۲۰٬۳۹۶
ویرایش
خط ۱۷۸: | خط ۱۷۸: | ||
پس اين «توبه»، همان است كه به خاطر آن، راه هدايت را به روى انسان گشودند، تا آن را مسير خود قرار دهند، و تنظيف منزلى است كه بايد در آن جا سكونت كنند، و به دنبال همان راه و آن هدايت بود، كه در هر عصرى، دينى و ملتى براى بشر تشريع شد. | پس اين «توبه»، همان است كه به خاطر آن، راه هدايت را به روى انسان گشودند، تا آن را مسير خود قرار دهند، و تنظيف منزلى است كه بايد در آن جا سكونت كنند، و به دنبال همان راه و آن هدايت بود، كه در هر عصرى، دينى و ملتى براى بشر تشريع شد. | ||
دليل اين معنا كلام خدا است كه مى بينى مكرر سخن از توبه آورده، و آن را برايمان مقدّم ذكر كرده. مثلا فرموده: «فَاستَقِم كَمَا | دليل اين معنا كلام خدا است كه مى بينى مكرر سخن از توبه آورده، و آن را برايمان مقدّم ذكر كرده. مثلا فرموده: «فَاستَقِم كَمَا أُمِرتَ وَ مَن تَابَ مَعَكَ: آن طور كه مأمور شده اى، استقامت بورز، هم خودت و هم هر كس كه با تو توبه كرده». و نيز فرموده: «وَ إنَّى لَغَفَّارٌ لِمَن تَابَ وَ آمَنَ: من آمرزنده ام براى هر كس كه توبه كند و ايمان آورد»، و آيات ديگرى نظير آن. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۰۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۰۶ </center> | ||
<span id='link243'><span> | <span id='link243'><span> |
ویرایش