۲۰٬۱۹۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۶ بخش۳۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←شرح و تفسیر روايت مشهور، درباره احوال جسمى و روحى پيامبر «ص»
| خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
و منظور از جملۀ «فَيَرِدُ ذَلِكَ بِالخَاصَّة عَلَى العَامّة»، معنايش اين است كه در آن يك سوم وقتى كه در خانه به خودش اختصاص مى داد نيز، به كلى از مردم منقطع نمى شد، بلكه به وسيله خواص، با عامّه مردم مرتبط مى شد. مسائل آنان را پاسخ مى داد و حوائج شان را بر مى آورد و هيچ چيز از آن يك سوم وقت را كه مخصوص خودش بود، از مردم دريغ نمى كرد. | و منظور از جملۀ «فَيَرِدُ ذَلِكَ بِالخَاصَّة عَلَى العَامّة»، معنايش اين است كه در آن يك سوم وقتى كه در خانه به خودش اختصاص مى داد نيز، به كلى از مردم منقطع نمى شد، بلكه به وسيله خواص، با عامّه مردم مرتبط مى شد. مسائل آنان را پاسخ مى داد و حوائج شان را بر مى آورد و هيچ چيز از آن يك سوم وقت را كه مخصوص خودش بود، از مردم دريغ نمى كرد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۶ صفحه : ۴۴۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۶ صفحه : ۴۴۰ </center> | ||
و كلمۀ «رواد»، جمع «رائد» است و رائد، به معناى آن كسى است كه پيشاپيش كاروان مى رود تا براى كاروانيان، منزل و براى حيوانات آنان، چراگاهى پيدا كند و كارهایى ديگر از اين قبيل انجام دهد. و منظور از جملۀ «لا | و كلمۀ «رواد»، جمع «رائد» است و رائد، به معناى آن كسى است كه پيشاپيش كاروان مى رود تا براى كاروانيان، منزل و براى حيوانات آنان، چراگاهى پيدا كند و كارهایى ديگر از اين قبيل انجام دهد. و منظور از جملۀ «لا يُوطنُ الأمَاكن و يَنهَى عن إيطَانها»، اين است كه رسول خدا «صلى الله عليه و آله»، جاى معينى از مجلس را به خود اختصاص نمى داد و چنين نبود كه اهل مجلس، آن نقطه را خاصّ آن حضرت بدانند و كسى در آن جا ننشيند، زيرا مى ترسيد عنوان بالانشينى و تقدّم پيدا كند، و ديگران را نيز از چنين عملى نهى مى كرد. | ||
و جملۀ «إذَا انتهى إلَى قَومٍ...»، به منزله تفسير آن جمله است، و معناى جملۀ «لا توبن فيه الحرم»، اين است كه در حضور آن جناب، كسى جرأت نمى كرد از ناموس مردم، به بدى ياد كند و اين فعل از ماده «اُبنه»- به ضمّ همزه - گرفته شده كه به معناى عيب است، و كلمۀ «حُرَم» - به ضمّه حاء و فتحه راء- جمع «حرمه» است. و كلمۀ «تثنى» در جملۀ «لا تثنى فلتاته»، از «تثنيه» گرفته شده كه به معناى تكرار كردن است. | و جملۀ «إذَا انتهى إلَى قَومٍ...»، به منزله تفسير آن جمله است، و معناى جملۀ «لا توبن فيه الحرم»، اين است كه در حضور آن جناب، كسى جرأت نمى كرد از ناموس مردم، به بدى ياد كند و اين فعل از ماده «اُبنه»- به ضمّ همزه - گرفته شده كه به معناى عيب است، و كلمۀ «حُرَم» - به ضمّه حاء و فتحه راء- جمع «حرمه» است. و كلمۀ «تثنى» در جملۀ «لا تثنى فلتاته»، از «تثنيه» گرفته شده كه به معناى تكرار كردن است. | ||
