الأنعام ٧٣: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link77 | آيات ۷۳ - ۵۶، سوره انعام]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۲#link77 | آيات ۷۳ - ۵۶، سوره انعام]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۳#link78 | حكم تكوينى ، مختص به خدا و حكم تشريعى ، همانند امور ديگر، بالاصالة و مستقلا منتسب به خداى تعالى است .]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۳#link78 | حكم تكوينى ، مختص به خدا و حكم تشريعى ، همانند امور ديگر، بالاصالة و مستقلا منتسب به خداى تعالى است .]] | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۴: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۷#link105 | چند روايت در ذيل آيه نهى از نشستن با كسانى كه در آيات خدا خوض مى كنند.]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۱۷#link105 | چند روايت در ذيل آيه نهى از نشستن با كسانى كه در آيات خدا خوض مى كنند.]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۴۱#link205 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۴۱#link205 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ يَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَ لَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «73» | |||
و او كسى است كه آسمانها و زمين را به حقّ آفريد و روزى كه بگويد: | |||
موجود شو، بى درنگ موجود مى‌شود، سخن او حقّ است. (و روز قيامت) روزى كه در «صور» دميده مى‌شود، حكومت تنها از اوست، داناى غيب و شهود است و اوست حكيم و آگاه. | |||
جلد 2 - صفحه 490 | |||
===نکته ها=== | |||
در قرآن دو نوع دميدن در صور آمده است: يكى ويرانگر و ديگرى برانگيزنده‌ى مردم براى رستاخيز. در اين آيه، يك بار آن مطرح شده است، امّا در آيه‌ى 68 سوره‌ى زمر، دميدن در دو صور مطرح است: «وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرى فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ» | |||
اگر در آيات قبل، سخن از تسليم بودن در برابر خدا و اقامه‌ى نماز بود، اينجا علّت آن ذكر شده كه آفرينش به دست اوست، او آگاه و حكيم است و از هر چيزى با خبر است. | |||
امام صادق عليه السلام درباره‌ى «عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ» فرمودند: غيب آن است كه هنوز نيامده و شهادت آنچه كه بوده است مى‌باشد. «1» | |||
===پیام ها=== | |||
1- آفرينش، حكيمانه و هدفدار است. «بِالْحَقِّ» البتّه به اين نكته در آيات متعدّدى اشاره شده است، از جمله: «وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما باطِلًا» «2» | |||
2- براى اراده‌ى خداوند، هيچ مانعى نيست. «كُنْ فَيَكُونُ» | |||
3- غيب و شهود، نهان و آشكار، براى خداوند يكسان است. «عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ» | |||
4- مبناى حكومت الهى بر حكمت و علم است. لَهُ الْمُلْكُ ... وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ | |||
5- در قيامت، جلوه و نمود قدرت الهى بر همه آشكار مى‌شود، چون آنجا اسباب و وسائل كارساز نيست. «لَهُ الْمُلْكُ» | |||
---- | |||
«1». معانى‌الاخبار، ص 146. | |||
«2». ص، 27. | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج2، ص: 491 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ يَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَ لَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (73) | |||
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِ: و حق سبحانه ذاتى است كه به قدرت كامله خلق فرمود آسمانها و زمين را در حالتى كه قائم است به حق و به محض حكمت و صواب آنها را ايجاد نمود نه باطل و خطا. يا خلق كرد براى حق، نه باطل، يعنى به جهت اظهار حق بيافريد، چه مصنوعات او دلايل قدرت و وحدت و وحدانيت اويند كه شخص عاقل به اندك تأملى دريابد. نعم ما قبل: | |||
«و اذا نظرت الى السّماء بنظرة | |||
فارى السّماء تدلّ انّك واحد» | |||
«و اذا نظرت الى الكواكب بنظرة | |||
فارى الكواكب الموكب شاهد» | |||
يا آسمان و زمين را به كلمه حق كه لفظ «كن» باشد خلق نمود وَ يَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ: و ياد كن روزى را كه خداى تعالى امر فرمايد هرچيز را كه تكوين او خواهد باش، پس مى‌باشد، يعنى به محض اراده وجود شى‌ء شود بدون فاصله و زمانى. مراد قيامت است و تكوين حشر اموات و احياى ايشان. ذكر اين كلام دال است بر سرعت امر بعث و قيامت، فكأنه فرمايد روزى كه امر كند | |||
---- | |||
«1» نهج البلاغه، خطبه 193. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 308 | |||
خلق را بميريد و زنده شويد پس زنده شوند قَوْلُهُ الْحَقُ: فرمان ذات مقدسش نافذ است در كائنات، يا فرمايش او حق، يا حكم او نافذ است در وقتى كه امر فرمايد كه موجود شو، پس فى الحال موجود شود، يا چون امر فرمايد، پس مى‌باشد آن امر حق كه ظهور ثواب و عقاب است وَ لَهُ الْمُلْكُ: و ذات سبحانى راست خاصه پادشاهى و سلطنت يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ: روزى كه دميده شود در صور. | |||
