۲۰٬۷۷۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۴۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيه ۱۵۸ سوره بقره
| خط ۱۸۶: | خط ۱۸۶: | ||
پس از نظر لغت هيچ دليلى نيست كه بگویيم «تطوّع»، مختص به امثال دستورات مستحبى است، مگر آن كه همان عنايت عرفى اين اختصاص را ايجاب كند. | پس از نظر لغت هيچ دليلى نيست كه بگویيم «تطوّع»، مختص به امثال دستورات مستحبى است، مگر آن كه همان عنايت عرفى اين اختصاص را ايجاب كند. | ||
«'''إنَّ الصَّفَا وَ المَروَةَ مِن شَعَائِرِ اللّه»، تا كلمۀ | «'''إنَّ الصَّفَا وَ المَروَةَ مِن شَعَائِرِ اللّه»، تا كلمۀ «يَطّوَّفَ بِهِمَا»: | ||
اين آيه اشاره دارد به اين كه «صفا» و «مروه»، دو محل است كه به علامت الهى نشاندار شده و آن علامت، بندگان خداى را به سوى خدا دلالت مى كند و خدا را به يادشان مى آورد. و از اين كه صفا و مروه را در مقابل همه موجودات اختصاص داده به اين كه از شعائرند، با اين كه تمامى موجودات، آدمى را به سوى آفريدگارش دلالت مى كند، فهميده می شود كه: | اين آيه اشاره دارد به اين كه «صفا» و «مروه»، دو محل است كه به علامت الهى نشاندار شده و آن علامت، بندگان خداى را به سوى خدا دلالت مى كند و خدا را به يادشان مى آورد. و از اين كه صفا و مروه را در مقابل همه موجودات اختصاص داده به اين كه از شعائرند، با اين كه تمامى موجودات، آدمى را به سوى آفريدگارش دلالت مى كند، فهميده می شود كه: | ||
