۲۰٬۶۳۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آفرینش زن و مرد، و ایجاد «مودت» بين آن دو، از آيات خدا است
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
«'''وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسكُنُوا إِلَيْهَا ...'''»: | «'''وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسكُنُوا إِلَيْهَا ...'''»: | ||
راغب گفته: «كلمه «زَوج»، به هر يك از نر و ماده حيوانات در صورتى كه جفت هم شده باشند، اطلاق مى شود، همچنان كه به هر يك از دو قرين، چه حيوان و چه غير حيوان نيز، «زوج» گفته مى شود. خداى تعالى فرموده: «وَ جَعَلَ مِنهُ الزَّوجَينِ الذَّكَرَ وَ الأُنثَى: خدا از آن دو زوج قرار داد. يكى نر و يكى ماده». و نيز فرمود: | راغب گفته: «كلمه «زَوج»، به هر يك از نر و ماده حيوانات در صورتى كه جفت هم شده باشند، اطلاق مى شود، همچنان كه به هر يك از دو قرين، چه حيوان و چه غير حيوان نيز، «زوج» گفته مى شود. | ||
خداى تعالى فرموده: «وَ جَعَلَ مِنهُ الزَّوجَينِ الذَّكَرَ وَ الأُنثَى: خدا از آن دو زوج قرار داد. يكى نر و يكى ماده». و نيز فرمود: «به آدم گفتيم كه تو و زوجت در بهشت منزل كنيد». | |||
و اگر به ماده از حيوانات و مخصوصا انسان «زوجه» مى گويند، لغت نازيبا و غير فصيح است، كه جمعش «زوجات» مى آيد - تا آن جا كه گفته - و جمع «زَوج»، «أزوَاج» مى آيد». | |||
پس اين كه فرمود: «أن خَلَقَ لَكُم مِن أنفُسِكُم أزوَاجاً لِتَسكُنُوا إلَيهَا»، معنايش اين است كه: براى شما و يا براى اين كه به شما نفع برساند، از جنس خودتان، زوج آفريد. | پس اين كه فرمود: «أن خَلَقَ لَكُم مِن أنفُسِكُم أزوَاجاً لِتَسكُنُوا إلَيهَا»، معنايش اين است كه: براى شما و يا براى اين كه به شما نفع برساند، از جنس خودتان، زوج آفريد. | ||
