الأنعام ٦٤: تفاوت میان نسخهها
(افزودن سال نزول) |
(←تفسیر) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::قُل|قُلِ]] [[کلمه غیر ربط::قُل| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهُ]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::يُنَجّيکُم|يُنَجِّيکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::يُنَجّيکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این ریشه::نجو| ]][[ریشه غیر ربط::نجو| ]][[شامل این کلمه::مِنْهَا|مِنْهَا]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::کُل|کُلِ]] [[شامل این ریشه::کلل| ]][[شامل این کلمه::کَرْب|کَرْبٍ]] [[کلمه غیر ربط::کَرْب| ]] [[شامل این ریشه::کرب| ]][[ریشه غیر ربط::کرب| ]][[شامل این کلمه::ثُم|ثُمَ]] [[شامل این ریشه::ثم| ]][[شامل این کلمه::أَنْتُم|أَنْتُمْ]] [[شامل این ریشه::انتم| ]][[شامل این کلمه::تُشْرِکُون|تُشْرِکُونَ]] [[کلمه غیر ربط::تُشْرِکُون| ]] [[شامل این ریشه::شرک| ]][[ریشه غیر ربط::شرک| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::قُل|قُلِ]] [[کلمه غیر ربط::قُل| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهُ]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::يُنَجّيکُم|يُنَجِّيکُمْ]] [[کلمه غیر ربط::يُنَجّيکُم| ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[ریشه غیر ربط::کم| ]][[شامل این ریشه::نجو| ]][[ریشه غیر ربط::نجو| ]][[شامل این کلمه::مِنْهَا|مِنْهَا]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::کُل|کُلِ]] [[شامل این ریشه::کلل| ]][[شامل این کلمه::کَرْب|کَرْبٍ]] [[کلمه غیر ربط::کَرْب| ]] [[شامل این ریشه::کرب| ]][[ریشه غیر ربط::کرب| ]][[شامل این کلمه::ثُم|ثُمَ]] [[شامل این ریشه::ثم| ]][[شامل این کلمه::أَنْتُم|أَنْتُمْ]] [[شامل این ریشه::انتم| ]][[شامل این کلمه::تُشْرِکُون|تُشْرِکُونَ]] [[کلمه غیر ربط::تُشْرِکُون| ]] [[شامل این ریشه::شرک| ]][[ریشه غیر ربط::شرک| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيکُمْ مِنْهَا وَ مِنْ کُلِ کَرْبٍ ثُمَ أَنْتُمْ تُشْرِکُونَ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=بگو: «خداست که شما را از آن (تاریکیها) و از هر نگرانی و نابسامانی میرهاند، سپس (همین) شما (باز هم) شرک میورزید.» | |-|صادقی تهرانی=بگو: «خداست که شما را از آن (تاریکیها) و از هر نگرانی و نابسامانی میرهاند، سپس (همین) شما (باز هم) شرک میورزید.» | ||
|-|معزی=بگو خدا رهائی دهد شما را از آن و از هر اندوهی سپس شما بدو شرک همی ورزید | |-|معزی=بگو خدا رهائی دهد شما را از آن و از هر اندوهی سپس شما بدو شرک همی ورزید | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">Say, “It is Allah who delivers you from it, and from every disaster. Yet then you associate others with Him.”</div> | ||
|-|</tabber> | |||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/006064.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/006064.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = [[نازل شده در سال::18|٦ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::64|٦٤]] | قبلی = الأنعام ٦٣ | بعدی = الأنعام ٦٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف = }} | {{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = [[نازل شده در سال::18|٦ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::64|٦٤]] | قبلی = الأنعام ٦٣ | بعدی = الأنعام ٦٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
