النساء ٨

وَ إِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُوا الْقُرْبَى‌ وَ الْيَتَامَى‌ وَ الْمَسَاکِينُ‌ فَارْزُقُوهُمْ‌ مِنْهُ‌ وَ قُولُوا لَهُمْ‌ قَوْلاً مَعْرُوفاً

ترجمه

و اگر بهنگام تقسیم (ارث)، خویشاوندان (و طبقه‌ای که ارث نمی‌برند) و یتیمان و مستمندان، حضور داشته باشند، چیزی از آن اموال را به آنها بدهید! و با آنان به طور شایسته سخن بگویید!

و چون به هنگام تقسيم ارث، خويشان [غير وارث‌] و يتيمان و تنگدستان حضور يافتند، از آن برخوردارشان سازيد و با آنها به نيكى سخن گوييد

و هر گاه، خويشاوندان يتيمان و مستمندان در تقسيم [ارث‌] حاضر شدند، [چيزى‌] از آن را به ايشان ارزانى داريد و با آنان سخنى پسنديده گوييد.

و چون در تقسیم (ترکه میّت، اشخاصی از) خویشان و یتیمان و فقیران حاضر آیند، به چیزی از آن مال آنها را روزی دهید و با آنان سخن نیکو و دلپسند گویید.

چون هنگام تقسیم کردن ارث، خویشاوندان و یتیمان و مستمندان حاضر شدند، چیزی از آن را به ایشان بدهید، و با آنان سخنی شایسته و پسندیده گویید.

و چون به هنگام تقسيم، خويشاوندان و يتيمان و مسكينان حاضر آمدند به آنان نيز چيزى ارزانى داريد و با آنان به نيكويى سخن گوييد.

و چون خویشاوندان [غیر از ورثه‌] و یتیمان و بینوایان بر سر تقسیم [ترکه‌] حضور یابند، از آن به چیزی ایشان را بهره‌مند سازید و با ایشان به زبان خوش سخن بگویید

و چون به هنگام بخش‌كردن [ميراث‌]، خويشان [فقيرى كه ارث نمى‌برند] و يتيمان و درماندگان حاضر آيند، از آن [مال‌] روزيشان دهيد و به آنان سخنى نيكو و پسنديده گوييد.

و هرگاه خویشاوندان (فقیر شخص مرده) و یتیمان و مستمندان (غیر خویشاوند) بر تقسیم (ارث) حضور پیدا کردند، چیزی از آن اموال را بدانان بدهید و به گونه‌ی زیبا و شایسته با ایشان سخن بگوئید (و از آنان دلجوئی و معذرت‌خواهی کنید).

و هنگامی که خویشاوندان نزدیکتر(تان‌) که ارث نمی‌برند -و (نیز) یتیمان و مستمندان- در تقسیم حاضر شدند، (چیزی) از آن به ایشان ارزانی دارید و با آنان سخنی پسندیده گویید.

و اگر حاضر شدند قسمت را نزدیکان و یتیمان و بینوایان پس بخورانیدشان از آن و بگوئید بدیشان گفتاری نکو

النساء ٧	آیه ٨	النساء ٩
سوره : سوره النساء نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَارْزُقُوهُم مِّنْهُ»: مراد این است که اگر ورثه همه کِبارند، پیش از تقسیم، و اگر کِبار و صِغارند، پس از تقسیم، از قسمت کِبار چیزی بدیشان بدهید. «مَعْرُوفاً»: پسندیده. زیبا.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

يُوصِيکُمُ‌ اللَّهُ‌ فِي‌... (۱) إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ‌ کَمَا بَلَوْنَا... (۱) فَانْطَلَقُوا وَ هُمْ‌ يَتَخَافَتُونَ‌ (۰) أَنْ‌ لاَ يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ‌... (۱) وَ هُوَ الَّذِي‌ أَنْشَأَ جَنَّاتٍ‌... (۰) أَ فَلَمْ‌ يَسِيرُوا فِي‌ الْأَرْضِ‌... (۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا... (۰)

تفسیر

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- لزوم بهره مند ساختن نزدیکانِ نیازمند، یتیمان و مساکین از اموال میت، در صورت حضور آنان هنگام تقسیم ارث (و اذا حضر القسمة اولوا القربى و الیتامى و المساکین، فارزقوهم منه) ذکر «اولوا القربى» در ردیف یتیم و مسکین، حاکى از آن است که مراد از «اولوا القربى» خویشان نیازمند هستند نه خویشان ثروتمندى که با یتیمان و مساکین تناسبى ندارند. ذیل آیه که ترغیب به عطوفت و برخورد نیک با آنان است، این معنا را تأیید مى کند.

۲- لزوم برخورد نیک با خویشاوندان، یتیمان و مساکین به هنگام بهره مند ساختن آنان از میراث (و اذا حضر القسمة ... فارزقوهم منه و قولوا لهم قولاً معروفاً)

۳- لزوم توجّه به نیازمندیهاى خویشاوندان، یتیمان و مساکین و برخورد نیک با آنان (اولوا القربى و الیتامى و المساکین، فارزقوهم منه و قولوا لهم قولا معروفاً)

۴- لزوم رعایت ادب در گفتار (و قولوا لهم قولا معروفاً) «قول معروف»، به معناى گفتارى است که در شرع و عرفِ مردم پسندیده باشد، که از آن به گفتار مؤدبانه تعبیر مى شود.

موضوعات مرتبط

• احکام:۱
• ارث: احکام ارث ۱
• خویشاوندان: برخورد با خویشاوندان ۲، ۳ ; تأمین خویشاوندان ۳ ; حقوق خویشاوندان ۱، ۲
• سخن: ادب در سخن ۴
• مساکین: برخورد با مساکین ۲ ; تأمین مساکین ۲
• معاشرت: آداب معاشرت ۴
• نیازمندان: تأمین نیازمندان ۱، ۳
• یتیم: برخورد با یتیم ۲، ۳ ; تأمین یتیم ۳