۱۵٬۹۷۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←طرح يك اشكال در ارتباط با مسئله نسخ در آيه و پاسخ به آن
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
<span id='link58'><span> | <span id='link58'><span> | ||
== | ==پاسخ به يك اشكال در ارتباط با مسئله نسخ در آيه شریفه == | ||
حال اگر | حال اگر بگویى: جملۀ «هُنَّ لِبَاسٌ لَكُم وَ أنتُم لِبَاسٌ لَهُنَّ» دلالت دارد بر علت تشريع جواز رفث، و به ناچار نمى تواند هم ناسخ را شامل شود و هم منسوخ را. چون اين حرف بسيار نامربوط است كه براى حكم نسخ علتى بياورند، كه شامل ناسخ و منسوخ هر دو بشود، و لو اين كه بگویيم تعليل هایى كه در موارد احكام شرع آمده، علت نيست، بلكه حكمت است. و يا بگویيم كه: حكمت لازم نيست مانند علت جامع و مانع باشد. چون معنا ندارد حكم منسوخ و حكم ناسخ، يك حكمت داشته باشند. | ||
بنابراين، اگر حكم «رَفَث» قبل از نزول آيه، حرمت بوده و سپس با نزول آيه نسخ شده باشد، ديگر صحيح نيست حكم نسخ را اين طور تعليل كنند كه زنان، جامۀ شما و مردان نيز جامۀ زنان هستند. چون جامه بودن هر يك براى ديگرى، قبل از حكم ناسخ نيز بوده؟ | |||
لباس بودن هر يك از زن و شوهر براى | در پاسخ مى گویيم: | ||
اولاً، اين اشكال شما نقض مى شود به جملۀ «لَيلَةَ الصِّيَامِ»، كه حليت را مقيد به شب كرده، در حالى كه زن و شوهر در روز هم، جامۀ يكديگرند و چون علت در روز نيز هست، پس بايد جماع در روز هم جايز باشد، و حال آن كه نيست. | |||
و ثانياً، قيودى كه در آيه اخذ شده، مانند قيد «لَيلَةَ الصِّيَام»، و قيد «هُنَّ لِبَاسٌ لَكُم وَ أنتُم لِبَاسٌ لَهُنَّ»، و قيد «أنَّكُم كُنتُم تَختَانُونَ أنفُسَكُم»، همه دلالت دارند بر علت هایى كه هر يك مترتب بر ديگرى است، و حكم ناسخ و منسوخ، مترتب بر آن ها است. | |||
لباس بودن هر يك از زن و شوهر براى ديگرى، علت آن شده است كه «رَفَث» بين آن دو، به طور مطلق جايز باشد، هم در روز و هم در شب. و حكم روزه كه جملۀ «لَيلَةَ الصِّيَام» متعرض آن است، اين اطلاق را مقيد مى كند. چون حكم روزه عبارت است از خوددارى كردن از مشتهيات نفس، از قبيل اكل و شرب و نكاح، و چون خوددارى از عمل زناشویى در تمامى يك ماه امرى مشكل است و باعث مى شود مسلمانان در يك معصيت هميشگى و خيانتى مستمر قرار گيرند، لذا لازم مى شود تسهيلاتى در اين باره براى آنان در نظر گرفته شود، و اين عمل را در شب جايز و حلال كنند، و آن، اين است كه: حكم لباس بودن زن و شوهر براى يكديگر - كه حكم روزه آن را از بين برده بود - دوباره به قسمتى از اطلاقش برگردد، و لباس بودن اين دو براى يكديگر در شب هاى رمضان جايز شود. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲ صفحه ۶۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲ صفحه ۶۸ </center> | ||
<span id='link59'><span> | <span id='link59'><span> | ||
==نتيجه گرى مطالب و بيان معناى آيه شريفه == | ==نتيجه گرى مطالب و بيان معناى آيه شريفه == | ||
در نتيجه معنا - و خدا داناتر است - اين مى شود: اطلاق حكم لباس كه ما آن را مقيد به ايام و ليالى روزه كرديم ، و آن را در اين ايام و ليالى تحريم نموديم ، از آنجا كه باعث مشقت شما شد و شما دچار خيانت به نفس شديد، ماآن را از در راءفت و رحمت و تخفيف مجددا در خصوص شبهاى رمضان به اطلاقش برگردانيديم ، و حكم روزه را منحصر در روز ساختيم ، «''' فاتموا الصيام الى الليل '''»، پس حكم روزه را تنها روزها تا به شب رعايت كنيد، و شبها آزاد از آن هستيد. | در نتيجه معنا - و خدا داناتر است - اين مى شود: اطلاق حكم لباس كه ما آن را مقيد به ايام و ليالى روزه كرديم ، و آن را در اين ايام و ليالى تحريم نموديم ، از آنجا كه باعث مشقت شما شد و شما دچار خيانت به نفس شديد، ماآن را از در راءفت و رحمت و تخفيف مجددا در خصوص شبهاى رمضان به اطلاقش برگردانيديم ، و حكم روزه را منحصر در روز ساختيم ، «''' فاتموا الصيام الى الليل '''»، پس حكم روزه را تنها روزها تا به شب رعايت كنيد، و شبها آزاد از آن هستيد. | ||