خط ۲۶: | خط ۳۴: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link77 | آيات ۷۳ | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۳#link78 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link77 | آيات ۵۶ - ۷۳ سوره انعام]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۳#link79 | معنا و تفسير | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۳#link78 | گفتاری در معنای «حکم» و این که «حکم»، تنها از آنِ خداست]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۳#link80 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۳#link79 | معنا و تفسير «إن الحُكمُ إلّا لِلّهِ» و «يَقُصُّ الحَقّ وَ هُوَ خَيرُ الفَاصِلِين»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link81 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۳#link80 | گفتاری در معنای حقیقت فعل و حکم خداوند متعال]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴# | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link81 | افراط و تفریط «تفویضی» ها و «جبری» ها، در مسأله حُسن و قبح، و رابطه آن با تشریع]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link85 | دو حقیقت مهم، در باره حُسن و قبح افعال و اعمال انسان ها]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link85 | معناى «خزائن غيب» و مراد از «مفاتح الغيب»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link85 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link86 | مراد از «كتاب مبين»، در آیه شریفه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link86 | مراد از | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link87 | فرق «كتاب مبين» با «مفاتیح غيب»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link87 | فرق | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link88 | عموميت علم خداوند و نامتناهى بودن آن، در آیه شریفه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۴#link88 | عموميت علم خداوند و نامتناهى بودن | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link90 | هدف از گماشتن ملائكه نگهبان، براى آدمى تا زمان مرگ]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link91 | ريشه فطرى توجه انسان به خدا، هنگام گرفتارى های شديد]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link90 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link92 | تهديد امت به نزول عذاب، از سوی خداى تعالى]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link91 | ريشه فطرى توجه انسان به | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link93 | وجوهى كه در معناى «عذاب از فوق»، در آيه شريفه گفته شده است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link92 | تهديد امت به نزول | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link94 | پيشگویى تفرقه امت و درگيرى هاى بين مسلمانان، پس از رسول خدا «ص»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link93 | وجوهى كه در معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link96 | دلایل اختلافات و مشاجرات مسلمانان، بعد از رحلت پيامبر «ص»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۵#link94 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link97 | مقصود از خطاب «يُنسِيَنَّكَ» در آیه شریفه، خطاب به امت است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link98 | نهی از حضور در مجلس معصيت، و همنشینی با گناهکاران]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link96 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link99 | معناى «بسل» و مراد از «وَ ذَكِّر بِهِ أن تُبسَلَ نَفسٌ»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link97 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link100 | استدلال فاسد برخى مفسران، بر کافر بودن پیامبران، قبل از بعثت]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link98 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link101 | معناى اين كه هدايت حقیقی، همان هدایت خداوند است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link99 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۷#link104 | بحث روایتی ]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link100 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۷#link105 | رواياتی در باره نهى از نشستن با كسانى كه در آيات خدا خوض مى كنند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۶#link101 | معناى | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۷#link104 | | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۷#link105 | | |||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۴۰#link184 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۴۰#link184 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ «64» | |||
