۱۵٬۹۶۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
جملۀ «نَحنُ وَ لَا آبَاؤُنَا»، بيان است براى ضمير متكلم در «عَبَدنَا»، تا دلالت كند بر اين كه ايشان اين سخن را، هم از طرف خود و هم از طرف پدران خود زده اند. چون در پرستش بت ها از پدرانشان تقليد و اقتداء كرده اند، و حكايت چنين سخنى از زبان مشركان در قرآن كريم، مكرر آمده. مانند: «إنَّا وَجَدنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَ إنّا عَلَى آثَارِهِم مُقتَدُونَ». | جملۀ «نَحنُ وَ لَا آبَاؤُنَا»، بيان است براى ضمير متكلم در «عَبَدنَا»، تا دلالت كند بر اين كه ايشان اين سخن را، هم از طرف خود و هم از طرف پدران خود زده اند. چون در پرستش بت ها از پدرانشان تقليد و اقتداء كرده اند، و حكايت چنين سخنى از زبان مشركان در قرآن كريم، مكرر آمده. مانند: «إنَّا وَجَدنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَ إنّا عَلَى آثَارِهِم مُقتَدُونَ». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۳۴۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۳۴۹ </center> | ||
جملۀ «وَ لَا حَرَّمنَا مِن دُونِهِ مِن شَئ»، عطف است بر جملۀ «عَبَدنَا...». يعنى: «و اگر خدا مى خواست كه ما بدون فرمان او چيزى را حرام نكنيم و يا آنچه حرام كرده بوديم، حلال كنيم، هرگز حرام نمى كرديم...». و مراد از آنچه حرام كرده بودند، | جملۀ «وَ لَا حَرَّمنَا مِن دُونِهِ مِن شَئ»، عطف است بر جملۀ «عَبَدنَا...». يعنى: «و اگر خدا مى خواست كه ما بدون فرمان او چيزى را حرام نكنيم و يا آنچه حرام كرده بوديم، حلال كنيم، هرگز حرام نمى كرديم...». و مراد از آنچه حرام كرده بودند، «بحيره» و «سَائِبه» و غير آن دو است، كه در جاى ديگر قرآن اسم برده شده. | ||
<span id='link235'><span> | <span id='link235'><span> | ||
==تقرير و تبيين استدلال مشركين براى بت پرستى خود == | ==تقرير و تبيين استدلال مشركين براى بت پرستى خود == | ||
