۱۵٬۹۷۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۲۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى نزديك شدن حساب - قيامت - به مردم
| خط ۲۳۸: | خط ۲۳۸: | ||
كلمه «اقتراب»، از باب «افتعال» و از ماده «قُرب» است، كه هر دو به يك معناى است. چيزى كه هست، «اقتراب»، بليغ تر از «قُرب» است. چون به خاطر زيادى حروفى كه از آن تشكيل يافته، عنايت بيشترى به نزديكى و قرب را افاده مى كند، و هر دو باب با حرف «مِن» و «إلى» متعدى مى شود. | كلمه «اقتراب»، از باب «افتعال» و از ماده «قُرب» است، كه هر دو به يك معناى است. چيزى كه هست، «اقتراب»، بليغ تر از «قُرب» است. چون به خاطر زيادى حروفى كه از آن تشكيل يافته، عنايت بيشترى به نزديكى و قرب را افاده مى كند، و هر دو باب با حرف «مِن» و «إلى» متعدى مى شود. | ||
مثلا مى گويند: | مثلا مى گويند: «اقتَرَبَ و قَرُبَ زيدٌ مِن عَمرو»، و يا «اقتَرَبَ وَ قَرُبَ زَيدٌ إلى عَمرو». يعنى زيد به عمرو نزديك شد، ولى اگر با حرف «مِن» متعدى شود، نسبت نزديكى از عمرو گرفته شده، و اگر با «إلى» متعدى شود، اين نسبت از زيد گرفته مى شود. چون اصل در معناى «مِن»، ابتداى هدف است، همچنان كه اصل در معناى «إلى» انتهاى آن است. | ||
از همين جا روشن مى شود كه «لام» در كلمۀ «لِلنّاس» به معناى «إلى» است، نه به معناى «مِن». براى اين كه مناسب با مقام، اين است كه نسبت نزديكى از ناحيه حساب گرفته و گفته شود: «مردم به حساب نزديك شدند». چون حساب است كه طالب است و مى خواهد مردم به آن نزديك شوند، نه مردم. زيرا مردم از آن به كلى غافل اند. | از همين جا روشن مى شود كه «لام» در كلمۀ «لِلنّاس» به معناى «إلى» است، نه به معناى «مِن». براى اين كه مناسب با مقام، اين است كه نسبت نزديكى از ناحيه حساب گرفته و گفته شود: «مردم به حساب نزديك شدند». چون حساب است كه طالب است و مى خواهد مردم به آن نزديك شوند، نه مردم. زيرا مردم از آن به كلى غافل اند. | ||