بگو: خداوند شما را از اين ظلمتها و از هر ناگوارى ديگر نجات مىدهد، باز شما (به جاى سپاس)، شرك مىورزيد. | |||
===نکته ها=== | |||
كلمهى «تَضرُّع» به معناى دعاى آشكار و كلمهى «خُفْيَةً» به معناى دعاى پنهان است. | |||
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: بهترين دعا، دعاى با صداى آهسته و خُفيه است و از جمعى كه با صداى بلند دعا مىخواندند، انتقاد كرد و فرمود: خداوند شنوا و نزديك است. «1» | |||
در آيهى 12 سورهى يونس نيز آمده است: انسان هنگام خطر، به ياد خدا مىافتد و او را مىخواند، امّا «فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنا إِلى ضُرٍّ مَسَّهُ» 10: 12 همين كه مشكلش حل شد، سرش را پايين انداخته و مىرود، گويا ما را اصلًا صدا نزده است. | |||
شدايد براى انسان، چهار حالت به وجود مىآورد: احساس نياز، تضرّع، اخلاص و التزام به شكرگزارى. آرى، شدايد و سختىها و قطع شدن اسباب مادّى، روح خداجويى را شكوفا مىكند و انسان در مشكلات، دست خدا را مىبيند. | |||
---- | |||
«1». تفسير نورالثقلين. | |||
جلد 2 - صفحه 480 | |||
===پیام ها=== | |||
1- يكى از شيوههاى تبليغ و موعظه، سؤال از وجدان مردم است. «مَنْ يُنَجِّيكُمْ» 6: 63 | |||
2- يادآورى و توجّهدادن انسان به خلوص، از بهترين روشهاى خداشناسى است. «تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً» 6: 63 | |||
3- انسان در سختىها و شدايد، دست از كفر و شرك برداشته و موحّد مىشود. | |||
«تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً» 6: 63 | |||
4- انسان مشرك به تعهّدات خود در برابر خدا بىوفاست. «ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ» 6: 64 | |||
5- از بدترين انواع ناسپاسى انسان، شرك است. لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ... ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ | |||
6- راحتى و احساس رهايى و بىنيازى، زمينهى غفلت از خدا و شرك به اوست. | |||
«قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ» 6: 64 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64) | |||
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ: بگو اى پيغمبر، خداوند سبحان نجات دهد شما را از اندوه ظلمات بر و بحر و از هر غصه و غمى كه غير آن باشد ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ: پس شما دوباره به شرك رجوع كرده به عهد خود وفا نمىكنيد. | |||
نكته- وضع «تشركون» در موضع «تشكرون» تنبيه است بر آنكه هر كه شرك آورد در عبادت خدا، گوئيا اصلا حق سبحانه را نپرستيده، و لذا شخص موحد بايد چهار مقام توحيد را دارا باشد: توحيد ذاتى. توحيد صفاتى. توحيد افعالى. توحيد عبادتى. و اخلال به يكى از اين چهار از جرگه موحدين خارج و در زمره مشركين داخل خواهد بود. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64) | |||
ترجمه | |||
بگو خدا نجات مىدهد شما را از آن و از هر اندوهى پس شما شرك مىآوريد. | |||
تفسير | |||
رحمت الهى هميشه شامل حال بندگان هست و در مواقع شدّت و غير آن هر اندوهى باشد دستگيرى فرموده رفع همّ و غم را مينمايد ولى بندگان عهدشكن بعد از آنكه خداوند آنها را از شدت و اندوه نجات داد بحال اول خود عود مىكنند اگر عاصى باشند بمعصيت و اگر مشرك بودند بشرك .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قُلِ اللّهُ يُنَجِّيكُم مِنها وَ مِن كُلِّ كَربٍ ثُمَّ أَنتُم تُشرِكُونَ (64) | |||
بگو خداوند نجات ميدهد شما را از اينکه ظلمات و از هر كرب و محنتي پس از اينکه شما شرك ميآوريد. | |||
قُلِ اللّهُ يُنَجِّيكُم هر بنده در تمادي عمر خود بسيار مواقع را مشاهده كرده که نزديك بهلاكت رسيده و تمام دربها بروي او بسته شد، و تمام اسباب نجات منقطع شده و فقط حفظ الهي او را نجات بخشيده و در آن حال نذوراتي دارد و معاهداتي با خدا مينمايد و توبه ميكند و عازم بر انجام وظيفه عبوديت ميشود لكن پس از نجات همه اينها را فراموش ميكند و بهمان طريقه فاسده خود مشي ميكند وَ إِذا مَسَّ الإِنسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنبِهِ أَو قاعِداً أَو قائِماً فَلَمّا كَشَفنا عَنهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَم يَدعُنا إِلي ضُرٍّ مَسَّهُ يونس آيه 13. | |||
