تفسیر:المیزان جلد۸ بخش۳۰: تفاوت میان نسخه‌ها

گفت: «خداوند، قدرتى به شما مى دهد كه زن و مرد و صغير و كبير و آزاد و بنده شما، همگى بتوانيد تورات را از بر بخوانيد». گفتند: «ما نمى خواهيم، مگر خواندن از روى كتاب را».  

عرض كرد: «من قوم خود را به درگاهت آوردم، وفاده ايشان را به ديگران دادى»؟ اين جا بود كه خداوند به وى وحى فرستاد: «و من قوم موسى أمة يهدون بالحق و به يعدلون».  

مؤلف: اين دو روايت را از اين جهت ايراد كرديم كه از نظر شباهت در قصه، شبيه به روايات موقونه بود، وليكن صرف نظر از اختلافى كه در مضمون آن دو است، از نظر جزئيات قصه، نه با يكديگر تطبيق مى شوند و نه با ظاهر آيات. درخواستى كه كردند، تنها مسأله ديدن خدا بود كه رد شد، و درخواست موسى هم زنده شدن ايشان بود، كه زنده شدند. و درخواست ديگرش، نوشته شدن رحمت بر بنى اسرائيل بود، كه آن هم به شرط تقوا و ايمان به آيات خدا مستجاب شد. ديگر چه وفاده و اجرى طلب داشتند كه به ايشان داده نشد، و در عوض، آن را به امت آخرالزمان دادند؟  

و اشكال اين روايات، اين است كه موسى «عليه السلام»، جمله مذكور را در موقع هلاك شدن هفتاد نفر گفته، نه در داستان سامرى و گوساله اش. مگر اين كه بگوييم موسى اين جمله را دوباره و در دو جا گفته است.