تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۳۸: تفاوت میان نسخه‌ها

<span id='link311'><span>

اين جمله اشاره دارد به امر رسالت كه يكى از شؤ ون آن انذار است . و اگر روح را به قيد ((من امره (( مقيد كرد، براى اين است كه دلالت كند بر اينكه مراد از ((روح (( همان روحى است كه در آيه ((قل الروح من امر ربى (( آمده ، و همان روحى است كه در آيه ((ينزل الملائكة بالروح من امره على من يشاء من عباده ان انذروا((، بدان اشاره فرموده .

در نتيجه مراد از ((القاى روح بر هر كس كه خدا بخواهد(( نازل كردن آن با ملائكه وحى است بر آن كس . و مراد از جمله ((من يشاء من عباده (( رسولانى هستند كه خدا ايشان را براى رسالت خود برگزيده . و در معناى روح القاء شده بر نبى اقوال ديگرى هست ، كه قابل اعتنا نيستند.

<span id='link312'><span>

==وجه تسميه روز قيامت به يوم التلاق ==

((لينذر يوم التلاق (( - منظور از ((يوم التلاق (( روز قيامت است . و بدين جهت آن را به اين نام ناميده كه در آن روز خلايق يكديگر را ملاقات مى كنند، و يا خالق و مخلوق بهم بر مى خورند، و يا اهل آسمان و زمين با هم تلاقى مى كنند، و يا ظالم و مظلوم به يكديگر مى رسند، و يا در آن روز هر كسى به عمل خود مى رسد البته براى هر يك از اين وجوه قائلى هست .