منها مرجع ضمير ظلمات است که در آيه قبل فرموده وَ مِن كُلِّ كَربٍ | |||
جلد 7 - صفحه 100 | |||
كرب بلا و محنت و شدّت است و اقسام بليات بسيار است: بلاي فقر، تصادفات، امراض صعبه، گرفتار ظالم و سارق شدن، فراق احبّه، اضطراب خيال، خوف از پيشآمدها و غير اينها که خداوند در مورد خود از بندهگانش دفع بليات و كشف كربات و رفع مضرات فرموده و مع ذلک اينکه انسان خيره سر دست از كردار زشت خود بر نميدارد و متنبه نميشود و بهمان عقيده فاسده خود باقي ميماند ثُمَّ أَنتُم تُشرِكُونَ همان بتپرستي با اينكه ميداند که اينکه بتها خردلي از آنها بروز و ظهوري در انجاح مقاصد و كشف كربات ندارند و همين معامله خداوند حجت را بر بنده تمامتر كند و عقوبتش بيشتر گردد. و همين استدراج است تا معاصي آنها بيشتر شود و طغيان آنها زيادتر گردد. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
خط ۱۱۲: | خط ۲۱۷: | ||
[[رده:عوامل نجات از اندوه]][[رده:عهد انسان با خدا]][[رده:عهد شکنى انسان]][[رده:احساس بى نیازى از خدا]][[رده:پاسخ پرسشهاى دینى]][[رده:روش تبلیغ]][[رده:روش تعلیم]][[رده:عبادى]][[رده:مراتب توحید]][[رده:اختصاصات خدا]][[رده:افعال خدا]][[رده:امدادهاى خدا]][[رده:مظاهر نجات بخشى خدا]][[رده:نجات بخشى خدا]][[رده:تبیین تعالیم دین]][[رده:آثار نجات از سختى]][[رده:عوامل تسهیل سختى]][[رده:عوامل نجات از سختى]][[رده:آثار شرک]][[رده:اجتناب از شرک]][[رده:بهترین شکر]][[رده:مراتب شکر]][[رده:مظاهر شکر]][[رده:با خدا]][[رده:زمینه غفلت از خدا]][[رده:اجتناب از کفران]][[رده:موارد کفران]][[رده:زمینه گرایش به شرک]][[رده:گرایش به شرک]][[رده:مسؤولیت مبلغان]][[رده:مسؤولیت محمد]] | [[رده:عوامل نجات از اندوه]][[رده:عهد انسان با خدا]][[رده:عهد شکنى انسان]][[رده:احساس بى نیازى از خدا]][[رده:پاسخ پرسشهاى دینى]][[رده:روش تبلیغ]][[رده:روش تعلیم]][[رده:عبادى]][[رده:مراتب توحید]][[رده:اختصاصات خدا]][[رده:افعال خدا]][[رده:امدادهاى خدا]][[رده:مظاهر نجات بخشى خدا]][[رده:نجات بخشى خدا]][[رده:تبیین تعالیم دین]][[رده:آثار نجات از سختى]][[رده:عوامل تسهیل سختى]][[رده:عوامل نجات از سختى]][[رده:آثار شرک]][[رده:اجتناب از شرک]][[رده:بهترین شکر]][[رده:مراتب شکر]][[رده:مظاهر شکر]][[رده:با خدا]][[رده:زمینه غفلت از خدا]][[رده:اجتناب از کفران]][[رده:موارد کفران]][[رده:زمینه گرایش به شرک]][[رده:گرایش به شرک]][[رده:مسؤولیت مبلغان]][[رده:مسؤولیت محمد]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأنعام ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأنعام ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 64 سوره أنعام | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 64 سوره أنعام,أنعام 64,قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيکُمْ مِنْهَا وَ مِنْ کُلِ کَرْبٍ ثُمَ أَنْتُمْ تُشْرِکُونَ,عوامل نجات از اندوه,عهد انسان با خدا,عهد شکنى انسان,احساس بى نیازى از خدا,پاسخ پرسشهاى دینى,روش تبلیغ,روش تعلیم,عبادى,مراتب توحید,اختصاصات خدا,افعال خدا,امدادهاى خدا,مظاهر نجات بخشى خدا,نجات بخشى خدا,تبیین تعالیم دین,آثار نجات از سختى,عوامل تسهیل سختى,عوامل نجات از سختى,آثار شرک,اجتناب از شرک,بهترین شکر,مراتب شکر,مظاهر شکر,با خدا,زمینه غفلت از خدا,اجتناب از کفران,موارد کفران,زمینه گرایش به شرک,گرایش به شرک,مسؤولیت مبلغان,مسؤولیت محمد,آیات قرآن سوره الأنعام | |||
|description=قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيکُمْ مِنْهَا وَ مِنْ کُلِ کَرْبٍ ثُمَ أَنْتُمْ تُشْرِکُونَ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۲۸
کپی متن آیه |
---|
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيکُمْ مِنْهَا وَ مِنْ کُلِ کَرْبٍ ثُمَ أَنْتُمْ تُشْرِکُونَ |
ترجمه
الأنعام ٦٣ | آیه ٦٤ | الأنعام ٦٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«کَرْبٍ»: غم و اندوه.
