تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۳۸: تفاوت میان نسخه‌ها

<span id='link353'><span>

پس جمله «'''ان علينا للهدى '''» مى رساند كه هدايت خلق از امورى است كه خداى سبحان قضايش را رانده ، و آن را بر خود واجب كرده ، چون حكمتش اين ايجاب را اقتضا مى كرده ، بنابراين ، خلايق را آفريده تا او را عبادت كنند و خودش غرض از خلقت را عبادت خود دانسته ، فرموده : «'''و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون '''»، و به حكم اين آيه غرض از خلقت را عبادت خود معرفى نموده ، و به حكم آيه زير آن را راه مستقيم بين خود و خلقش دانسته ، و فرموده : «'''ان اللّه ربى و ربكم فاعبدوه هذا صراط مستقيم '''»،

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۱۱ </center>

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۱۲ </center>

<span id='link354'><span>

==فرق بين هدايت به معناى ارائه طريق و هدايت به معناىايصال به هدف ==

و ما در جلد دوم اين كتاب در خلال مباحث نبوت بيان عقلى اين مساءله را آورديم . همه اينها در باب هدايت به معناى ارائه طريق بود، و اما هدايت به معناى رساندن به هدف كه در آيات مورد بحث رساندن به آثار حسنه اى است كه به دنبال يافتن هدايت الهى و متصف شدن به صفت عبوديت مى آيد، از قبيل رسيدن به حيات طيبه در دنيا، و حيات سعيده ابدى آخرت ، پر واضح است كه از قبيل صنع و ايجاد است ، كه مختص به خداى تعالى است ، و از امورى است كه خدا قضايش را رانده ، و بر خود واجب كرده ، و در آيه زير وعده اش را مسجل نموده : «'''فمن اتبع هداى فلا يضل و لا يشقى '''»، و نيز فرموده : «'''من عمل صالحا من ذكر او انثى و هو فلنحيينه حيوه طيبه و لنجزينهم اجرهم باحسن ما كانوا يعملون '''»،