتن وى نيست، بلكه گفتن او، عينا مثل گفتن ما مردم عادى است، جز اين كه خداى تعالى، بعد از گفتن او، مُردگان را زنده مى كند و در گفتن ما نمى كند، و همچنين است ساير معجزات انبياء «عليهم السلام». | ||