تفسیر
- آيات ۵۶ - ۷۳ سوره انعام
- گفتاری در معنای «حکم» و این که «حکم»، تنها از آنِ خداست
- معنا و تفسير «إن الحُكمُ إلّا لِلّهِ» و «يَقُصُّ الحَقّ وَ هُوَ خَيرُ الفَاصِلِين»
- گفتاری در معنای حقیقت فعل و حکم خداوند متعال
- افراط و تفریط «تفویضی» ها و «جبری» ها، در مسأله حُسن و قبح، و رابطه آن با تشریع
- دو حقیقت مهم، در باره حُسن و قبح افعال و اعمال انسان ها
- معناى «خزائن غيب» و مراد از «مفاتح الغيب»
- مراد از «كتاب مبين»، در آیه شریفه
- فرق «كتاب مبين» با «مفاتیح غيب»
- عموميت علم خداوند و نامتناهى بودن آن، در آیه شریفه
- هدف از گماشتن ملائكه نگهبان، براى آدمى تا زمان مرگ
- ريشه فطرى توجه انسان به خدا، هنگام گرفتارى های شديد
- تهديد امت به نزول عذاب، از سوی خداى تعالى
- وجوهى كه در معناى «عذاب از فوق»، در آيه شريفه گفته شده است
- پيشگویى تفرقه امت و درگيرى هاى بين مسلمانان، پس از رسول خدا «ص»
- دلایل اختلافات و مشاجرات مسلمانان، بعد از رحلت پيامبر «ص»
- مقصود از خطاب «يُنسِيَنَّكَ» در آیه شریفه، خطاب به امت است
- نهی از حضور در مجلس معصيت، و همنشینی با گناهکاران
- معناى «بسل» و مراد از «وَ ذَكِّر بِهِ أن تُبسَلَ نَفسٌ»
- استدلال فاسد برخى مفسران، بر کافر بودن پیامبران، قبل از بعثت
- معناى اين كه هدايت حقیقی، همان هدایت خداوند است
- بحث روایتی
- رواياتی در باره نهى از نشستن با كسانى كه در آيات خدا خوض مى كنند
تفسیر نور (محسن قرائتی)
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ «64»
بگو: خداوند شما را از اين ظلمتها و از هر ناگوارى ديگر نجات مىدهد، باز شما (به جاى سپاس)، شرك مىورزيد.
نکته ها
كلمهى «تَضرُّع» به معناى دعاى آشكار و كلمهى «خُفْيَةً» به معناى دعاى پنهان است.
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: بهترين دعا، دعاى با صداى آهسته و خُفيه است و از جمعى كه با صداى بلند دعا مىخواندند، انتقاد كرد و فرمود: خداوند شنوا و نزديك است. «1»
در آيهى 12 سورهى يونس نيز آمده است: انسان هنگام خطر، به ياد خدا مىافتد و او را مىخواند، امّا «فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنا إِلى ضُرٍّ مَسَّهُ» 10: 12 همين كه مشكلش حل شد، سرش را پايين انداخته و مىرود، گويا ما را اصلًا صدا نزده است.
شدايد براى انسان، چهار حالت به وجود مىآورد: احساس نياز، تضرّع، اخلاص و التزام به شكرگزارى. آرى، شدايد و سختىها و قطع شدن اسباب مادّى، روح خداجويى را شكوفا مىكند و انسان در مشكلات، دست خدا را مىبيند.
«1». تفسير نورالثقلين.
