۲۰٬۳۷۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←طريق جمع بين دو دسته آيات
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
==طريق جمع بين دو دسته آيات == | ==طريق جمع بين دو دسته آيات == | ||
اين آيات | اين آيات به طوری كه ملاحظه مى فرمائيد، يا شفاعت را مختص به خداى - عزّ اسمه - مى كند، مانند سه آيه اول، و يا آن را عموميت می دهد، و براى غير خدا نيز اثبات مى كند، اما با اين شرط كه خدا به او اذن داده باشد، و به شفاعتش راضى باشد، و امثال اين شروط. | ||
و | و به هر حال، آنچه مسلّم است و هيچ شكى در آن نيست، اين است كه آيات نامبرده شفاعت را اثبات مى كند. چيزی كه هست، بعضى آن طور كه ديديد، منحصر در خدا مى كند، و بعضى ديگر آن طور كه ديديد، عموميتش مى دهد. | ||
اين را هم | اين را هم به ياد داريد كه آيات دسته اول، شفاعت را نفى مى كرد. حال بايد ديد جمع بين اين دو دسته آيات چه می شود؟ | ||
دسته | در پاسخ می گویيم: نسبتى كه اين دو دسته آيات با هم دارند، نظير نسبتى است كه دو دسته آيات راجعه به علم غيب با هم دارند. يك دسته علم غيب را منحصر در خدا مى كند، دسته ديگر آن را براى غير خدا نيز اثبات نموده، قيد رضاى خدا را شرط مى كند. | ||
و از دسته | دسته اول مانند آيه: «قُل لَا يَعلَمُ مَن فِى السَّمَاوَاتِ وَ الأرضِ الغَيبَ: بگو در آسمان ها و زمين هيچ كس غيب نمی داند». و آيه: «وَ عِندَهُ مَفَاتِحُ الغَيب لَا يَعلَمُهَا إلّا هُوَ: نزد اوست كليدهاى غيب، كه كسى جز خود او از آن اطلاع ندارد». | ||
و از دسته دوم، مانند آيه: «عالم الغيب فلا يظهر على غيبه احدا الا من ارتضى من رسول: خدا عالم غيب است واحدى را بر غيب خود مسلط نميسازد، مگر كسى از فرستادگانش كه او را پسنديده باشد». | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۳۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۳۷ </center> | ||
و | و همچنين، نسبت ميانه آن دو دسته آيات شفاعت، نظير نسبتى است كه ميان دو دسته آيات راجع به مرگ، و نيز دو دسته آيات راجعه به خلقت و رزق، و تأثير، و حكم و ملك، و امثال آن است، كه در اسلوب قرآن بسيار زياد ديده می شود. يك جا مرگ بندگان و خلقتشان و رزقشان، و ساير نامبرده ها را به خود نسبت می دهد، و جایى ديگر براى غير خود اثبات مى كند، و قيد اذن و مشيت خود را بر آن اضافه مى نمايد. | ||
<span id='link274'><span> | <span id='link274'><span> | ||
==اثبات شفاعت براى غير خدا، به اذن خدا نه مستقلا == | ==اثبات شفاعت براى غير خدا، به اذن خدا نه مستقلا == | ||
و اين اسلوب كلام ، بما مى فهماند كه بجز خدايتعالى هيچ موجودى بطور استقلال مالك هيچ يك از كمالات نامبرده نيست ، و اگر موجودى مالك كمالى باشد، خدا باو تمليك كرده ، حتى قرآن كريم در قضاهاى رانده شده بطور حتم ، نيز يكنوع مشيت را براى خدا اثبات مى كند، مثلا مى فرمايد: «'''فاما الذين شقوا، ففى النار لهم فيها زفير و شهيق ، خالدين فيها، ما دامت السموات و الارض ، الا ما شاء ربك ، ان ربك فعال لما يريد و اما الذين سعدوا، ففى الجنه ، خالدين فيها، ما دامت السموات و الارض ، الا ما شاء ربك ، عطاء غير مجذوذ'''»: | و اين اسلوب كلام ، بما مى فهماند كه بجز خدايتعالى هيچ موجودى بطور استقلال مالك هيچ يك از كمالات نامبرده نيست ، و اگر موجودى مالك كمالى باشد، خدا باو تمليك كرده ، حتى قرآن كريم در قضاهاى رانده شده بطور حتم ، نيز يكنوع مشيت را براى خدا اثبات مى كند، مثلا مى فرمايد: «'''فاما الذين شقوا، ففى النار لهم فيها زفير و شهيق ، خالدين فيها، ما دامت السموات و الارض ، الا ما شاء ربك ، ان ربك فعال لما يريد و اما الذين سعدوا، ففى الجنه ، خالدين فيها، ما دامت السموات و الارض ، الا ما شاء ربك ، عطاء غير مجذوذ'''»: | ||
