گمنام

تفسیر:المیزان جلد۷ بخش۴۳: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
 
خط ۱۶۰: خط ۱۶۰:


==بحث روایتی: (روایاتی ذیل آيات گذشته) ==
==بحث روایتی: (روایاتی ذیل آيات گذشته) ==
در تفسير عياشى، از زراره و حمران و محمّد بن مسلم، از حضرت ابى جعفر و حضرت صادق «عليهما السلام» روايت شده كه در ذيل جملۀ «يَومَ يَأتِى بَعضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفساً إيمَانُهَا»، فرمودند: مقصود از اين آيات، طلوع آفتاب از مغرب و خروج جنبنده زمين و پديد آمدن دود است، كه انسان اگر به گناه اصرار ورزد و عمل ايمانى بجا نيارود و اين آيه ها ظاهر شود، ايمانش سودى نخواهد داشت.
در تفسير عياشى، از زراره و حمران و محمّد بن مسلم، از حضرت ابى جعفر و حضرت صادق «عليهما السلام» روايت شده كه در ذيل جملۀ «يَومَ يَأتِى بَعضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفساً إيمَانُهَا»، فرمودند:  
 
مقصود از اين «آيات»، طلوع آفتاب از مغرب و خروج جنبنده زمين و پديد آمدن دود است، كه انسان اگر به گناه اصرار ورزد و عمل ايمانى بجا نيارود و اين آيه ها ظاهر شود، ايمانش سودى نخواهد داشت.


مؤلف: مسأله اصرار بر گناه، چنان كه روايت آينده دلالت مى كند، تفسير جملۀ «أو كَسَبَت فِى إيمَانِهَا خَيراً» است.
مؤلف: مسأله اصرار بر گناه، چنان كه روايت آينده دلالت مى كند، تفسير جملۀ «أو كَسَبَت فِى إيمَانِهَا خَيراً» است.
۱۹٬۲۹۹

ویرایش