يعنى در آن روز منفرد باشد در پادشاهى بدون منازع عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ: | |||
اوست داننده غيب كه عالم ملكوت و دانا به شهادت كه عالم ملك است وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ: و اوست صاحب حكمت در بعث و حشر خلايق و دانا به خفاياى امور كه كى برانگيزاند، و بر چه وجه حشر نمايد. در مجمع «1» فرمايد: | |||
اسرافيل دو مرتبه در صور دمد، نفخه اولى اماته كه همه خلايق بميرند، و نفخه ثانيه نفخه احيا كه همه زنده شوند. پس اولى براى انتهاى دنيا، و دومى براى ابتداى آخرت باشد. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ يَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَ لَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (73) | |||
ترجمه | |||
سخن او راست است و مر او را است پادشاهى در روز كه دميده ميشود در صور داناى نهان و آشكار است واو است درست كار آگاه. | |||
تفسير | |||
قول خداوند راست و درست و نافذ است و اراده او مؤثر تامّ در تمام ممكنات است و روز كه اسرافيل بامر الهى ميدمد در صور هيچ سلطنت و قدرت و مشيّتى نيست در ظاهر و باطن مگر سلطنت و قدرت و مشيّت او و معلوم ميشود كه تمام اين عناوين ظاهريّه كه در دنيا براى اشخاص تصور ميشد باطل بوده است و سلطنت حقّه حقيقيه از آن حق است و از پيغمبر (ص) روايت شده است كه صور شاخى است از نور كه اسرافيل آنرا بدهان ميگيرد و ميدمد در آن و روايت شده است كه بعد دهر انسانى در آن سوراخى است كه روح آن انسان در آن سوراخ است و خداوند عالم است بآنچه ادراك نميكند او را حواس ظاهره و آنچه آشكار و محسوس بحواس است و افعالش بر وفق حكمت و آگاه است از هر امرى .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَرض‌َ بِالحَق‌ِّ وَ يَوم‌َ يَقُولُ كُن فَيَكُونُ قَولُه‌ُ الحَق‌ُّ وَ لَهُ المُلك‌ُ يَوم‌َ يُنفَخ‌ُ فِي الصُّورِ عالِمُ الغَيب‌ِ وَ الشَّهادَةِ وَ هُوَ الحَكِيم‌ُ الخَبِيرُ (73) | |||
و او است خداوندي که خلق و ايجاد فرمود آسمانها و زمين را بحق و روزي که ميفرمايد باش پس موجود ميشود كلام او حق است و مخصوص باو است سلطنت و مالكيت روزي که دميده ميشود در صور عالم بغيب و شهود است و او است حكيم خبير وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَرض‌َ بِالحَق‌ِّ دو موضوع است در علم حكمت از مسلميات که بر حسب ظاهر تناقض نما است يكي آنكه گفتند افعال اللّه معلّل باغراض نيست و ديگر گفتند افعال اللّه تابع مصالح و حكم است لكن مراد از اينكه معلل باغراض نيست يعني نفعي بر خداوند ندارد و غرض انتفاع از خلقت ندارد چون غني‌ّ بالذات است و خردلي احتياج بمخلوقات ندارد نه از خلقت عالم چيزي بر او زياد ميشود و نه از ترك آن چيزي كاسته ميشود، و مراد از اينكه تابع حكم و مصالح است يعني فعل قبيح و لغو از او صادر نميشود تمام افعالش عين صلاح و مطابق با حكمت است براي رساندن نفع است ببندگان. | |||
من نكردم خلق تا سودي كنم || بلكه تا بر بندگان جودي كنم | |||
و اينست مراد از كلمه بالحق‌ّ که خلقت آسمانها و زمين لغو و بيهوده و عبث و گزاف | |||
جلد 7 - صفحه 114 | |||
و جزاف نبوده بلكه عين صلاح و موافق حكمت و مصلحت بوده. | |||
وَ يَوم‌َ يَقُولُ كُن فَيَكُونُ و تعبير بكلمه يقول از باب تنگي عبارت است و الّا احتياج بگفتن ندارد بمجرد اراده موجود ميشود و مراد از يوم يوم القيمة است چنانچه ميفرمايد وَ ما أَمرُ السّاعَةِ إِلّا كَلَمح‌ِ البَصَرِ أَو هُوَ أَقرَب‌ُ و تعبير بكلمه او نه براي ترديد است بلكه بمعني بل است بل هو اقرب، و نصب يوم براي فعل مقدر است مثل ذكر و نحوه و تمام افعال الهيه آني الحصول است احتياج بمضي زمان و مقدمات ندارد. | |||
قَولُه‌ُ الحَق‌ُّ اختصاص بقول ندارد تمام افعال الهيه حق است موافق حكمت و صلاح و حسن است در مقابل قبيح و بر خلاف مصلحت. | |||
وَ لَهُ المُلك‌ُ مالك حقيقي ذاتي او است و بس و غير او ملكية آنها عرضي و جعلي و اعتباري است (و ما بالعرض يزول) لذا روز قيامت ميفرمايد لِمَن‌ِ المُلك‌ُ اليَوم‌َ لِلّه‌ِ الواحِدِ القَهّارِ. | |||
يَوم‌َ يُنفَخ‌ُ فِي الصُّورِ دو نفخه داريم يكي صيحه اولي است که تمام قالبها تهي ميشود و همه ميميرند و نفخه ثانيه تمام زنده ميشوند و قيامت قيام پيدا ميكند چنانچه ميفرمايد وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّماواتِ وَ مَن فِي الأَرض‌ِ إِلّا مَن شاءَ اللّه‌ُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخري فَإِذا هُم قِيامٌ يَنظُرُون‌َ زمر آيه 68. | |||
عالِمُ الغَيب‌ِ وَ الشَّهادَةِ ظاهر و باطن سرّ و علن گذشته و آينده غيب و شهود وَ هُوَ الحَكِيم‌ُ الخَبِيرُ تفسيرش واضح است. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
