گمنام

الأنعام ١٠٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب

الأنعام ١٠٤ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۰:۱۲

۲٬۴۸۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۱ اردیبهشت ۱۴۰۴
←‏تفسیر
(افزودن جزییات آیه)
 
خط ۴۱: خط ۴۱:
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۰#link193 | آيات ۱۰۵ - ۹۱، سوره انعام]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۰#link193 | آيات ۹۱ - ۱۰۵ سوره انعام]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۰#link194 | موارد استعمال كلمه (( قدر )) و معناى جمله : (( و ما قدروا الله حق قدره )) .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۰#link194 | معناى جملۀ «وَ مَا قَدَرُوا اللهَ حَقَّ قَدرِهِ»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۰#link195 | وجود كتب آسمانى و وجود معارف و احكام الهى در بين مردم ، دو شاهد بر لزوم هدايت مردم ازجانب خدا است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۰#link195 | دو شاهد بر لزوم هدايت مردم، از جانب خدای تعالی ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۰#link196 | بيان اينكه در آيه : (( قل من انزل الكتاب )) كه در آن به نزول تورات بر موسى احتجاج شده ، رسول خدا(ص ) ماءمور به سؤال از يهود شده نه از مشركين .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۱#link199 | معارف الهى و ارزش هاى معنوى در جهان، از آثار وحی و ميراث انبياء «ع» بوده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۰#link197 | اشكالاتى كه بر بيان فوق وارد نموده و گفته اند مسؤل در آيه شريفه مشركين هستند نه يهود، و جواب آن اشكالات .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۱#link200 | خير و برکت كثير، نشانه نزول قرآن از سوى خدا است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۱#link198 | اشكال سوم و پاسخ آن .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۱#link201 | گفتاری پیرامون معنای برکت، از نظر قرآن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۱#link199 | آنچه از معارف الهى و ارزشهاى معنوى كه در گوشه و كنار جهان وجود دارد، ميراثانبياء(ع ) و از آثار وحى است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۱#link202 | مراد از افتراء زدن به دروغ بر خدا، در آیه شریفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۱#link200 | داشتن بركت و خير كثير و هدايت انسان به سعادت ، نشانه نزول قرآن از سوى خدا است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۲#link203 | سختى عذاب جان دادن ظالمان، به هنگام مرگ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۱#link201 | بيان اينكه سببيت خدا و بركت او در طول ساير اسباب است ، ونزول بركت ، با عمل ساير عوامل منافات ندارد.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۲#link204 | حقيقت زندگى انسان، پس از مرگ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۱#link202 | مراد از افتراء زدن به دروغ بر خدا در: (( فمن اظلم ممن افترى على الله كذبا )) .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۲#link205 | مراد از آفرینش بنى آدم از «نفس واحدة»، و تقسيم آنان به «مستقر» و «مستودع»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۲#link203 | سختى مرگ ظالمان (مرتكبين افتراء بر خدا، ادعاى نبوت به دروغ و استهزاء به آيات خدا).]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۲#link206 | وصف «بَدِيعُ السَّماوات وَ الأرض»، بیانگر حجت بر استحاله فرزند داشتن خدا است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۲#link204 | حقيقت زندگى انسان پس از مرگ .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link207 | دقائق و لطائف، در آیه «لَا تُدرِكُهُ الأبصَارُ وَ هُوَ يُدرِكُ الأبصَار»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۲#link205 | مراد از انشاء و پديده آوردن بنى آدم از (( نفس واحدة )) و تقسيم آنان به (( مستقر )) و (( مستودع )) .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link208 | گفتاری در عمومیت خلقت و گسترش دامنه آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۲#link206 | وصف (( بديع السموات والارض )) متضمن حجت بر استحاله فرزند داشتن خدا است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link211 | هر چيز، ذاتا و به لحاظ اين كه آفريدۀ خداست، نيكوست]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link207 | دقائق و لطائفى كه از جمله : (( لا تدركه الابصار و هو يدرك الابصار )) استفاده مىشود.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link215 | موجودات در حدوث و بقاء خود، محتاج خدا هستند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link208 | در قرآن كريم افعال انسان به خود او نسبت داده شده و قانون (( عليت )) مسلم دانسته شدهاست .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link217 | بحث روایتی: (رواياتى در ذيل آیات گذشته)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link209 | از نظر قرآن ذوات تمامى اشياء مخلوق خدا است ولىاعمال و رفتار آنان منسوب به (( تقدير و هدايت )) مى باشد.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link218 | رواياتى در مورد شأن نزول آيه «وَ مَن أظلَمُ مِمَّن افتَرَى عَلَى الله...»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link210 | دو اشكال بى اساس بر عموميت خلقت .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link219 | روايتى راجع به «طينت» آدمى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link211 | خلقت و حسن ، متلازمند و هر چيزى ذاتا و به لحاظ اينكه آفريننده خدا است ، نيكو است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link220 | رواياتى درباره معنای «مستقر» و «مستودع»، در آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link212 | حسن و قبح ، از امور اعتباريه مى باشند و قابل خلق و ايجاد نيستند.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link221 | چند روايت در مورد ديده نشدن خداى تعالى، به چشم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link213 | پاسخ به اشكالى ديگر و بيان اينكه انحصار خلقت و عليت ايجاد در خدا، مستلزم نفىقانون عليت نيست .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link214 | جواب اين شبهه كه عليت خدا در بقاء اشياء مستلزم توارد و اجتماع دو علت مستقل در معلول واحد است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link215 | موجودات در بقاء خود نيز همچون حدوث محتاج خدا هستند.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۳#link216 | نظام جارى در عالم دلالت بر وجود صانع مى كند.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link217 | رواياتى در ذيل (و ما قدروا الله حق قدره ).]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link218 | رواياتى در مورد نزول آيه : (( و من اظلم ممن افترى على الله ... )) درباره عبدالله بن سعد بن ابى سرح .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link219 | روايتى راجع به (( طينت )) آدمى .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link220 | رواياتى درباره (( مستقر )) و (( مستودع )) در آيه شريفه .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۴#link221 | چند روايت در مورد ديده نشدن خداى تعالى به چشم (لا تدركه الابصار).]]


}}
}}
Adel
۲۰٬۹۹۲

ویرایش

برگرفته از «https://test.alketab.org/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/260729»