۲۰٬۵۹۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۳۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←رواياتى ديگر در ذيل آيات مربوط به منافقين
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
<span id='link324'><span> | <span id='link324'><span> | ||
==رواياتى ديگر در ذيل آيات مربوط به | ==رواياتى ديگر در ذيل آيات مربوط به منافقان == | ||
و نيز در تفسير | و نيز در تفسير قمى، در روايت ابى الجارود، از امام باقر «عليه السلام» آمده كه در تفسير جمله «كَأنّهُم خُشُبٌ مُسَنّدَة» فرمود: يعنى نه مى شنوند و نه تعقل مى كنند. «يَحسَبُونَ كُلّ صَيحَةٍ عَلَيهِم»، يعنى هر صدایى را دشمن خود مى پندارند. «هُمُ العَدُوُّ فَاحذَرهُم قَاتَلَهُمُ اللّهُ أنّى يُؤفَكُون». | ||
و پس از | |||
و در | و پس از آن كه خداى تعالى، رسول گرامى خود را از ماجرا خبر داد، قوم و قبيلۀ منافقان نزد ايشان شدند و گفتند: واى بر شما، رسوا شديد. بياييد نزد رسول خدا تا برايتان طلب آمرزش كند. منافقان، سرى تكان دادند كه: نه، نمى آييم، و رغبتى به استغفار آن جناب نشان ندادند. لذا خداى تعالى فرمود: «وَ إذَا قِيلَ لَهُم تَعَالَوا يَستَغفِر لَكُم رَسُولُ اللّه لَوَّوا رُؤُسَهُم وَ رَأيتَهُم يَصُدُّونَ وَ هُم مُستَكبِرُون». | ||
و نيز به سند | و در كافى، به سند خود، از سماعه، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: خداى تبارك و تعالى، همه امور خود را به مؤمن واگذار كرده، ولى اين كه او خود را خوار كند، به او واگذار ننموده. مگر نديدى كه خداى تعالى، در قرآن كريم، در این باره فرموده: «وَ لله العِزّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلمُؤمِنِين»، كه به حكم اين آيه، مؤمن بايد عزيز باشد، و ذليل نباشد. | ||
مؤلف: كافى، اين معنا را از داوود رقى، و حسن احمسى و به طريقى ديگر، از سماعه روايت كرده. | |||
و نيز به سند خود، از مفضّل بن عمر روايت كرده كه گفت: امام صادق «عليه السلام» فرمود: سزاوار نيست كه مؤمن خود را ذليل كند. عرضه داشتم: به چه چيز خود را ذليل كند؟ فرمود: به اين كه كارى را انجام دهد كه در آخر مجبور به عذرخواهى شود. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۸۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۸۳ </center> | ||
==گفتارى پيرامون مسأله نفاق در صدر اسلام== | |||
قرآن كريم درباره منافقين اهتمام شديدى ورزيده ، و مكرر آنان را مورد حمله قرار داده ، و زشتى هاى اخلاقى ، دروغها، خدعه ها، دسيسه ها، و فتنه هايشان را به رخشان مى كشد. فتنه هايى كه عليه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) و مسلمانان بپا كردند، و در سوره هاى قرآن كريم از قبيل سوره بقره ، آل عمران ، نساء، مائده ، انفال ، توبه ، عنكبوت ، احزاب ، فتح ، حديد، حشر، منافقين و تحريم سخن از آن را تكرار نموده . | قرآن كريم درباره منافقين اهتمام شديدى ورزيده ، و مكرر آنان را مورد حمله قرار داده ، و زشتى هاى اخلاقى ، دروغها، خدعه ها، دسيسه ها، و فتنه هايشان را به رخشان مى كشد. فتنه هايى كه عليه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) و مسلمانان بپا كردند، و در سوره هاى قرآن كريم از قبيل سوره بقره ، آل عمران ، نساء، مائده ، انفال ، توبه ، عنكبوت ، احزاب ، فتح ، حديد، حشر، منافقين و تحريم سخن از آن را تكرار نموده . | ||
و نيز در مواردى از كلام مجيدش ايشان را به شديدترين وجه تهديد نموده به اينكه در دنيا مهر بر دلهايشان زده ، و بر گوش و چشمشان پرده مى افكند، و نورشان را از ايشان مى گيرد، و در ظلمتها رهايشان مى كند، به طورى كه ديگر راه سعادت خود را نبينند، و در آخرت در درك اسفل و آخرين طبقات آتش جايشان مى دهد. | و نيز در مواردى از كلام مجيدش ايشان را به شديدترين وجه تهديد نموده به اينكه در دنيا مهر بر دلهايشان زده ، و بر گوش و چشمشان پرده مى افكند، و نورشان را از ايشان مى گيرد، و در ظلمتها رهايشان مى كند، به طورى كه ديگر راه سعادت خود را نبينند، و در آخرت در درك اسفل و آخرين طبقات آتش جايشان مى دهد. | ||
و اين نيست مگر به خاطر مصائبى كه اين | |||
و اين نيست مگر به خاطر مصائبى كه اين منافقان بر سر اسلام و مسلمين آوردند. چه كيدها و مكرها كه نكردند؟ و چه توطئه ها و دسيسه ها كه عليه اسلام طرح ننمودند، و چه ضربه هايى كه حتى مشركان و يهود و نصارى به اسلام وارد نياوردند. و براى پى بردن به خطرى كه منافقان براى اسلام داشتند، همين كافى است كه خداى تعالى به پيامبرش خطاب مى كند كه از اين منافقان برحذر باش ، و مراقب باش تا بفهمى از چه راه هاى پنهانى ضربات خود را بر اسلام وارد مى سازند: «هم العدو فاحذرهم». | |||
<span id='link325'><span> | <span id='link325'><span> | ||
==اشاره به خطر مناقين و فتنه انگيزى ها و توطئه هايشان در صدر اسلام == | ==اشاره به خطر مناقين و فتنه انگيزى ها و توطئه هايشان در صدر اسلام == | ||
از همان اوائل هجرت رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) به مدينه ، آثار دسيسه ها و توطئه هاى منافقين ظاهر شد، و بدين جهت مى بينيم كه سوره بقره - به طورى كه گفته اند - شش ماه بعد از هجرت نازل شده و در آن به شرح اوصاف آنان پرداخته ، و بعد از آن در سوره هاى ديگر به دسيسه ها و انواع كيدهايشان اشاره شده ، نظير كناره گيريشان از لشكر اسلام در جنگ احد، كه عده آنان تقريبا ثلث لشكريان بود، و پيمان بستن با يهود، و تشويق آنان به لشكركشى عليه مسلمين و ساختن مسجد ضرار و منتشر كردن داستان افك (تهمت به عايشه )، | از همان اوائل هجرت رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) به مدينه ، آثار دسيسه ها و توطئه هاى منافقين ظاهر شد، و بدين جهت مى بينيم كه سوره بقره - به طورى كه گفته اند - شش ماه بعد از هجرت نازل شده و در آن به شرح اوصاف آنان پرداخته ، و بعد از آن در سوره هاى ديگر به دسيسه ها و انواع كيدهايشان اشاره شده ، نظير كناره گيريشان از لشكر اسلام در جنگ احد، كه عده آنان تقريبا ثلث لشكريان بود، و پيمان بستن با يهود، و تشويق آنان به لشكركشى عليه مسلمين و ساختن مسجد ضرار و منتشر كردن داستان افك (تهمت به عايشه )، | ||