جلد 2 - صفحه 480
پیام ها
1- يكى از شيوههاى تبليغ و موعظه، سؤال از وجدان مردم است. «مَنْ يُنَجِّيكُمْ» 6: 63
2- يادآورى و توجّهدادن انسان به خلوص، از بهترين روشهاى خداشناسى است. «تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً» 6: 63
3- انسان در سختىها و شدايد، دست از كفر و شرك برداشته و موحّد مىشود.
«تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً» 6: 63
4- انسان مشرك به تعهّدات خود در برابر خدا بىوفاست. «ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ» 6: 64
5- از بدترين انواع ناسپاسى انسان، شرك است. لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ... ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ
6- راحتى و احساس رهايى و بىنيازى، زمينهى غفلت از خدا و شرك به اوست.
«قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ» 6: 64
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64)
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ: بگو اى پيغمبر، خداوند سبحان نجات دهد شما را از اندوه ظلمات بر و بحر و از هر غصه و غمى كه غير آن باشد ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ: پس شما دوباره به شرك رجوع كرده به عهد خود وفا نمىكنيد.
نكته- وضع «تشركون» در موضع «تشكرون» تنبيه است بر آنكه هر كه شرك آورد در عبادت خدا، گوئيا اصلا حق سبحانه را نپرستيده، و لذا شخص موحد بايد چهار مقام توحيد را دارا باشد: توحيد ذاتى. توحيد صفاتى. توحيد افعالى. توحيد عبادتى. و اخلال به يكى از اين چهار از جرگه موحدين خارج و در زمره مشركين داخل خواهد بود.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64)
ترجمه
بگو خدا نجات مىدهد شما را از آن و از هر اندوهى پس شما شرك مىآوريد.
تفسير
رحمت الهى هميشه شامل حال بندگان هست و در مواقع شدّت و غير آن هر اندوهى باشد دستگيرى فرموده رفع همّ و غم را مينمايد ولى بندگان عهدشكن بعد از آنكه خداوند آنها را از شدت و اندوه نجات داد بحال اول خود عود مىكنند اگر عاصى باشند بمعصيت و اگر مشرك بودند بشرك ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
قُلِ اللّهُ يُنَجِّيكُم مِنها وَ مِن كُلِّ كَربٍ ثُمَّ أَنتُم تُشرِكُونَ (64)
بگو خداوند نجات ميدهد شما را از اينکه ظلمات و از هر كرب و محنتي پس از اينکه شما شرك ميآوريد.
قُلِ اللّهُ يُنَجِّيكُم هر بنده در تمادي عمر خود بسيار مواقع را مشاهده كرده که نزديك بهلاكت رسيده و تمام دربها بروي او بسته شد، و تمام اسباب نجات منقطع شده و فقط حفظ الهي او را نجات بخشيده و در آن حال نذوراتي دارد و معاهداتي با خدا مينمايد و توبه ميكند و عازم بر انجام وظيفه عبوديت ميشود لكن پس از نجات همه اينها را فراموش ميكند و بهمان طريقه فاسده خود مشي ميكند وَ إِذا مَسَّ الإِنسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنبِهِ أَو قاعِداً أَو قائِماً فَلَمّا كَشَفنا عَنهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَم يَدعُنا إِلي ضُرٍّ مَسَّهُ يونس آيه 13.
منها مرجع ضمير ظلمات است که در آيه قبل فرموده وَ مِن كُلِّ كَربٍ
جلد 7 - صفحه 100
كرب بلا و محنت و شدّت است و اقسام بليات بسيار است: بلاي فقر، تصادفات، امراض صعبه، گرفتار ظالم و سارق شدن، فراق احبّه، اضطراب خيال، خوف از پيشآمدها و غير اينها که خداوند در مورد خود از بندهگانش دفع بليات و كشف كربات و رفع مضرات فرموده و مع ذلک اينکه انسان خيره سر دست از كردار زشت خود بر نميدارد و متنبه نميشود و بهمان عقيده فاسده خود باقي ميماند ثُمَّ أَنتُم تُشرِكُونَ همان بتپرستي با اينكه ميداند که اينکه بتها خردلي از آنها بروز و ظهوري در انجاح مقاصد و كشف كربات ندارند و همين معامله خداوند حجت را بر بنده تمامتر كند و عقوبتش بيشتر گردد. و همين استدراج است تا معاصي آنها بيشتر شود و طغيان آنها زيادتر گردد.
