تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲۹: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف: اين كه رسول خدا «ص» فرمود: «چشمم می خوابد و قلبم بيدار است»، تنها در اين حديث نيامده، بلكه احاديثى بسيار، چه از عامّه و چه از خاصه، در اين باب رسيده، و معنايش اين است كه:  

و اين حالت، گاهى در بعضى از افراد صالح پيدا می شود و منشأ آن، طهارت نفس و اشتغال به ياد پروردگار، و مقام اوست. علتش هم اين است كه وقتى نفس آدمى بر مقام پروردگار اشراف يافت، اين اشراف ديگر نمى گذارد از جزئيات زندگى دنيا و نحوه ارتباطى كه اين زندگى به پروردگار دارد، غافل بماند، و اين، خود يك نوع مشاهده است كه براى آن گونه افراد دست می دهد و ما از آن می فهميم كه آدمى در عالم حيات دنيوى، در حال خواب است. حال چه اين كه راستى به خواب هم رفته باشد، يا به اصطلاح ما، بيدار باشد.