گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۶: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
 
خط ۲۱۱: خط ۲۱۱:
<center> «'''بیان آیات'''»  </center>
<center> «'''بیان آیات'''»  </center>


«'''و قلنا يا آدم اسكن ... '''»: با اينكه داستان سجده كردن ملائكه براى آدم ، در چند جاى قرآن كريم تكرار شده ، مسئله بهشت آدم ، و داستان آن جز در سه جا نيامده.
«'''وَ قُلنَا يَا آدَمُ اسكُن... '''»: با اين كه داستان سجده كردن ملائكه براى آدم، در چند جاى قرآن كريم تكرار شده، مسئله بهشت آدم و داستان آن، جز در سه جا نيامده:


اول در همين آيات مورد بحث از سوره بقره.
اول: در همين آيات مورد بحث، از سوره «بقره».


دوم در سوره اعراف كه فرموده: و يا آدم اسكن انت و زوجك الجنة ، فكلا من حيث شئتما، و لا تقربا هذه الشجرة فتكونا من الظالمين
دوم: در سوره «اعراف» كه فرموده:  


فوسوس لهما الشيطان ، ليبدى لهما ما ورى عنهما، من سواءتهما و قال : ما نهيكما ربكما عن هذه الشجرة ، الا ان تكونا ملكين ، او تكونا من الخالدين
«وَ يَا آدَمُ اسكُن أنتَ وَ زَوجُكَ الجَنَّةَ فَكُلَا مِن حَيثُ شِئتُمَا وَ لَا تَقرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ * فَوَسوَسَ لَهُمَا الشَّيطَانُ لِيُبدِىَ لَهُمَا مَا وُرِىَ عَنهُمَا مِن سَوءَاتِهِمَا وَ قَالَ مَا نَهَيكُمَا رَبُّكُمَا عَن هَذِهِ الشَّجَرَةَ إلّا أن تَكُونَا مَلَكَينِ أو تَكُونَا مِنَ الخَالِدِينَ * وَ قَاسَمَهُمَا إنّى لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ * فَدَلَّيهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَت لَهُمَا سَوءَاتُهُمَا وَ طَفِقَا يَخصِفَانِ عَلَيهِمَا مِن وَرَقِ الجَنَّةِ وَ نَادَيهُمَا رَبُّهُمَا ألَم أنهَكُمَا عَن تِلكُمَا الشَّجَرَةَ وَ أقُل لَكُمَا إنَّ الشَّيطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ * قَالَا رَبَّنَا ظَلَمنَا أنفُسَنَا وَ إن لَم تَغفِر لَنَا وَ تَرحَمنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الخَاسِرِينَ * قَالَ اهبِطُوا بَعضُكُم لِبَعضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُم فِى الأرضِ مُستَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إلَى حِينٍ * قَالَ فِيهَا تَحيَونَ وَ فِيهَا تَمُوتُونَ وَ مِنهَا تُخرَجُونَ...»:


و قاسمهما: انى لكما لمن الناصحين
و اى آدم! تو و همسرت در بهشت مسكن كنيد، و از آن هر قدر كه می خواهيد، بخوريد، ولى نزديك اين درخت مشويد، كه در آن صورت از ستمكاران خواهيد شد. پس شيطان، آن دو را وسوسه كرد، تا بلكه بتواند عيب هایى از ايشان كه پوشيده بود، آشكار سازد. و لذا گفت: پروردگار شما، شما را از اين درخت نهى نكرده، مگر براى اين كه در نتيجه خوردن از آن، مبدّل به فرشته نشويد و يا از جاودانان در بهشت نگرديد، (و اگر شما از آن بخوريد، هميشه در بهشت خواهيد ماند).


فدليهما بغرور، فلما ذاقا الشجرة ، بدت لهما سواءتهما، و طفقا يخصفان عليهما من ورق الجنة ، و ناديهما ربهما: الم انهكما عن تلكما الشجرة ؟ واقل لكما: ان الشيطان لكما عدو مبين 
آنگاه براى آن دو سوگند ياد كرد كه من از خيرخواهان شمايم. به اين وسيله و با نيرنگ هاى خود، آن دو را به خود نزديك كرد، تا آن كه از درخت بخوردند. همين كه خوردند، عيبشان ظاهر شد، ناگزير شروع كردند از برگ هاى بهشتى بر خود پوشيدن، و پروردگارشان ندايشان داد: كه مگر به شما نگفتم: از اين درخت مخوريد؟ و مگر نگفتم شيطان براى شما دشمنى است آشكار؟! گفتند: پروردگارا! ما به خويشتن ستم كرديم، اگر ما را نبخشى و رحم نكنى، حتما از زيانكاران خواهيم شد. فرمود: از بهشت پایين برويد، كه بعضى بر بعضى ديگر دشمن ايد، و زمين تا مدتى معين (يعنى تا هنگام مرگ)، جايگاه شماست و نيز فرمود: در همان جا زندگى كنيد، و در آن جا بميريد، و از همان جا دوباره بيرون شويد.
 
قالا: ربنا ظلمنا انفسنا، و ان لم تغفر لنا، و ترحمنا، لنكونن من الخاسرين
 
قال: اهبطوا بعضكم لبعض عدو، و لكم فى الارض مستقر، و متاع الى حين
 
قال: فيها تحيون ، و فيها تموتون ، و منها تخرجون ...
 
و اى آدم تو و همسرت در بهشت مسكن كنيد، و از آن هر قدر كه ميخواهيد بخوريد، ولى نزديك اين درخت مشويد، كه در آنصورت از ستمكاران خواهيد شد،
 
پس شيطان آندو را وسوسه كرد، تا بلكه بتواند عيبهائى از ايشان كه پوشيده بود آشكار سازد،
 
و لذا گفت: پروردگار شما، شما را از اين درخت نهى نكرده ، مگر براى اينكه در نتيجه خوردن از آن مبدل بفرشته نشويد و يا از جاودانان در بهشت نگرديد، (و اگر شما از آن بخوريد، هميشه در بهشت خواهيد ماند)
آنگاه براى آندو سوگند ياد كرد: كه من از خيرخواهان شمايم
 
باين وسيله و با نيرنگ هاى خود آندو را بخود نزديك كرد، تا آنكه از درخت بخوردند، همينكه خوردند، عيبشان ظاهر شد، ناگزير شروع كردند از برگ هاى بهشتى بر خود پوشيدن ، و پروردگارشان ندايشان داد: كه مگر بشما نگفتم : از اين درخت مخوريد؟ و مگر نگفتم شيطان براى شما دشمنى است آشكار؟!
 
گفتند: پروردگارا ما بخويشتن ستم كرديم، اگر ما را نبخشى و رحم نكنى ، حتما از زيانكاران خواهيم شد فرمود: از بهشت پائين برويد، كه بعضى بر بعضى ديگر دشمنيد، و زمين تا مدتى معين (يعنى تا هنگام مرگ) جايگاه شما است و نيز فرمود: در همانجا زندگى كنيد، و در آنجا بميريد، و از همانجا دوباره بيرون شويد).


{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۵ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۷}}
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۵ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۷}}


[[رده:تفسیر المیزان]]
[[رده:تفسیر المیزان]]
۲۰٬۳۵۱

ویرایش