گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۱ بخش۳۵: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۳۸: خط ۳۸:
<span id='link294'><span>
<span id='link294'><span>


==هر موجودى به امر و حكم خدا محدود به حد و مقدارى است ==
«'''وَ كُلُّ شَئٍ عِندَهُ بِمِقدَار'''» - «مقدار»، به معنى حدّ هر چيزى است كه با آن متعين شده و از غير خود ممتاز مى گردد. زيرا هيچ چيزى نيست كه لباس وجود به خود گرفته باشد كه فى نفسه و از غير خود متعين و ممتاز نباشد. چون اگر متعين نمى بود، وجود نمى يافت.  
«'''و كل شئ عنده بمقدار'''» - «مقدار»، به معنى حد هر چيزى است كه با آن متعين شده و از غير خود ممتاز مى گردد. زيرا هيچ چيزى نيست كه لباس وجود به خود گرفته باشد كه فى نفسه و از غير خود متعين و ممتاز نباشد. چون اگر متعين نمى بود، وجود نمى يافت.  


و اين معنا، يعنى اين كه هر موجودى حدى داشته باشد كه از آن حد تجاوز نكند، يك حقيقتى است كه قرآن از روى آن پرده برداشته و مكرر خاطرنشان ساخته است. مانند: «قد جعل اللّه لكل شئ قدرا». و مانند: «و ان من شئ الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم» و همچنين آياتى ديگر.
و اين معنا، يعنى اين كه هر موجودى حدى داشته باشد كه از آن حد تجاوز نكند، يك حقيقتى است كه قرآن از روى آن پرده برداشته و مكرر خاطرنشان ساخته است. مانند: «قَد جَعَلَ اللّهُ لِكُلِّ شَئٍ قَدراً». و مانند: «وَ إن مِن شَئٍ إلّا عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَ مَا نُنَزِّلُهُ إلّا بِقَدَرٍ مَعلُوم» و همچنين آياتى ديگر.


پس وقتى بنا شد هر چيزى محدود به حدى باشد كه از آن تجاوز نكند، و در نزد خدا و به امرا و محكوم به آن حد باشد،
پس وقتى بنا شد هر چيزى محدود به حدى باشد كه از آن تجاوز نكند، و در نزد خدا و به امرا و محكوم به آن حد باشد،
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۴۱۸ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۴۱۸ </center>
و به هيچ وجه از نزد خدا و احاطه او بيرون نرود، و هيچ چيز از علم او غايب نباشد. همچنان كه خودش فرمود: «ان اللّه على كل شئ شهيد». و نيز فرمود: «الا انه بكل شئ محيط». و نيز فرمود: «لا يعزب عنه مثقال ذرة»، محال است كه خداى تعالى نداند كه هر ماده اى چه بارى دارد، و رحم ها چه مقدار كم و زياد مى كنند.
و به هيچ وجه از نزد خدا و احاطه او بيرون نرود، و هيچ چيز از علم او غايب نباشد. همچنان كه خودش فرمود: «إنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَئٍ شَهِيد». و نيز فرمود: «ألَا إنَّهُ بِكُلّ شَئٍ مُحِيط». و نيز فرمود: «لَا يَعزُبُ عَنهُ مِثقَالُ ذَرَّةٍ»، محال است كه خداى تعالى نداند كه هر ماده اى چه بارى دارد، و رحم ها چه مقدار كم و زياد مى كنند.


بنابراين، ذيل آيه، يعنى جمله «و كل شئ عنده بمقدار»، تعليلى براى صدر آن، يعنى جمله «اللّه يعلم ما تحمّل كل انثى...»، خواهد بود.
بنابراين، ذيل آيه، يعنى جملۀ «وَ كَلُّ شَئٍ عِندَهُ بِمِقدَار»، تعليلى براى صدر آن، يعنى جملۀ «اللّّهُ يَعلَمُ مَا تُحَمِّلُ كُلُّ أُنثَى...»، خواهد بود.


اين آيه با آيه بعدى اش، نظير دنباله اى است براى آيه قبلى. زيرا مضمون آن ها، اين است كه خدا بر هر چيزى عالم است، و بر هر چيز قادر است، و دعا را به اجابت مى رساند، و هر چيزى براى او خاضع است. پس او سزاوارتر به ربوبيّت است، و نيز امر آيات به دست اوست. نه به دست تو، و تو منذرى بيش نيستى.
اين آيه با آيه بعدى اش، نظير دنباله اى است براى آيه قبلى. زيرا مضمون آن ها، اين است كه خدا بر هر چيزى عالم است، و بر هر چيز قادر است، و دعا را به اجابت مى رساند، و هر چيزى براى او خاضع است. پس او سزاوارتر به ربوبيّت است، و نيز امر آيات به دست اوست. نه به دست تو، و تو منذرى بيش نيستى.
<span id='link295'><span>
<span id='link295'><span>
==معناى اين كه خداوند، عالم الغيب و الشهادة است ==
==معناى اين كه خداوند، عالم الغيب و الشهادة است ==
«'''عَالِمُ الْغَيْبِ وَ الشهَادَةِ الْكبِيرُ الْمُتَعَالِ'''»:
«'''عَالِمُ الْغَيْبِ وَ الشهَادَةِ الْكبِيرُ الْمُتَعَالِ'''»:
۲۰٬۷۵۸

ویرایش