تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲۹: تفاوت میان نسخه‌ها

يهوديان آنچه را كه شيطان ها به نادرست، به سلطنت سليمان نسبت می دادند، پيروى كردند، در حالی كه سليمان با سحر، آن سلطنت را به دست نياورده و كافر نشده بود، ولیكن شيطان ها بودند كه كافر شدند و سحر را به مردم ياد می دادند،

و نيز يهوديان آنچه را كه بر دو فرشته بابل، هاروت و ماروت نازل شده بود، به نادرستى پيروى مى كردند، چون آن ها به هیچ کس سحر تعليم نمی دادند، مگر بعد از آن كه زنهار می دادند كه ما فتنه و آزمايشيم، مبادا اين علم را در موارد نامشروع به كار بندى و كافر شوى، ولى يهوديان از آن دو نيز، چيزها را از اين علم گرفتند كه با آن، ميانۀ زن و شوهرها را به هم مى زدند، هرچند كه جز به اذن خدا، به كسى ضرر نمى زدند، ولى اين بود كه از آن دو چيزهایى آموختند كه مايه ضررشان بود و سودى برايشان نداشت، با اين كه می دانستند كس كه خريدار اين گونه سحر باشد، آخرتى ندارد و چه بد بهایى بود كه خود را در قبال آن فروختند، اگر می دانستند. (۱۰۲)