۱۵٬۹۷۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۴۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←پاسخ خداى تعالى به عذرى كه به قرين شيطانى مشرك دوزخى مى آورد
| خط ۱۶۷: | خط ۱۶۷: | ||
<span id='link369'><span> | <span id='link369'><span> | ||
==پاسخ خداى | ==پاسخ خداى تعالى، به عذر كافران و قرين شيطانى او، در قیامت== | ||
«'''قَالَ لا تخْتَصِمُوا لَدَىّ وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ'''»: | «'''قَالَ لا تخْتَصِمُوا لَدَىّ وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ'''»: | ||
| خط ۱۷۶: | خط ۱۷۶: | ||
و معناى آيه اين است كه: نزد من بگو مگو مكنيد، كه هيچ سودى برايتان ندارد. چون من تهديد و وعيد خود را به همه مشركان و ستمكاران ابلاغ نمودم. و تهديدهاى مذكور از قبيل آيات زير است كه به ابليس فرموده: «إذهَب فَمَن تَبِعَكَ مِنهُم فَإنّ جَهَنّمَ جَزَاؤُكُم جَزَاءً مَوفُوراً». و نيز فرموده: «فَالحَقُّ وَ الحَقُّ أقُولُ لَأملَأنّ جَهَنّمَ مِنكَ وَ مِمّن تَبِعَكَ مِنهُم أجمَعِين». و يا فرموده: «لَأملَأنّ جَهَنّمَ مِنَ الجِنّةِ وَ النّاسِ أجمَعِين». | و معناى آيه اين است كه: نزد من بگو مگو مكنيد، كه هيچ سودى برايتان ندارد. چون من تهديد و وعيد خود را به همه مشركان و ستمكاران ابلاغ نمودم. و تهديدهاى مذكور از قبيل آيات زير است كه به ابليس فرموده: «إذهَب فَمَن تَبِعَكَ مِنهُم فَإنّ جَهَنّمَ جَزَاؤُكُم جَزَاءً مَوفُوراً». و نيز فرموده: «فَالحَقُّ وَ الحَقُّ أقُولُ لَأملَأنّ جَهَنّمَ مِنكَ وَ مِمّن تَبِعَكَ مِنهُم أجمَعِين». و يا فرموده: «لَأملَأنّ جَهَنّمَ مِنَ الجِنّةِ وَ النّاسِ أجمَعِين». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۵۲۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۵۲۸ </center> | ||
«'''مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ | «'''مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَىّ وَ مَا أَنَا بِظلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ'''»: | ||
آنچه از سياق | آنچه از سياق بر مى آيد، اين است كه اين آيه، مطلبى نو و جديد را بيان مى كند، و به منزله جوابى است از سؤالى تقديرى و فرضى. گويا كسى پرسيده است: خدايا گيرم كه قبلا تهديد خود را ابلاغ كرده اى، آيا آن را تغيير نمى دهى، و تهديد شدگان را عفو نمى فرمايى؟ | ||
پس روشن شد كه | پاسخ داده است: «مَا يُبَدّلُ القَولَ لَدَىّ». در درگاه من، هيچ سخنى تغيير نمى كند. و منظور از قول مطلق، قضاهاى حتمى است كه خدا رانده، و خداى تعالى، چنين حكم كرده كه هر كس با حال كفر بميرد، داخل جهنم شود، و قهرا و به حسب مورد با آن وعيدى كه خدا ابليس و پيروانش را تهديد به آن كرده، منطبق مى شود. | ||
پس روشن شد كه: جملۀ مورد بحث استينافى است، و منظور از مبدّل نشدن قول، دگرگون نشدن قضاء حتمى است. كلمه «لَدَىّ: نزد من»، ظرفى است متعلق به تبديل - ما از سياق اين طور مى فهميم، ولى بعضى از مفسران در اعراب و مفردات جمله مورد بحث، چيزهايى ديگر گفته اند، و احتمالاتى بسيار دور از فهم داده اند، كه اگر بخواهيم آن را نقل كنيم، خواننده در فهمش دچار سر در گُمى مى شود، و به همين جهت از ايرادش صرف نظر كرديم. | |||
==تفسير و توضيع «و ما أنا بظلام للعبيد»== | ==تفسير و توضيع «و ما أنا بظلام للعبيد»== | ||