برگزیده تفسیر نمونه
نکات آیه
۱- خداوند تنها نجاتبخش آدمیان از مهلکه ها و از هرگونه اندوه و سختى است. (قل من ینجیکم ... قل الله ینجیکم)
۲- پیامبر (ص) وظیفه دار بیان برخى از معارف به صورت طرح پرسش و ارائه پاسخ است. (قل من ینجیکم ... قل الله ینجیکم)
۳- طرح پرسش و ارائه پاسخ، روشى در تبیین و تبلیغ معارف دین است. (قل من ینجیکم ... قل الله ینجیکم)
۴- بیان نقش اختصاصى خداوند در برهه هاى حساس و بحرانهاى زندگى براى مردم، از وظایف پیامبر (ص) و مبلغان دین است. (قل من ینجیکم ... قل الله ینجیکم)
۵- آدمى پس از نجات از شداید، على رغم پیمان عدم شرک و سپاسگزارى از خداوند، پیمان شکنى مى کند و مجدداً شرک مىورزد. (لئن أنجنا ... قل الله ینجیکم ... ثم أنتم تشرکون)
۶- شرک، مصداق کامل ناسپاسى به درگاه خداوند است. (لئن أنجنا من هذه لنکونن من الشکرین. قل الله ینجیکم ... ثم أنتم تشرکون) روشن است که مصادیق ناسپاسى آدمى فراوان است. کاربرد جمله «ثم أنتم تشرکون» به جاى «تکفرون» و یا «ما تشکرون» به این نکته اشعار دارد که شرک بارزترین مصداق ناسپاسى است.
۷- توحید و یگانه پرستى، عالیترین جلوه شکرگزارى به درگاه خداوند است. (لئن أنجنا .... لنکونن من الشکرین ... قل الله ینجیکم ... ثم أنتم تشرکون)
۸- احساس بى نیازى از خداوند، زمینه غفلت از یاد او و گرایش به شرک است. (تدعونه تضرعاً و خفیة ... قل الله ینجیکم منها و من کل کرب ثم أنتم تشرکون)
۹- هر مرتبه از توحید مرتبه اى از شکر است. * (لنکونن من الشکرین ... ثم أنتم تشرکون) به قرینه تقابل بین «شکر» و «شرک»، شرک ناسپاسى و توحید سپاسگزارى است. بنابراین مراحل آن نیز با یکدیگر تناسب دارند.
موضوعات مرتبط
- اندوه: عوامل نجات از اندوه ۱
- انسان: عهد انسان با خدا ۵; عهد شکنى انسان ۵
- بى نیازى: احساس بى نیازى از خدا ۸
- پرسشهاى دینى: پاسخ پرسشهاى دینى ۱، ۲
- تبلیغ: روش تبلیغ ۲، ۳
- تعلیم: روش تعلیم ۳
- توحید: عبادى ۷; مراتب توحید ۹
- خدا: اختصاصات خدا ۱، ۴; افعال خدا ۴; امدادهاى خدا ۱; مظاهر نجات بخشى خدا ۱; نجات بخشى خدا ۱
- دین: تبیین تعالیم دین ۲، ۳
- سختى: آثار نجات از سختى ۵; عوامل تسهیل سختى ۴; عوامل نجات از سختى ۱
- شرک: آثار شرک ۶; اجتناب از شرک ۵
- شکر: بهترین شکر ۷; مراتب شکر ۹; مظاهر شکر ۷
- عهدشکنى: با خدا ۵
- غفلت: زمینه غفلت از خدا ۸
- کفران: اجتناب از کفران ۵; موارد کفران ۶
- گرایشها: زمینه گرایش به شرک ۸; گرایش به شرک ۵
- مبلغان: مسؤولیت مبلغان ۴
- محمّد (ص): مسؤولیت محمّد (ص) ۲، ۴
منابع